Eduardo da Silva
Pełne imię i nazwisko |
Eduardo Alves da Silva | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 lutego 1983 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Eduardo Alves da Silva (ur. 25 lutego 1983 w Rio de Janeiro) – chorwacki piłkarz brazylijskiego pochodzenia, który występował na pozycji napastnika. Reprezentant Chorwacji, uczestnik Mistrzostw Europy 2012 i Mistrzostw Świata 2014.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Da Silva urodził się w Rio de Janeiro. W młodzieńczych latach zapisał się do klubu CBF Nova Kennedy i tam grał do 15 roku życia. Wtedy to w 1998 roku przeniósł się do Zagrzebia i tam trafił do zespołu Dinamo Zagrzeb. Z czasem da Silva zaczynał grać coraz częściej w pierwszym zespole. W sezonie 2000/2001 wypożyczono go do Croatii Sesvete, a w 2002 roku był wypożyczony do drugoligowego wówczas Inter Zaprešić – ówczesny trener Dinama, Miroslav Blažević, nie widział dla niego miejsca w składzie. Dziesięć bramek w drugiej lidze pomogło Interowi w awansie do ekstraklasy. Da Silva powrócił do Dinama, kiedy trenerem został Nikola Jurčević.
W latach 2004 i 2006 został uznany za najlepszego piłkarza ligi. W sezonie 2005–2006 był także drugim najlepszym strzelcem ekstraklasy z 20 golami na koncie. Z Dinamem dwukrotnie, w latach 2003 i 2006, zdobył mistrzostwo, a w 2004 – Puchar kraju. W sezonie 2006/2007 da Silva zdobył aż 34 gole w 32 ligowych meczach, co jest rekordem chorwackiej ligi. Wywalczył też mistrzostwo Chorwacji z Dinamem.
Latem 2007 da Silva podpisał kontrakt z Arsenalem, w którym miał zastąpić w ataku Thierry'ego Henry.
W 2002 roku został powołany do młodzieżowej reprezentacji Chorwacji. W listopadzie 2004 meczem z Irlandią (3:0) zadebiutował w drużynie narodowej seniorów. Pierwszą bramkę zdobył w lutym 2006 podczas Pucharu Carlsberga w Hongkongu w meczu z tamtejszą reprezentacją (7:1). Był jednym z kandydatów z linii ataku do kadry na mistrzostwa świata w Niemczech, jednak selekcjoner Zlatko Kranjčar nie skorzystał z jego usług tłumacząc, że jest jeszcze "za młodym piłkarzem". Natomiast nowy selekcjoner Slaven Bilić widział w da Silvie podstawowego zawodnika reprezentacji i powołał go na swój debiutancki mecz, który został rozegrany 16 czerwca 2006 roku, a Chorwacja wygrała 2:0 z reprezentacją Włoch. Da Silva spisał się dobrze i zdobył jedną z bramek. Natomiast w wyjazdowym meczu eliminacyjnym do Euro 2008 z reprezentacją Izraela, wygranym 4:3, zdobył dla Chorwatów aż 3 bramki. 2 lipca 2007 roku Eduardo da Silva został zakupiony na 4 sezony do angielskiego klubu Arsenal F.C.
Dnia 23 lutego 2008 roku Eduardo da Silva w 3 minucie spotkania Arsenalu z Birmingham City został brutalnie sfaulowany przez Martina Taylora. Jak wykazały badania piłkarz doznał otwartego złamania stawu skokowego i zerwania w nim wszystkich więzadeł. Stopa piłkarza wygięta została w nienaturalnym kierunku pod kątem 90 stopni[1], zostały w niej zerwane naczynia krwionośne. Boisko opuścił po 8 minutach z założoną maską tlenową. Stwierdzono jednak, że złamanie nie jest tak poważne, jak wyglądało to na początku i piłkarz wróci na boisko być może po 9 miesiącach rekonwalescencji. Po 10 miesiącach ciężkiej rehabilitacji Eduardo wrócił na boisko w meczu rezerw 16 grudnia 2008 roku przeciwko drużynie Portsmouth[2].
Dnia 16 lutego 2009, Eduardo wrócił do drużyny Arsenalu strzelając 2 bramki w meczu FA Cup przeciwko Cardiff City.
Chorwacki piłkarz został zdyskwalifikowany na dwa spotkania Ligi Mistrzów. To efekt kary nałożonej przez UEFA za wymuszenie rzutu karnego w meczu 4. rundy kwalifikacyjnej (26 sierpnia 2009 r.) z Celtikiem Glasgow (3:1). Eduardo został uznany za winnego wymuszenia rzutu karnego. W 28. minucie interweniujący w polu karnym Celticu bramkarz Artur Boruc nie spowodował upadku napastnika "Kanonierów", ten jednak teatralnie upadł, a sędzia podyktował jedenastkę. Polski bramkarz ostro protestował, ale sędzia z Hiszpanii Manuel Mejuto González nie zmienił decyzji.
"Kanonierzy" odwołali się od kary dla chorwackiego napastnika – poskutkowało to anulowaniem kary. Eduardo odwdzięczył się za starania, strzelając zwycięskiego gola w meczu pierwszej kolejki Ligi Mistrzów ze Standardem Liège.
21 lipca 2010 roku oficjalna strona Szachtara Donieck potwierdziła zakup Eduardo da Silvy z Arsenalu. Zawodnik podpisał czteroletni kontrakt[3]. W lipcu 2014 po wygaśnięciu kontraktu opuścił doniecki klub[4], a potem wyjechał do Brazylii, gdzie bronił barw C.R. Flamengo[5]. W lipcu 2015 powrócił do Szachtara Donieck[6]. Po wygaśnięciu kontraktu w grudniu 2016 opuścił Szachtar, natomiast 1 stycznia 2017 został zaprezentowany jako nowy zawodnik brazylijskiego Athletico Paranaense[7].
4 stycznia 2018 roku podpisał roczny kontrakt z Legią Warszawa[8]. 9 lutego 2018 roku zadebiutował w barwach warszawskiej Legii w wygranym 3:2 meczu 22 kolejki Ekstraklasy z Zagłębiem Lubin. Wszedł na boisko w 46 minucie meczu, zaliczył asystę przy drugim golu Jarosława Niezgody oraz wywalczył rzut karny w doliczonym czasie gry do drugiej połowy meczu[9]. W sezonie 2017/2018 – który zakończył bez gola, z 10. meczami w lidze i 2. w Pucharze Polski[10] – zdobył mistrzostwo i Puchar Polski.
19 sierpnia 2018 wystąpił w swoim jedynym meczu ligowym sezonu 2018/2019, przeciwko Zagłębiu Sosnowiec, wygranym 2:1[11]. 13 września 2018 roku zawodnik został usunięty z listy zgłoszonych do rozgrywek Ekstraklasy[12], a 13 grudnia 2018 roku Legia poinformowała, że obowiązujący do końca roku kontrakt Eduardo nie zostanie przedłużony[13]. Po odejściu z Legii, Eduardo zakończył karierę piłkarską.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]10 grudnia 2005 roku Eduardo poślubił Andreę Šok. Para ma dwójkę dzieci - córkę Lorenę (ur. 2006) i syna Mateusa (ur. 2010), który gra w młodzieżowych zespołach Flamengo[14][15].
Działalność charytatywna
[edytuj | edytuj kod]Eduardo wspiera Sports Business Club, organizację mającą na celu ratowanie przed wyginięciem borykających się z problemami lokalnych klubów piłkarskich, takich jak Gillingham Town , które jako jedno z pierwszych otrzymało taką pomoc. O przedsięwzięciu Eduardo powiedział: „Wszyscy musimy się jednoczyć, aby pomóc. Nie potrafię wyrazić słowami, jak ważne jest, aby wszyscy wspierali sport”[16].
Konflikt ze Zdravko Mamiciem
[edytuj | edytuj kod]W 2009 roku Eduardo pozwał ówczesnego prezesa Dinama Zagrzeb, Zdravko Mamicia z powodu niekorzystnego kontraktu, zgodnie z którym Silva musiał płacić rodzinie Mamicia 50% wynagrodzenia przez całą swoją karierę. Mamić argumentował, że Eduardo podpisał kontrakt z własnej woli, jednakże sąd uznał argumenty naturalizowanego Chorwata - w momencie podpisywania kontraktu piłkarz z Brazylii miał 16 lat, nie znał języka chorwackiego ani chorwackiego prawa i fakt ten został przez prezesa Dinama wykorzystany. Silva wygrał sprawę w 2014 roku[17][18][19].
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Klubowe
[edytuj | edytuj kod]Stan na 7 kwietnia 2018
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne | Inne | Suma | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
Dinamo Zagrzeb | 2001/02 | 1. HNL | 4 | 0 | 0 | 0 | – | – | 4 | 0 | ||
2003/04 | 1. HNL | 24 | 9 | 7 | 3 | 6 | 1 | 1 | 1 | 38 | 14 | |
2004/05 | 1. HNL | 21 | 10 | 2 | 0 | 7 | 1 | 1 | 0 | 31 | 11 | |
2005/06 | 1. HNL | 28 | 20 | 1 | 1 | – | – | 29 | 21 | |||
2006/07 | 1. HNL | 32 | 34 | 8 | 6 | 6 | 5 | 1 | 2 | 47 | 47 | |
Ogólnie | 109 | 73 | 18 | 10 | 19 | 7 | 3 | 3 | 149 | 93 | ||
Croatia Sesvete (wyp.) | 2001/02 | 2. HNL | 5 | 2 | 0 | 0 | – | – | 5 | 2 | ||
Ogólnie | 5 | 2 | 0 | 0 | – | – | 5 | 2 | ||||
Inter Zaprešić (wyp.) | 2002/03 | 2. HNL | 15 | 10 | 0 | 0 | – | – | 15 | 10 | ||
Ogólnie | 15 | 10 | 0 | 0 | – | – | 15 | 10 | ||||
Arsenal F.C. | 2007/08 | Premier League | 17 | 4 | 3 | 1 | 6 | 3 | 5 | 4 | 31 | 12 |
2008/09 | Premier League | 0 | 0 | 2 | 3 | 2 | 0 | 0 | 0 | 4 | 3 | |
2009/10 | Premier League | 24 | 2 | 2 | 1 | 5 | 2 | 1 | 0 | 32 | 5 | |
Ogólnie | 41 | 6 | 7 | 5 | 13 | 5 | 6 | 4 | 67 | 20 | ||
Szachtar Donieck | 2010/11 | Premier-liha | 22 | 6 | 3 | 2 | 8 | 4 | 0 | 0 | 32 | 12 |
2011/12 | Premier-liha | 16 | 5 | 1 | 2 | 5 | 0 | 0 | 0 | 22 | 7 | |
2012/13 | Premier-liha | 20 | 4 | 4 | 0 | 3 | 0 | 1 | 0 | 28 | 4 | |
2013/14 | Premier-liha | 23 | 9 | 5 | 4 | 2 | 0 | 0 | 0 | 30 | 13 | |
Ogólnie | 81 | 24 | 13 | 8 | 18 | 4 | 1 | 0 | 112 | 36 | ||
CR Flamengo | 2014 | Série A | 18 | 8 | 6 | 1 | – | – | 24 | 9 | ||
2015 | Série A | 9 | 2 | 3 | 1 | – | 10 | 1 | 22 | 4 | ||
Ogólnie | 27 | 10 | 9 | 2 | – | 10 | 1 | 46 | 13 | |||
Szachtar Donieck | 2015/16 | Premier-liha | 19 | 12 | 7 | 2 | 15 | 4 | 0 | 0 | 41 | 18 |
2016/17 | Premier-liha | 10 | 2 | 1 | 0 | 7 | 1 | 1 | 0 | 19 | 3 | |
Ogólnie | 29 | 14 | 8 | 2 | 22 | 5 | 1 | 0 | 60 | 21 | ||
CA Paranaense | 2017 | Série A | 6 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 |
Ogólnie | 6 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 | ||
Legia Warszawa | 2017/18 | Ekstraklasa | 8 | 0 | 0 | 0 | – | – | 8 | 0 | ||
Ogólnie w karierze | 321 | 139 | 55 | 27 | 75 | 21 | 21 | 8 | 472 | 195 |
Reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|
Chorwacja | |||
2004 | 1 | 0 | |
2005 | 2 | 0 | |
2006 | 7 | 6 | |
2007 | 11 | 7 | |
2008 | 1 | 0 | |
2009 | 6 | 5 | |
2010 | 7 | 0 | |
2011 | 9 | 4 | |
2012 | 9 | 4 | |
2013 | 7 | 3 | |
2014 | 4 | 0 | |
Ogólnie | 64 | 29 |
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Dinamo Zagrzeb
- Mistrzostwo Chorwacji: 2005/06, 2006/07
- Puchar Chorwacji: 2003/04, 2006/07
- Szachtar Donieck
- Mistrzostwo Ukrainy: 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14
- Puchar Ukrainy: 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2015/16
- Superpuchar Ukrainy: 2012
- Legia Warszawa
- Puchar Polski: 2017/2018
- Mistrzostwo Polski: 2017/2018
- Indywidualne
- Król strzelców 1. HNL: 2006/07 (34 gole)
- Król strzelców Pucharu Chorwacji: 2006/07 (6 goli)
- Najlepszy piłkarz 1. HNL: 2003/04
- Piłkarz Roku w Chorwacji: 2006
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tragedia Eduardo, Piotr Sucharzewski, Dziennik Elbląski – Gazeta Sportowa, 25.02.2008
- ↑ onet.pl. [dostęp 2008-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-07)].
- ↑ Shakhtar pick up Eduardo Da Silva | FC Shakhtar Donetsk | Official website. [dostęp 2010-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-30)].
- ↑ Эдуардо покидает Шахтер – UA-Футбол
- ↑ Эдуардо рассказал, почему ушел из Шахтера – UA-Футбол
- ↑ Шахтер дозаявил Эдуардо – UA-Футбол
- ↑ 2017 год "горняки" начнут без своего нападающего – UA-Футбол
- ↑ Eduardo da Silva i Domogoj Antolić w Legii Warszawa!
- ↑ Debiuty czterech piłkarzy Legii, „Legia.Net” [dostęp 2018-02-11] (pol.).
- ↑ Eduardo. Sezon 2017/18 [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21] .
- ↑ Lotto Ekstraklasa: Legia 2-1 Zagłębie S. [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21] .
- ↑ Eduardo poza kadrą Legii [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21] .
- ↑ Domagoj Antolić przejdzie operację [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21] .
- ↑ Eduardo da Silva proslavio 20. godišnjicu s Hrvaticom Andreom, a usput su slučajno otkrili i djelić svog luksuznog doma [online], Showbuzz [dostęp 2023-10-07] (chorw.).
- ↑ Com filhos de Diego e Eduardo da Silva no time, sub-11 do Flamengo é campeão da Taça Guanabara [online], ge, 17 lipca 2022 [dostęp 2023-10-07] (port. braz.).
- ↑ Arsenal legend Eduardo backs Kent businessman's grass roots sport appeal [online], Kent Online, 17 lutego 2021 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- ↑ 'The stench of death that was never far away' - Luka Modric's brutal childhood makes his rise to the top all the more remarkable [online], Independent.ie, 4 lipca 2018 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- ↑ https://balkaninsight.com/2015/10/15/mamic-and-politics-keep-fans-out-of-croatian-football-10-14-2015/
- ↑ redakcja, Cios w chorwackie imperium korupcyjne – Mamić z wyrokiem [online], weszlo.com, 7 czerwca 2018 [dostęp 2023-10-07] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eduardo da Silva w bazie 90minut.pl
- Eduardo da Silva, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
- Eduardo da Silva w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Eduardo da Silva w bazie Soccerbase (ang.)
- Sylwetka piłkarza na zerozero.pt. zerozero.pt. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-11)]. (port.).
- Eduardo da Silva w bazie National Football Teams (ang.)
- Eduardo, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
- Reprezentanci Chorwacji w piłce nożnej
- Piłkarze Dinama Zagrzeb
- Piłkarze NK Croatia Sesvete
- Piłkarze Interu Zaprešić
- Piłkarze Arsenalu F.C.
- Piłkarze Szachtara Donieck
- Piłkarze CR Flamengo
- Piłkarze Athletico Paranaense
- Piłkarze Legii Warszawa
- Uczestnicy Mistrzostw Europy U-21 w Piłce Nożnej 2004
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014
- Urodzeni w 1983
- Ludzie urodzeni w Rio de Janeiro
- Reprezentanci Chorwacji U-21 w piłce nożnej
- Osoby pochodzenia brazylijskiego