Edward Rosset

Edward Rosset
	; Edward Rosset ok. 1928
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1897 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1989 ; Łódź
	profesor nauk społecznych
	Specjalność: demografia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1947
Habilitacja	1954
Profesura	1963
	Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
	Doktor honoris causa; Uniwersytet Łódzki – 1978
	nauczyciel akademicki
Uczelnia	Wolna Wszechnica Polska; Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego; Uniwersytet Łódzki
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Rosset (ur. 4 listopada 1897 w Łodzi, zm. 2 czerwca 1989 tamże) – polski demograf, profesor Uniwersytetu Łódzkiego, członek Polskiej Akademii Nauk. Założyciel i wieloletni przewodniczący Komitetu Nauk Demograficznych PAN. Twórca i naczelny redaktor „Studiów Demograficznych”.

Życiorys

W 1922 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, zaś w 1947 uzyskał stopień doktora. W latach 1922–1950 zatrudniony jako naczelnik Wydziału Statystycznego Zarządu Miejskiego Łodzi, był jednocześnie starszym asystentem w łódzkim oddziale Wolnej Wszechnicy Polskiej (1929–1939). Związany z Towarzystwem Uniwersytetu Robotniczego (TUR) oraz Stowarzyszeniem Wolnomyślicieli Polskich. W czasie II wojny światowej ukrywał się w Warszawie, m.in. w mieszkaniu Włodzimierza Gralińskiego^[1].

Po zakończeniu wojny brał udział w tworzeniu Uniwersytetu Łódzkiego. Uzyskał stopień docenta (1954), profesora nadzwyczajnego (1958) i zwyczajnego (1963). Kierował Katedrą Statystyki, następnie Demografii i Statystyki UŁ (1945–1968). Był prorektorem Uniwersytetu (1961–1965), profesorem tegoż (1958–1968), następnie zaś profesorem emerytowanym (od 1968). Związany z Wyższą Szkołą Ekonomiczną w Łodzi, był jej pracownikiem naukowo-dydaktycznym (1949–1961) oraz rektorem (1957–1961). Był członkiem korespondencyjnym (od 1962) i rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk (od 1976), a także twórcą i redaktorem naczelnym „Studiów Demograficznych”, założycielem i wieloletnim przewodniczącym Komitetu Nauk Demograficznych PAN. Należał do Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Towarzystwa Wolnej Wszechnicy Polskiej i Czechosłowackiego Towarzystwa Demograficznego przy Czechosłowackiej Akademii Nauk. Przewodniczył Radzie Naukowo-Ekonomicznej miasta Łodzi (1957–1962).

Został pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi^[2].

Rodzina

Był żonaty, miał syna. Jego starszy wnuk Tomasz był m.in. dyrektorem przedstawicielstwa PLL LOT w Łodzi i dyrektorem zarządzającym Radia Eska Łódź, a młodszy wnuk Witold (z wykształcenia lekarz) był łódzkim samorządowcem i radnym Rady Miejskiej w Łodzi kilku kadencji.

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Order Sztandaru Pracy II klasy
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: po raz pierwszy 8 maja 1946^[4])
Medal Uniwersytetu Łódzkiego

Przypisy

↑ Internetowa baza danych i mapa getta warszawskiego - Osoby - G - Graliński Włodzimierz [online], new.getto.pl [dostęp 2022-11-01] .
↑ Wyszukiwarka cmentarna - łódzkie cmentarze. [dostęp 2015-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)].
↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za pracę w dziedzinie statystyki i zasługi na polu społecznem”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 „w uznaniu zasług położonych dla dobra demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia miejskich zakładów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”.

Bibliografia

Edward Rosset, [w:] Kto jest kim w Polsce, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1105.
Nota biograficzna na stronie Portalu Edukacyjnego Statystyki Publicznej. edustat.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[:4-1] Internetowa baza danych i mapa getta warszawskiego - Osoby - G - Graliński Włodzimierz [online], new.getto.pl [dostęp 2022-11-01] .

[2] Wyszukiwarka cmentarna - łódzkie cmentarze. [dostęp 2015-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)].

[3] M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za pracę w dziedzinie statystyki i zasługi na polu społecznem”.

[4] M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 „w uznaniu zasług położonych dla dobra demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia miejskich zakładów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”.

[1]

[2]

[3]

[4]