Endre Szervánszky

Endre Szervánszky
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1911 ; Kistétény
Pochodzenie	węgierskie
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 1977 ; Budapeszt
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Endre Szervánszky (ur. 27 grudnia 1911 w Kistétény, zm. 25 czerwca 1977 w Budapeszcie^[1]^[2]) – węgierski kompozytor.

Życiorys

Jako dziecko uczył się gry na klarnecie^[2]. W latach 1931–1936 studiował kompozycję pod kierunkiem Alberta Siklósa na Akademii Muzycznej w Budapeszcie^[1]^[2]. Od 1941 do 1948 roku uczył kompozycji w średniej szkole muzycznej, następnie w latach 1948–1977 wykładał na Akademii Muzycznej^[1]^[2]. Do grona jego uczniów należeli Sándor Balassa i László Sáry^[1].

Dwukrotny laureat Nagrody Kossutha (1951 i 1955)^[1]^[2] oraz Nagrody Erkela (1953 i 1954)^[2]. W 1972 roku został uhonorowany tytułem Zasłużonego Artysty (Érdemes Művésze díj)^[2].

Twórczość

Tworzył w umiarkowanie nowoczesnych formach, nawiązywał do folklorystyki w stylu Zoltána Kodálya^[1]. W połowie lat 50. w celu pogłębienia siły wyrazu zradykalizował swój język dźwiękowy w duchu bliskim Béli Bartókowi, później zwrócił się w stronę dodekafonii i punktualizmu^[1]. W ostatnich latach życia niewiele tworzył, nie będąc w stanie w obliczu prądów awangardowych wypracować własnego stylu^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Divertimento I na smyczki (1939)
Divertimento II na małą orkiestrę (1942)
Divertimento III na smyczki (1942–1943)
2 suity orkiestrowe (I 1944–1945, II 1948)
Symfonia (1946–1948)
Serenada na smyczki (1947–1948)
Rapsodia (1950)
Serenada na klarnet i orkiestrę (1950–1951)
Koncert fletowy (1953)
Concerto in memoriam Attila József (1954)
Wariacje (1964)
Koncert klarnetowy (1965)

Utwory kameralne

2 kwartety smyczkowe (I 1936–1937, II 1956–1957)
20 małych duetów na 2 skrzypiec (1942)
Sonata skrzypcowa (1945)
25 duetów na 2 skrzypiec (1946)
Kwintet klarnetowy (1948)
Trio na obój, klarnet i fagot (1950)
Trio na flet, skrzypce i altówkę (1951)
Sonatina na flet (1951)
2 kwintety dęte (I 1953, II 1957)
5 etiud koncertowych na flet (1956)
Suita na 2 flety (1956)
2 duety na 3 flety (1972)

Utwory fortepianowe

Sonatina (1940)
Sonatina na duet fortepianowy (1950)

Utwory wokalno-instrumentalne

Requiem na chór i orkiestrę (1963)
3 Spiritual Songs na sopran, flet i fortepian (1972)
kantata Az Éj na podwójny chór i orkiestrę (1975)

Balet

Napkeleti mese (1948–1949)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 243. ISBN 978-83-224-0866-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3560–3561. ISBN 0-02-865571-0.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 243. ISBN 978-83-224-0866-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3560–3561. ISBN 0-02-865571-0.

[1]

[2]