Eugen Jochum

Eugen Jochum
	; Eugen Jochum, 1961
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1902 ; Babenhausen
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	26 marca 1987 ; Monachium
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	dyrygent
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eugen Jochum (ur. 1 listopada 1902 w Babenhausen, zm. 26 marca 1987 w Monachium^[1]^[2]) – niemiecki dyrygent.

Życiorys

Brat Ottona^[3] i Georga Ludwiga^[1]. W wieku 4 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, w wieku 7 – na organach^[1]. W latach 1914–1922 student konserwatorium w Augsburgu^[1]. Od 1922 do 1925 roku studiował w Akademie der Tonkust w Monachium u Hermanna Wolfganga von Waltershausena (kompozycja) i Siegmunda von Hauseggera (dyrygentura)^[3]. Jako dyrygent debiutował w 1926 roku, następnie do 1929 roku dyrygował orkiestrą w Kilonii^[1]^[4]. W sezonie 1929–1930 pracował w Mannheimie, 1930–1932 w Duisburgu^[1]^[2], następnie otrzymał angaż na kierownika muzycznego w radiu berlińskim^[1]. W latach 1934–1949 piastował funkcję Generalmusikdirektor w Hamburgu^[1]^[3]. W okresie narodowego socjalizmu zachował względną niezależność. Odmówił wstąpienia do NSDAP, dawał angaż muzykom pochodzenia żydowskiego, a w swoich programach koncertowych umieszczał dzieła zakazanych kompozytorów^[1], m.in. Bartóka, Hindemitha i Strawinskiego^[3]. Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy)^[5].

W latach 1949–1960 przebywał w Monachium, gdzie kierował Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks^[1]^[2]^[3]. Począwszy od 1953 roku przez wiele lat współpracował z Festspielhaus w Bayreuth^[1]^[3]^[4]. Gościnnie wystąpił w USA (1958) i Japonii (1961 i 1968)^[4]. Od 1961 do 1964 roku wspólnie z Bernardem Haitinkiem dyrygował Koninklijk Concertgebouworkest w Amsterdamie^[1]^[3]. W latach 1971–1973 dyrygent Bamberger Symphoniker^[3]. W latach 1977–1979 kompozytor-laureat London Philharmonic Orchestra^[1]^[3].

Ceniony jako wykonawca dzieł Brucknera, J.S. Bacha, Haydna, Mozarta, Beethovena, Schuberta, Brahmsa i Richarda Straussa^[1]. Dokonał licznych nagrań płytowych, w tym wszystkich symfonii Brucknera, dwukrotnie wszystkich symfonii Beethovena, symfonii londyńskich Haydna, pasji i Weihnachtsoratorium Bacha^[3] oraz późnych symfonii Mozarta^[4].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1741. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 405. ISBN 978-83-01-13410-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 463. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d Emily Freeman Brown: A Dictionary for the Modern Conductor. Lanham: Rowman & Littlefield, 2015, s. 172. ISBN 978-0-8108-8400-7.
↑ Rainer Schmitz, Benno Ure: Wie Mozart in die Kugel kam: Kurioses und Überraschendes aus der Welt der klassischen Musik. München: Pantheon Verlag, 2018, s. 410. ISBN 978-3-570-55371-8.
↑ Stephanie Mauder: Eugen Jochum als Chefdirigent beim Bayerischen Rundfunk. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2003, s. 19. ISBN 978-3-631-50467-3.
↑ „Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte”. Band 47 (Heft 1), s. 398, 1984. München.
↑ Who’s Who in the World, 1971–1972. Chicago: Marquis Who’s Who, 1972, s. 480.