Eustachy Chmielewski
Eustachy Chmielewski, 1943 | |
Data i miejsce urodzenia |
20 września 1900 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 marca 1977 |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Wpływy |
późny historyzm, modernizm |
Odznaczenia | |
Eustachy Antoni Feliks Chmielewski h. Jastrzębiec (ur. 20 września 1900 w Wyżnicy, zm. 11 marca 1977 w Warszawie) – polski inżynier architekt późnego historyzmu i modernizmu, projektant[1]. Członek Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Jastrzębiec w Wyżnicy nad Czeremoszem (obecna Ukraina) jako syn Erazma Chmielewskiego – delegata Towarzystwa Oficjalistów Prywatnych (w 1908) i członka Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego (w 1914) oraz Marii z Szemelowskich. Ukończył gimnazjum humanistyczne w Kamionce Strumiłowej (w 1918). W 1919 został internowany przez Ukraińców. W latach 1919–1920 ochotniczo służył w Wojsku Polskim. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej, na którym w 1924 roku obronił tytuł zawodowy magistra inżyniera architekta[2].
Działalność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu studiów pracował w Urzędzie Województwa Śląskiego, później kierował oddziałem budowlanym Urzędu Województwa Poznańskiego. Był członkiem zarządu Rodziny Urzędniczej w Poznaniu. Przed wybuchem II wojny światowej piastował stanowisko Dyrektora Departamentu Budownictwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W związku z wybuchem wojny wraz z innymi wysokimi urzędnikami administracji państwowej opuścił kraj i udał się w kierunku Rumunii. Po dotarciu do Łucka, podjął decyzję o powrocie. Po zakończeniu kampanii wrześniowej wrócił do okupowanej Warszawy. Od 1941 do 1948 mieszkał w Lipnicy Dolnej na Podkarpaciu – w majątku żony, a następnie na Żoliborzu. Pracował w Jaśle, Rzeszowie, Katowicach (biuro architektoniczne Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego, radca budowlany), Poznaniu i Warszawie. Od 1948 roku jako wysoki urzędnik administracji publicznej pracował w Ministerstwie Odbudowy, przemianowanym po 1949 roku na Ministerstwo Budownictwa.
Jako członek SARP działał w Katowicach (1925–1929), Poznaniu (1930–1939), gdzie pełnił funkcję wiceprezesa Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich i w Warszawie od 1953 do śmierci.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Mąż Anny ze Ścibor-Rylskich Chmielewskiej h. Ostoja[3] (1912–1964) – ostatniej właścicielki ziemskiej w Lipnicy Dolnej koło Jasła. Jego synami są: prof. dr hab. inż. arch. Jan Maciej Chmielewski (ur. 1941) – architekt, planista, urbanista i wykładowca oraz prof. dr hab. Marek Cyprian Chmielewski (ur. 1942) – chemik i wykładowca, były wiceprezes PAN.
Wraz z żoną spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 174-4-32)[4].
Dorobek architektoniczny
[edytuj | edytuj kod]Autor licznych projektów architektonicznych, głównie z okresu modernizmu. Projektował zarówno budynki mieszkalne, użyteczności publicznej, jak i obiekty sakralne. Prekursor polskiego budownictwa wielokondygnacyjnego.
Wybrane projekty i realizacje
[edytuj | edytuj kod]- Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Pszczynie (projekt wraz z Wojciechem Soboniem, 1925 – niezrealizowany)
- Dom profesorów Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych w Katowicach, zrealizowany 1931,
- Zespół domów przy ul. Promienistej w Poznaniu, zrealizowane 1937–1939,
- Kościół Imienia Maryi w Bączalu Dolnym (dwa projekty, lata 1941–1947), zrealizowany 1957–1959,
- Szkoła Podstawowa w Lipnicy Dolnej (projekt w 1945), gruntownie przebudowana w latach 70. i 90. XX wieku,
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (15 lipca 1955)[5]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Projektanci. www.pamiecmiasta.pl. [dostęp 2015-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-15)].
- ↑ Eustachy Chmielewski. www.pamiecmiasta.pl. [dostęp 2015-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-26)].
- ↑ Wirtualne Jasło – portal powiatu jasielskiego. www.wirtualnejaslo.pl. [dostęp 2015-09-20].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF SZEJNA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-09-20] .
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 2, poz. 16 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego”.
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 38. [dostęp 2021-07-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 38. [dostęp 2021-07-05].
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 242, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- http://bryla.gazetadom.pl/bryla/1,85299,7473688,Niebotyki__amerykanska_dzielnica_Polski.html
- http://regionalna.dzs.pl/architektura-/katowice-miedzywojenne/
- http://forum.gkw.katowice.pl/viewtopic.php?t=1238
- Absolwenci Politechniki Lwowskiej
- Architekci związani z Poznaniem
- Architekci związani z Warszawą
- Architekci związani ze Lwowem
- Artyści związani z Rzeszowem
- Członkowie Stowarzyszenia Architektów Polskich
- Ludzie związani z Bączalem
- Ludzie związani z Katowicami
- Odznaczeni Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy architekci
- Urodzeni w 1900
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1977