Fairchild PT-19
Fairchild PT-19 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji mieszanej ze stałym podowziem |
Załoga |
2 osoby |
Historia | |
Data oblotu |
15 maja 1939 |
Lata produkcji | |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik Ranger L-440-3 |
Moc |
200 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10,97 m |
Długość |
8,53 m |
Wysokość |
3,20 m |
Masa | |
Własna |
1154 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
212 km/h |
Pułap |
4663 m |
Zasięg |
692 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Kanada, Argentyna, Brazylia, Chile, Republika Chińska, Kolumbia, Ekwador, Meksyk, Norwegia, Paragwaj, Filipiny, Południowa Afryka, Urugwaj |
Fairchild PT-19 – jednopłatowiec amerykańskiej firmy Fairchild Aircraft używany do szkolenia pilotów w jednostkach USAAC, RAF i RCAF. Ogółem wyprodukowano 6397 maszyn.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wersja PT-19 była rozwojem Fairchild M-62 jako dalsza część programu rozwojowego tego typu maszyn. Był to jednopłat o stałym podwoziu, dwóch miejscach w otwartym kokpicie (pilot instruktor, uczeń). Kadłub składał się z metalowych rur spawanych ze sobą. Reszta samolotu była pokryta drewnianą sklejką oraz tkaniną. Niższe wbudowanie silnika w kadłub pozwoliło osiągnąć doskonałą widoczność z kabiny pilota.
Fairchild PT-19
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy prototyp oblatano w maju 1939 roku, a 22 września 1939 roku samolot trafił do produkcji seryjnej. Pierwsza partia zamówienia opiewała na 275 egzemplarzy zasilanych przez 175 konny silnik Ranger L-440-1. Samolot otrzymał nazwę PT-19.
Fairchild PT-19A
[edytuj | edytuj kod]W 1941 roku rozpoczęto budowę 181 egzemplarzy PT-19A z silnikiem Ranger L-440-3 o mocy 200 KM. Kolejne 477 egzemplarzy zbudowała wytwórnia Areonca Aircraft Corporation i St Louis Aircraft Corporation.
Fairchild PT-19B
[edytuj | edytuj kod]PT-19B wybudowano w 917 egzemplarzach. W wyposażeniu zmieniło się tylko nowy przyrząd do kontroli urządzeń pokładowych.
Fairchild PT-23S
[edytuj | edytuj kod]Kolejną wersją był PT-23S do którego użyto silników gwiazdowych Continental R-670 o mocy 220 KM. Łączne tego typu wyprodukowano 869 egzemplarzy. Budową tych maszyn zajmowały się wytwórnie: Stany Zjednoczone
Fairchild PT-26
[edytuj | edytuj kod]Była to ostateczna wersja samolotu z silnikiem Ranger L-440-7.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Mondey David, American Aircraft of World War II, London 2006
- Taylor Michael J.H., Jane's Encyclopedia of Aviation Vol. 3, London 1989