Fallowfield Stadium
53°26′35″N 2°12′56″W/53,443056 -2,215556 Finał Pucharu Anglii w 1893 roku Wolverhampton Wanderers – Everton | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
1892 |
| Data zamknięcia |
1994 |
| Klub |
Manchester Athletics Club |
| Pojemność stadionu |
15 000 |
Położenie na mapie Manchesteru  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiego Manchesteru  | |
| 53°26′35″N 2°12′56″W/53,443056 -2,215556
| |
Fallowfield Stadium – nieistniejący już stadion wielofunkcyjny w Manchesterze w Wielkiej Brytanii. Został otwarty w maju 1892 roku. Odbywały się na nim głównie zawody lekkoatletyczne i kolarskie.
26 maja 1893 roku na Fallowfield Stadium rozegrano mecz finałowy Pucharu Anglii pomiędzy Wolverhampton Wanderers a Evertonem. Pomimo iż stadion dysponował 15 tys. miejsc, na meczu zjawiło się 45 tys. widzów[1]. Na 27 marca 1899 zaplanowano półfinałowe spotkanie Sheffield United – Liverpool; ostatecznie zostało przerwane po pierwszej połowie z powodu przepełnienia trybun i zapadających ciemności[2]
Na stadionie znajdował się tor kolarski o długości 465 metrów. W ramach Igrzysk Imperium Brytyjskiego w 1934 roku odbyły się na nim zawody kolarskie. Stadion Fallowfield gościł również reprezentacje rugby. W 1897 roku odbył się mecz reprezentacji Anglii i Szkocji[1].
Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku stadion przeszedł na własność Uniwersytetu w Manchesterze. Został zburzony w 1994 roku. Obecnie w jego miejscu znajdują się budynki uniwersytetu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Simon Inglis: Played in Manchester. Swindon: 2004, s. 64. ISBN 1-873592-78-7. (ang.).
- ↑ Mike Collett: The Complete Record of the FA Cup. Cheltenham: 2003, s. 538. ISBN 1-899807-19-5. (ang.).