Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Femme Fatale Tour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Femme Fatale Tour
Wykonawca trasy koncertowej
Britney Spears
Promowane albumy

Femme Fatale

Data rozpoczęcia

16 czerwca 2011

Data zakończenia

10 grudnia 2011

Liczba koncertów

26 w Europie
45 w Ameryce Północnej
8 w Ameryce Południowej
1 w Azji
80 razem

Support

Nicki Minaj

Britney Spears
The Circus Starring: Britney Spears
(2009) 		The Femme Fatale Tour
(2011) 		—

The Femme Fatale Tour – siódma światowa trasa amerykańskiej piosenkarki pop Britney Spears promująca jej siódmy krążek Femme Fatale. Głównym supportem na amerykańskiej części była raperka Nicki Minaj. Tournée rozpoczęło się 16 czerwca w Sacramento w USA, a kończy się jak na razie 10 grudnia w San Juan w Puerto Rico. W sumie artystka da 78 koncertów na 4 kontynentach – Ameryce Północnej, Europie, Azji i Ameryce Południowej. Britney wciąż ogłasza nowe daty koncertów, by wzbudzić napięcie wśród swych fanów. Trasa jest jedną z największych i najlepiej sprzedających się tras dekady na skalę światową. Fani gromadnie stawiali się na koncertach na całym świecie. Jak podaje serwis Pollstarpro.com – ze sprzedanych 697,957 biletów na 82 koncerty uzyskano przychód równy $68,7 mln, co uplasowało trasę na 11 miejscu rankingu w roku 2011[1].

DVD Trasy

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu manager Britney, Larry Rudolph ogłosił, że podczas 2 koncertów w Toronto w Kanadzie, będzie nagrywany specjalny show pt."Britney Spears Live in Toronto – The Femme Fatale Tour" w Air Canada Centre przez firmę filmową EPIX HD, który będzie miał premierę 12 listopada w Entertainment Tonight.

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Trasa została pochwalona za ograniczenie używania playbacku przez Britney na rzecz śpiewania na żywo i za taniec, który został porównany do tego z lat jej świetności. Set lista posiada 22 piosenki, jednak w Europie usunięto "He About to Lose Me" i cover Madonny "Burning Up". Za pierwsze 10 koncertów, Britney zarobiła 8,9 mln dolarów.

Scena

[edytuj | edytuj kod]

Scena zbudowana jest z ogromnego podestu z windami, wielkim telebimem, na którym publiczność z daleka może obserwować wyczyny artystki, 2 telebimami po bokach, 2 par schodów na scenie, wybieg z ruchomą taśmą i sceny B w kształcie skrzydeł. W Europie usunięto wybieg i scenę B, więc show został zmieniony na niekorzyść fanów. Show otwiera wideo pt. "Zabawa w kotka i myszkę", na którym Britney ucieka przed ochroną.

Załoga i występy

[edytuj | edytuj kod]

Wraz ze Spears w tournée wybrało się 17 tancerzy, 110 techników którzy mieli 10 godzin do złożenia sceny, którą wiozły 35 tirów, managerowie, kosmetyczka, fryzjerka, choreografowie, styliści, ochrona, służba i najbliżsi. Przedsmak koncertów Britney pokazywała na występach w klubie Rain przy The Palms w Las Vegas, w programie Good Morning America i w programie Jimmy Kamel Live.

Listy utworów

[edytuj | edytuj kod]
  1. „The Game of Cat and Mouse” (Video Intruduction)
  2. „Hold It Against Me”
  3. „Up n Down”
  4. „3”
  5. „Piece of Me”
  6. „Sweet Seduction” (Video Interlude)
  7. „Big Fat Bass”
  8. „How I Roll”
  9. „Lace And Leather”
  10. „If U Seek Amy”
  11. „The Temptress” (Video Interlude)
  12. „Gimme More” (Elementy „Get Naked”)
  13. „(Drop Dead) Beautiful” (Elementy „Inside Out”, feat. Sabi)
  14. „He About to Lose Me”
  15. „Don’t Let Me Be the Last to Know”
  16. „Boys” (The Co-Ed Remix)
  17. „Code Name Trouble” (Video Interlude)
  18. „United Press International”
  19. „S&M” (Remix)
  20. „Trouble For Me”
  21. „I’m Slave 4 U”
  22. „Burning Up” (Cover Madonny)
  23. „I Wanna Go”
  24. „Womanizer”
  25. „Sexy Assassin” (Video Interlude)
  26. „Toxic”
  27. „Till the World Ends” (The Femme Fatale Remix, feat. Nicki Minaj)

Daty koncertów

[edytuj | edytuj kod]
Data Miasto Kraj Miejsce
Ameryka Północna[2][3]
16 czerwca 2011 Sacramento Stany Zjednoczone Power Balance Pavilion
18 czerwca 2011 San Jose HP Pavilion at San Jose
20 czerwca 2011 Los Angeles Staples Center
22 czerwca 2011 Phoenix Jobing.com Arena
24 czerwca 2011 Anaheim Honda Center
25 czerwca 2011 Las Vegas MGM Grand Garden Arena
28 czerwca 2011 Portland Rose Garden
29 czerwca 2011 Tacoma Tacoma Dome
1 lipca 2011 Vancouver Kanada Rogers Arena
4 lipca 2011 Winnipeg MTS Centre
6 lipca 2011 Saint Paul Stany Zjednoczone Xcel Energy Center
8 lipca 2011 Chicago United Center
9 lipca 2011 Milwaukee Marcus Amphitheater
12 lipca 2011 Dallas American Airlines Center
13 lipca 2011 Houston Toyota Center
15 lipca 2011 Nowy Orlean New Orleans Arena
17 lipca 2011 Atlanta Philips Arena
18 lipca 2011 Nashville Bridgestone Arena
20 lipca 2011 Orlando Amway Center
22 lipca 2011 Miami American Airlines Arena
23 lipca 2011 Jacksonville Jacksonville Veterans Memorial Arena
26 lipca 2011 Cleveland Quicken Loans Arena
28 lipca 2011 Detroit The Palace of Auburn Hills
30 lipca 2011 Filadelfia Wells Fargo Center
31 lipca 2011 Waszyngton Verizon Center
2 sierpnia 2011 Uniondale Nassau Veterans Memorial Coliseum
5 sierpnia 2011 East Rutherford Izod Center
6 sierpnia 2011 Atlantic City Boardwalk Hall
8 sierpnia 2011 Boston TD Garden
9 sierpnia 2011 Hartford XL Center
11 sierpnia 2011 Montreal Kanada Bell Centre
13 sierpnia 2011 Toronto Air Canada Centre
14 sierpnia 2011
17 sierpnia 2011 Grand Rapids Stany Zjednoczone Van Andel Arena
19 sierpnia 2011 Pittsburgh Consol Energy Center
20 sierpnia 2011 Columbus Nationwide Arena
22 sierpnia 2011 Indianapolis Conseco Fieldhouse
24 sierpnia 2011 Raleigh RBC Center
25 sierpnia 2011 Charlotte Time Warner Cable Arena
Europe[2][3][4]
22 września 2011 Petersburg Rosja Pałac Lodowy
24 września 2011 Moskwa Olimpijski
27 września 2011 Kijów Ukraina Pałac Sportu
30 września 2011 Budapeszt Węgry Budapest Sports Arena
1 października 2011 Zagrzeb Chorwacja Arena Zagreb
3 października 2011 Zurych Szwajcaria Hallenstadion
5 października 2011 Metz Francja Galaxie Amnéville
6 października 2011 Paryż Palais Omnisports de Paris-Bercy
8 października 2011 Antwerpia Belgia Sportpaleis
10 października 2011 Herning Dania Jyske Bank Boxen
11 października 2011 Malmö Szwecja Malmö Arena
14 października 2011 Helsinki Finlandia Hartwall Areena
16 października 2011 Sztokholm Szwecja Ericsson Globe
18 października 2011 Kolonia Niemcy Lanxess Arena
19 października 2011 Rotterdam Holandia Ahoy Rotterdam
21 października 2011 Montpellier Francja Arena Montpellier
24 października 2011 Dublin Irlandia The O2
25 października 2011 Belfast Wielka Brytania Odyssey Arena
27 października 2011 Londyn Wielka Brytania The O2 Arena
28 października 2011
30 października 2011 Birmingham LG Arena
31 października 2011 Londyn Wembley Arena
3 listopada 2011 Newcastle Metro Radio Arena
5 listopada 2011 Sheffield Motorpoint Arena Sheffield
6 listopada 2011 Manchester Manchester Evening News Arena
9 listopada 2011 Lizbona Portugalia Pavilhão Atlântico
Asia
11 listopada 2011 Abu Zabi Zjednoczone Emiraty Arabskie Yas Arena
Ameryka Południowa[2][5]
15 listopada 2011 Rio de Janeiro Brazylia Praça da Apoteose
18 listopada 2011 São Paulo Arena Anhembi
20 listopada 2011 La Plata Argentyna Estadio Ciudad de La Plata
22 listopada 2011 Santiago Chile Estadio Nacional Julio Martínez Prádanos
24 listopada 2011 Lima Peru Explanada del Estadio Monumental
26 listopada 2011 Bogota Kolumbia Simón Bolívar Park
28 listopada 2011 Caracas Wenezuela Simón Bolívar University
Ameryka Północna[6][7]
1 grudnia 2011 Guadalajara Meksyk Estadio Tres de Marzo
3 grudnia 2011 Meksyk Foro Sol
4 grudnia 2011 Meksyk Foro Sol
6 grudnia 2011 Monterrey Auditorio Banamex
8 grudnia 2011 Santo Domingo Dominikana Estadio Olímpico Félix Sánchez
10 grudnia 2011 San Juan Portoryko José Miguel Agrelot Coliseum

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Pollstarpro.com – Ranking tras koncertowych 2011. [dostęp 2011-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)].
  2. ↑ a b c Femme Fatale Tour Dates. BritneySpears.com. [dostęp 2011-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)].
  3. ↑ a b Britney Spears – Concert Schedule. Pollstar. [dostęp 2011-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 June 2011)].
  4. ↑ Femme Fatale Britney To Tour UK In Autumn. [w:] Sky News [on-line]. British Sky Broadcasting, 6 czerwca 2011. [dostęp 2011-07-07].
  5. ↑ Venda de ingressos para Britney Spears no Brasil começa em agosto. [w:] Jornal do Brasil [on-line]. 25 lipca 2011. [dostęp 2011-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 sierpnia 2011)]. (port.).
  6. ↑ Britney Spears ofrecerá conciertos en México. United Press International, 26 lipca 2011. [dostęp 2011-08-01]. (hiszp.).
  7. ↑ Britney Spears brings “Femme Fatale” tour. [w:] Dominican Today [on-line]. 28 lipca 2011. [dostęp 2011-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-01)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Femme_Fatale_Tour&oldid=75147653”