Franck Piccard

Franck Piccard

Data i miejsce urodzenia	17 września 1964 Les Saisies
Klub	Les Saisies
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	10.12 1983, Val d’Isère (4. miejsce - super G)
Pierwsze punkty w PŚ	10.12 1983, Val d’Isère (4. miejsce - super G)
Pierwsze podium w PŚ	10.01 1988, Val d’Isère (2. miejsce - super G)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	13.03 1988, Beaver Creek (super G)
Dorobek medalowy
} Reprezentacja Francja Igrzyska olimpijskie złoto Calgary 1988 narciarstwo alpejskie (supergigant) srebro Albertville 1992 narciarstwo alpejskie (zjazd) brąz Calgary 1988 narciarstwo alpejskie (zjazd) Mistrzostwa świata brąz Saalbach 1991 supergigant Mistrzostwa świata juniorów złoto Auron 1982 zjazd Puchar Świata (Slalom gigant) 3. miejsce 1993/1994 Puchar Świata (Supergigant) 3. miejsce 1987/1988 3. miejsce 1988/1989 Puchar Świata (Kombinacja) 3. miejsce 1987/1988 Zakończenie kariery: 2000 r.

Franck Piccard (ur. 17 września 1964 w Les Saisies) – francuski narciarz alpejski, trzykrotny medalista olimpijski, brązowy medalista mistrzostw świata oraz mistrz świata juniorów.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Franck Piccard osiągnął w 1982 roku, kiedy zdobył złoty medal w biegu zjazdowym podczas mistrzostw świata juniorów w Auron. Na tych samych mistrzostwach zajął także dziesiąte miejsce w slalomie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, gdzie zajął czwarte miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Był to jednak jego jedyny start w sezonie 1983/1984, który ukończył ostatecznie na 37. pozycji. W lutym 1984 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie był dwudziesty w zjeździe, a rywalizacji w slalomie gigancie nie ukończył.

Na podium zawodów Pucharu Świata Piccard po raz pierwszy stanął 10 stycznia 1988 roku w Val d’Isère, zajmując drugie miejsce w supergigancie. W kolejnych zawodach sezonu 1987/1988 Francuz jeszcze trzykrotnie stawał na podium: 16 stycznia w Bad Kleinkirchheim był trzeci w zjeździe, dzień później w tej samej miejscowości był trzeci w kombinacji, a 13 marca 1988 roku w Beaver Creek odniósł swoje pierwsze zwycięstwo wygrywając supergiganta. W klasyfikacji generalnej dało mu to siódme miejsce, a w klasyfikacjach supergiganta i kombinacji był trzeci. W klasyfikacji supergiganta wyprzedzili go tylko Pirmin Zurbriggen ze Szwajcarii i Markus Wasmeier z RFN, a w kombinacji lepsi byli dwaj reprezentanci Austrii: Hubert Strolz i Günther Mader. W lutym 1988 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie zdobył dwa medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w zjeździe, plasując się za Zurbriggenem i jego rodakiem Peterem Müllerem. Sześć dni później wywalczył złoty medal w supergigancie, wyprzedzając bezpośrednio Austriaka Helmuta Mayera i Larsa-Börje Erikssona ze Szwecji. Był to debiut tej konkurencji w programie igrzysk, Piccard został tym samym pierwszym w historii mistrzem olimpijskim w supergigancie. Na tych samych igrzyskach Francuz startował także w kombinacji, jednak nie ukończył rywalizacji. Po zjeździe zajmował drugą pozycję, jednak podczas slalomu wypadł z trasy.

W latach 1985–1987 w zawodach PŚ notował przeciętne wyniki, w klasyfikacji generalnej plasując się poza czołową dziesiątką. Wystąpił jednak na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku, gdzie był piętnasty w zjeździe i szósty w kombinacji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Crans-Montana zajmował dziesiątą pozycję w kombinacji i supergigancie. Dziesiątą pozycję w supergigancie wywalczył także podczas rozgrywanych w 1989 roku mistrzostw świata w Vail. W zawodach Pucharu Świata w sezonie 1988/1989 kilkukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, jednak na podium stanął tylko raz: 27 listopada 1988 roku w Schladming był drugi w supergigancie. W efekcie w klasyfikacji generalnej był dopiero szesnasty, jednak w klasyfikacji supergiganta zajął trzecie miejsce. Uległ tylko Zurbriggenowi i Larsowi-Börje Erikssonowi.

W sezonach 1989/1990 i 1990/1991 łącznie pięć razy stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 11 stycznia 1990 roku w Schladming wygrał zjazd, a 2 grudnia 1990 roku w Valloire był najlepszy w supergigancie. W klasyfikacji generalnej obu sezonów plasował się poza dziesiątką, ale w klasyfikacji supergiganta był czwarty. Na przełomie stycznia i lutego 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, zajmując trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedzili go Austriak Stephan Eberharter oraz Norweg Kjetil André Aamodt. Na tych samych mistrzostwach Francuz był też piętnasty w slalomie i trzynasty w gigancie. Ostatni medal zdobył na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując drugie miejsce w zjeździe. Rozdzielił tam na podium dwóch reprezentantów Austrii: Patricka Ortlieba i Günthera Madera. Wystąpił tam także w gigancie, zajmując osiemnaste miejsce oraz w supergigancie, którego jednak nie ukończył.

Kolejne podium w zawodach pucharowych, i zarazem ostatnie w karierze, Francuz wywalczył 30 października 1993 roku w Sölden, wygrywając giganta. W pozostałych startach sezonu 1993/1994 kilkukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym czterokrotnie był czwarty. Pozwoliło mu to zająć trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej oraz trzecie w klasyfikacji giganta, za Austriakiem Christianem Mayerem i Kjetilem André Aamodtem. Francuz startował w cyklu PŚ do sezonu 1995/1996, jednak bez większych sukcesów. W tym czasie wystąpił jeszcze na igrzyskach w Lillehammer, zajmując trzynaste miejsce w gigancie i 23. miejsce w supergigancie. Brał także udział w mistrzostwach świata w Sierra Nevada w 1996 roku, zajmując piętnastą pozycję w gigancie. W zawodach międzynarodowych startował do 2000 roku, kiedy to postanowił zakończyć karierę.

Piccard dwukrotnie był mistrzem Francji: w 1987 roku zwyciężył w supergigancie, a w 1993 roku był najlepszy w slalomie gigancie.

Jego brat Ian oraz siostra Leïla również uprawiali narciarstwo alpejskie, a najmłodszy brat Ted uprawiał narciarstwo dowolne.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	14 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:41,18	-	Max Julen
20.	16 lutego	1984	Sarajewo	Zjazd	1:45,59	+2,47	Bill Johnson
3.	15 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:59,63	+1,61	Pirmin Zurbriggen
1.	21 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:39,66	-	-
DNF	17 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	36,55 pkt	-	Hubert Strolz
2.	9 lutego	1992	Albertville	Zjazd	1:50,37	+0,05	Patrick Ortlieb
DNF	16 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:13,04	-	Kjetil André Aamodt
18.	18 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:06,98	+4,95	Alberto Tomba
23.	17 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:32,53	+2,22	Markus Wasmeier
13.	23 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:52,46	+1,51	Markus Wasmeier

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
15.	3 lutego	1985	Bormio	Zjazd	2:06,68	+2,51	Pirmin Zurbriggen
6.	5 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	7,67 pkt	+47,47 pkt	Pirmin Zurbriggen
28.	31 stycznia	1987	Crans-Montana	Zjazd	2:07,80	+3,10	Peter Müller
10.	1 lutego	1987	Crans-Montana	Kombinacja	28,27 pkt	+59,15 pkt	Marc Girardelli
10.	2 lutego	1987	Crans-Montana	Supergigant	1:19,93	+2,58	Pirmin Zurbriggen
DNF2	4 lutego	1987	Crans-Montana	Gigant	2:32,38	-	Pirmin Zurbriggen
DNS2	3 lutego	1989	Vail	Kombinacja	4,72 pkt	-	Marc Girardelli
23.	6 lutego	1989	Vail	Zjazd	2:10,39	+2,48	Hansjörg Tauscher
10.	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:38,81	+1,28	Martin Hangl
3.	23 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:26,73	+1,82	Stephan Eberharter
15.	27 stycznia	1991	Saalbach	Zjazd	1:54,91	+2,15	Franz Heinzer
13.	3 lutego	1991	Saalbach	Gigant	2:29,94	+3,64	Rudolf Nierlich
13.	3 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	1:58,63	+5,95	Alberto Tomba

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	4 marca	1982	Auron	Zjazd	1:36,11	-	-
10.	7 marca	1982	Auron	Slalom	1:27,89	+2,41	Johan Wallner

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1983/1984: 37.
• sezon 1984/1985: 45.
• sezon 1985/1986: 30.
• sezon 1986/1987: 55.
• sezon 1987/1988: 7.
• sezon 1988/1989: 16.
• sezon 1989/1990: 14.
• sezon 1990/1991: 18.
• sezon 1991/1992: 21.
• sezon 1992/1993: 39.
• sezon 1993/1994: 13.
• sezon 1994/1995: 62.
• sezon 1995/1996: 70.

Zwycięstwa w zawodach

1. Beaver Creek – 13 marca 1988 (supergigant)
2. Schladming – 11 stycznia 1990 (zjazd)
3. Valloire – 2 grudnia 1990 (supergigant)
4. Sölden – 30 października 1993 (gigant)

• 4 wygrane (2 supergiganty, 1 gigant i 1 zjazd)

Pozostałe miejsca na podium

1. Val d’Isère – 10 stycznia 1988 (supergigant) – 2. miejsce
2. Bad Kleinkirchheim – 16 stycznia 1988 (zjazd) – 3. miejsce
3. Bad Kleinkirchheim – 17 stycznia 1988 (kombinacja) – 3. miejsce
4. Schladming – 27 listopada 1988 (supergigant) – 2. miejsce
5. Val d’Isère – 10 grudnia 1989 (supergigant) – 2. miejsce
6. Sestriere – 12 grudnia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
7. Mount Hutt – 9 sierpnia 1990 (gigant) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)