Giacomo Antonio Perti
Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1661 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 1756 |
Gatunki | |
Zawód | |
Powiązania |
Giacomo Antonio Perti (ur. 6 czerwca 1661 w Crevalcore, zm. 10 kwietnia 1756 w Bolonii[1]) – włoski kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się u swojego wuja, Lorenzo Pertiego, następnie był uczniem Petronio Franceschiniego (kontrapunkt) i Rocco Laurentiego (organy)[2]. Był też uczniem Giuseppe Corso w Padwie[1][2][3]. W 1678 roku w kościele San Tommaso del Mercato w Bolonii wykonano jego pierwszą mszę[1][2][3]. W 1681 roku został członkiem bolońskiej Accademia Filarmonica[1][2]. Pięciokrotnie (1687, 1693, 1697, 1705 i 1719) był wybierany jej przewodniczącym[2], a w 1719 roku został jej cenzorem[1][3]. Od 1696 do 1756 roku pełnił funkcję kapelmistrza bazyliki św. Petroniusza w Bolonii[1][2][3]. Był też kapelmistrzem w kościołach San Domenico (1704–1755) i Santa Maria di Galliera (1706–1750)[1][2][3]. Cieszył się protekcją cesarza Karola VI, od którego otrzymał w 1740 roku tytuł kanclerza[1][2]. Do jego uczniów należeli Giuseppe Torelli, Domenico Gabrielli i Giovanni Battista Martini[2].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Był czołowym przedstawicielem szkoły bolońskiej[2]. Cieszył się autorytetem wśród współczesnych i był aktywnym uczestnikiem życia muzycznego, prowadził obszerną korespondencję z Johannem Josephem Fuxem, Antonio Caldarą, Bernardo Pasquinim i Arcangelo Corellim[2]. Twórczość Pertiego utrzymywana była najczęściej w stylu koncertującym i przeznaczona była na głosy solowe, chór i zespół instrumentów[2]. Jego muzyka cechuje się bogactwem inwencji melodycznych, osiąganych przez zwiększenie roli ustępów instrumentalnych, wprowadzeniem dialogowania między głosami wokalnymi i instrumentami operującymi niezależnym materiałem melodycznym oraz wprowadzeniem instrumentów koncertujących[2].
Wybrane kompozycje
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Opery
- Atide (Bolonia 1679, we współpracy z innymi kompozytorami, niedokończona)
- Marzio Coriolano (Wenecja 1683)
- Oreste in Argo (Modena 1685)
- L’incoronazione di Dario (Bolonia 1686)
- La Flavia (Bolonia 1686)
- Dionisio Siracusano (Parma 1689)
- La Rosaura (Wenecja 1689)
- Brenno in Efeso (Wenecja 1690)
- L’inganno scoperto per vendetta (Wenecja 1690)
- Il Pompeo (Genewa 1691)
- Furio Camillo (Wenecja 1692)
- Nerone fatto Cesare (Wenecja 1693)
- La forza della virtù (Bolonia 1694)
- Laodicea e Berenice (Wenecja 1695)
- Penelope la casta (Rzym 1696)
- Fausta restituita all’impero (Rzym 1697)
- Apollo geloso (Bolonia 1698)
- Ariovisto (Mediolan 1699, we współpracy z innymi kompozytorami)
- La prosperità di Elio Sejano (Mediolan 1699, we współpracy z innymi kompozytorami)
- Dionisio rè di Portogallo (Pratolino 1707)
- La fratricida innocente (Bolonia 1708)
- Ginevra principessa di Scozia (Pratolino 1708)
- Berenice regina d’Egitto (Pratolino 1709)
- Rodelinda regina de’ Longobardi (Pratolino 1710)
- Lucio vero (Bolonia 1717)
- Rosinde ed Emireno (b.d.)
Oratoria
- S. Serafina (Bolonia 1679)
- Abramo vincitore (Wenecja 1683)
- Mosè (Modena 1685)
- Oratorio della passione di Cristo (Bolonia 1685)
- La beata Imelde Lambertini (Bolonia 1686)
- Agar (Bolonia 1689)
- La passione del Redentore (Bolonia 1694)
- S. Galgano (Bolonia 1694)
- Cristo al limbo (Bolonia 1698)
- La sepoltura di Cristo (Bolonia 1704)
- S. Giovanni (Bolonia 1704)
- Gesù al sepolcro (Bolonia 1707)
- S. Petronio (Bolonia 1720)
- L’amor divino (Bolonia 1723)
Utwory wokalno-instrumentalne
Religijne
- Messa e salmi concertati na 4 głosy, chór i instrumenty (Bolonia 1735)
- 7 canzonette in aria marmoresca sopra le 7 principali feste di Nostra Signora na głos solo, chór i basso continuo i instrumenty (Bolonia 1780)
- 28 missae brevis
- 11 Credo
- 120 psalmów
- 54 motety
- 83 versetti
Świeckie
- Cantate morali e spirituali na 1–2 głosy i skrzypce (Bolonia 1688)
- 93 kantaty solowe z basso continuo
- 49 kantat solowych z basso continuo i instrumentami
Utwory instrumentalne
- Sonata d
- 22 sinfonie
- Sonata a 4
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2770. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 62. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 685. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Giacomo Antonio Perti – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- ISNI: 0000000083625567
- VIAF: 19946155
- LCCN: n79109328
- GND: 12390921X
- LIBRIS: mkz12x055mnm6nj
- BnF: 14811201f
- SUDOC: 131464728
- NKC: xx0021206
- BNE: XX1767745
- NTA: 097078735
- Open Library: OL5963192A
- PLWABN: 9810817477905606
- NUKAT: n2016153983
- J9U: 987007339069705171
- PTBNP: 1161742
- LNB: 000293845
- CONOR: 69841251
- RISM: people/30002489