Gino Piva
Gino Piva (ur. 9 kwietnia 1873 w Mediolanie, zm. 30 sierpnia 1946 w Vetrego) – włoski działacz związkowy, dziennikarz i poeta.
Oficjalnie za ojca Gina Pivy uchodził Domenico Piva, generał brygady w wojsku Garibaldiego, jego matką zaś była Carolina Cristofori (1837–1881), która urodziła jeszcze pięcioro dzieci. W rzeczywistości ojcem Gina był poeta i wykładowca uniwersytecki Giosuè Carducci[1], który swój romans z Caroliną upamiętnił w niektórych wierszach z cyklu Primavere elleniche (Wiosny helleńskie) oraz w kilku Odach barbarzyńskich, a po latach ułożył epigraf na jej grób[2].
Gino Piva od wczesnej młodości był zwolennikiem Włoskiej Partii Socjalistycznej i aktywnym działaczem ruchów robotniczych. Wcześnie zaczął się również parać dziennikarstwem, publikując artykuły najpierw w „Gazzetta del Popolo della Domenica”, a później w „Il Grido del Popolo”. W związku ze swoją działalnością polityczną i związkową został w roku 1899 skazany na kilka miesięcy więzienia.
W czasie I wojny światowej pracował w Wenecji Euganejskiej jako korespondent bolońskiej gazety „Il Resto del Carlino”, dla której napisał około 380 artykułów. Po zakończeniu wojny stopniowo wycofywał się z działalności politycznej. Choć w roku 1927 wstąpił do faszystowskiego związku zawodowego dziennikarzy, jego stosunek do tej ideologii okazał się na tyle obojętny, że w latach 30. był inwigilowany przez faszystowską policję. W latach 1923–1935 współpracował z wieloma gazetami: „Nuovo Giornale” (Wenecja), „Il Corriere Padano” (Ferrara), „La Stampa” (Turyn), „Il Mattino” (Neapol), „Il Giornale” (Genua). Publikował również rozprawy historyczne, powieści i tomiki poetyckie.
Główne dzieła
[edytuj | edytuj kod]- La gloria e'l pianto, 1909
- Per le vie d'una quarta Italia, 1911
- L'aureo tempo di Carpi, 1914
- L'arteria ferroviaria detta del Predil nei suoi aspetti regionali, nazionali e transalpini, 1923
- Montin, antica locanda veneziana, 1927
- Un pioniere italiano alla scoperta del Nilo. Giovanni Miani, il leone bianco, 1930
- Canti d'Adese e Po, 1931
- Bi-ba-ri-bò, 1934
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Segreto di Carducci. [dostęp 2016-09-29]. (wł.).
- ↑ Guido Davico Bonino, Il leone e la pantera. Lettere d'amore a Lidia (1872-1878), Salerno, Roma 2010.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Berti Giampietro, Nicola Badaloni, Gino Piva e il socialismo padano-veneto, Associazione Culturale Minelliana, Rovigo, 1998.
- Cavriani Carlo, Gino Piva, tra socialismo e patriottismo, giornalista inviato del resto del carlino su fronte della Grande Guerra, Presentazione di Franco Della Peruta- ed- Minelliana, Rovigo 1999.