Gnejusz Oktawiusz

Gnejusz Oktawiusz łac. Gnaeus Octavius (zm. 87 p.n.e. w Rzymie) – polityk rzymski, konsul w 87 p.n.e., jeden z przywódców stronnictwa optymatów.

Syn Gajusza Oktawiusza, konsula w 128 p.n.e. Został wybrany na konsula w roku 87 p.n.e., a drugim konsulem wybrano, pomimo opozycyjnego wobec Sulli stanowiska, Lucjusza Korneliusza Cynnę^[1]. Gdy Sulla poprowadził swoje legiony do Grecji na wojnę z Mitrydatesem, Cynna wystąpił przeciw jego zwolennikom co spotkało się ze sprzeciwem Gnejusza Oktawiusza^[2]^[3]. Optymaci pod jego przywództwem zmusili Cynnę do opuszczenia Rzymu i mianowali na jego miejsce konsulem zastępczym Lucjusza Korneliusza Merulę. Wybuchła wojna domowa^[4]. Cynna zebrał w Italii wojska, połączył się z przybyłym z Afryki Mariuszem i jego zwolennikami^[5], a następnie razem ruszyli na Rzym i opanowali miasto. Według Liwiusza to nieporadność konsula Oktawiusza przyczyniła się do zwycięstwa popularów^[6]. Doszło do rzezi zwolenników Sulli. Zginęli między innymi obaj konsulowie: Gnejusz Oktawiusz^[7]^[8]^[5]^[9] i Lucjusz Korneliusz Merula. Według relacji Appiana Gajusz Marcjusz Cenzorynus obciął Oktawiuszowi głowę i zawiesił ją przed mównicą na Forum^[2]^[10]. Cyceron wymienia^[11] Oktawiusza obok Sulli, Mariusza, Cynny i Karbona jako jednego z tych obywateli, którzy przyczyniają się do zguby Rzeczypospolitej poprzez doprowadzanie do wojen domowych.

Zobacz też

Oktawiusze

Przypisy

↑ Plutarch, Żywoty sławnych mężów, Sulla, 10.
↑ ^a ^b Appian, Historia rzymska, XIII, 64-71.
↑ Cyceron, Oratio de haruspicum responso in P. Clodium in senatu habita, 54.
↑ Cyceron, Filipiki, XIV.
↑ ^a ^b Plutarch, Żywoty sławnych mężów, Mariusz.
↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, Periocha księgi LXXIX.
↑ Askoniusz Pedianus, Orationum Ciceronis quinque enarratio, 23.
↑ Plutarch, Żywoty sławnych mężów, Sulla, 12.
↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, Periocha księgi LXXX.
↑ Schreiber 2013 ↓, s. 201.
↑ Cyceron, Filipiki, XIII, 1.

Bibliografia

Źródła

Sulla. W: Plutarch z Cheronei: Cztery żywoty. Przełożył Mieczysław Brożek. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 2003. ISBN 83-07-02945-7.
Mariusz. W: Plutarch z Cheronei: Żywoty sławnych mężów. Przełożył Mieczysław Brożek. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1955.
Appian z Aleksandrii: Historia rzymska. Przełożył, opracował i wstępem opatrzył Ludwik Piotrowicz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2006. ISBN 83-04-04710-1.
Marek Tulliusz Cyceron: Oratio de haruspicum responso in P. Clodium in senatu habita.
Marek Tulliusz Cyceron: Filipiki. Mowy przeciwko Markowi Antoniuszowi. Tłumaczenie Karolina Ekes. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002. ISBN 83-7255-148-0.
Tytus Liwiusz: Dzieje Rzymu od założenia miasta. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982.
Kwintus Askoniusz Pedianus: ORATIONUM CICERONIS QUINQUE ENARRATIO.

Literatura

Łukasz Schreiber: Sulla 138–78 p.n.e.. Zabrze - Tarnowskie Góry: Inforteditions, 2013. ISBN 978-83-64023-21-7.

Linki zewnętrzne

Marek Tulliusz Cyceron: ORATIO DE HARVSPICVM RESPONSO IN P. CLODIVM IN SENATV HABITA; 54. [dostęp 2009-06-05]. (łac.).
Kwintus Askoniusz Pedianus: ORATIONUM CICERONIS QUINQUE ENARRATIO ; 23. [dostęp 2009-06-05]. (łac.).

[plutarchS10-1] Plutarch, Żywoty sławnych mężów, Sulla, 10.

[appian13-2] Appian, Historia rzymska, XIII, 64-71.

[cyceron54-3] Cyceron, Oratio de haruspicum responso in P. Clodium in senatu habita, 54.

[cyceronF14-4] Cyceron, Filipiki, XIV.

[plutarchM-5] Plutarch, Żywoty sławnych mężów, Mariusz.

[liwiusz79-6] Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, Periocha księgi LXXIX.

[askoniusz-7] Askoniusz Pedianus, Orationum Ciceronis quinque enarratio, 23.

[plutarchS12-8] Plutarch, Żywoty sławnych mężów, Sulla, 12.

[liwiusz80-9] Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, Periocha księgi LXXX.

[CITEREFSchreiber2013201-10] Schreiber 2013 ↓, s. 201.

[cyceronF13-11] Cyceron, Filipiki, XIII, 1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]