Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Grand Prix Monako 1955

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Monako 1955
Grand Prix Automobile de Monaco
Grand Prix d'Europe
2. wyścig z 7 w sezonie
43. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit de Monaco
Monako Circuit de Monaco
Data

22 maja 1955

Trasa
Liczba okrążeń

100

Długość okrążenia

3,145 km

Dystans

314,500 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

24 kierowców

Zakwalifikowało się

20 kierowców

Ukończyło wyścig

9 kierowców

Wyniki
Pole position

Juan Manuel Fangio
(1:41,1, Mercedes)

Zwycięzca

Maurice Trintignant
(2:58:09,8, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Juan Manuel Fangio
(1:42,4, Mercedes)

2. Grand Prix w sezonie 1955
Poprzednie

Grand Prix Argentyny

Następne

Indianapolis 500

13. Grand Prix Monako
1952 1955 1956

Grand Prix Monako 1955 (oryg. Grand Prix Automobile de Monaco), Grand Prix Europy 1955[a] – 2. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1955, która odbyła się 22 maja 1955 po raz 2. na torze Circuit de Monaco.

15. Grand Prix Monako, 2. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Juan Manuel Fangio pobił rekord toru ustanowiony w 1937 roku przez Rudolfa Caracciola. Alberto Ascari jechał bolidem numer #26, taki sam numer miał jego ojciec Antonio Ascari, gdy zginął w 1925 roku podczas wyścigu we Francji.

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

André Simon był pierwszym kierowcą Mercedesa, który z powodu problemów z silnikiem musiał opuścić wyścig. Następnym kierowcą tego samego zespołu, który zrezygnował z wyścigu, był Juan Manuel Fangio, wystąpiły u niego problemy z układem przeniesienia napędu. Po opuszczeniu wyścigu Stirling Moss był pierwszy a Alberto Ascari drugi. Podczas okrążenia 81 problemy miał Moss, a Ascari objął prowadzenie. Nie zdołał jednak dojechać do mety. Jego Lancia nie pokonała szykany (mógł tam być rozlany olej z uszkodzonego silnika Mossa). Siła była tak wielka, że pokonał barierkę i przeleciał kilkanaście metrów w powietrzu wpadając do wody. 4 dni później 26 maja 1955 roku Ascari zasiadł znów w bolidzie. Było to na torze Monza, gdzie testował nowy bolid Ferrari. Zginął w tragicznym wypadku w jednym z ciasnych zakrętów toru. Zakręt od tego momentu nosi imię: "Variante Ascari". Okoliczności wypadku nie zostały wyjaśnione. Do wypadku mogły się przyczynić: niewykryty przez lekarzy uraz mózgu po poprzednim wypadku, nieodpowiedni dobór opon i bardzo zły stan nawierzchni toru.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[1]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 2 Argentyna Juan Manuel Fangio Mercedes C 1:41,1 - -
2 26 Włochy Alberto Ascari Lancia P 1:41,1 +0,0 +0,0
3 6 Wielka Brytania Stirling Moss Mercedes C 1:41,2 +0,1 +0,1
4 30 Włochy Eugenio Castellotti Lancia P 1:42,0 +0,8 +0,9
5 34 Francja Jean Behra Maserati P 1:42,5 +0,5 +1,4
6 36 Argentyna Roberto Mieres Maserati P 1:43,7 +1,2 +2,6
7 28 Włochy Luigi Villoresi Lancia P 1:43,7 +0,0 +2,6
8 38 Włochy Luigi Musso Maserati P 1:44,3 +0,6 +3,2
9 44 Francja Maurice Trintignant Ferrari E 1:44,4 +0,1 +3,3
10 4 Francja André Simon Mercedes C 1:45,4 +1,0 +4,3
11 40 Włochy Cesare Perdisa Maserati P 1:45,6 +0,2 +4,5
12 18 Wielka Brytania Mike Hawthorn Vanwall P 1:45,6 +0,0 +4,5
13 8 Francja Robert Manzon Gordini E 1:46,0 +0,4 +4,9
14 42 Włochy Giuseppe Farina Ferrari E 1:46,1 +0,1 +5,0
15 48 Włochy Piero Taruffi Ferrari E 1:46,4 +0,3 +5,3
16 12 Francja Élie Bayol Gordini E 1:46,7 +0,3 +5,6
17 14 Francja Louis Rosier Maserati P 1:46,8 +0,1 +5,7
18 46 Stany Zjednoczone Harry Schell Ferrari E 1:46,9 +0,1 +5,8
19 32 Monako Louis Chiron Lancia P 1:47,3 +0,4 +6,2
20 10 Francja Jacques Pollet Gordini E 1:49,4 +2,1 +8,3
Nie zakwalifikowali się
21 22 Wielka Brytania Lance Macklin Maserati D 1:49,4 +0,0 +8,3
22 24 Wielka Brytania Ted Whiteaway HWM-Alta D 1:57,2 +7,8 +16,1
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

Źródła: statsf1.com[2]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 8 44 Francja Maurice Trintignant Ferrari E 100 2:58:09,7
2 Awans 2 30 Włochy Eugenio Castellotti Lancia P 100 +20,3
3 Awans 2 34 Francja Jean Behra
Włochy Cesare Perdisa 		Maserati P 42
57 		+1 okr.
4 Awans 10 42 Włochy Giuseppe Farina Ferrari E 99 +1 okr.
5 Awans 2 28 Włochy Luigi Villoresi Lancia P 99 +1 okr.
6 Awans 13 32 Monako Louis Chiron Lancia P 95 +5 okr.
7 Awans 13 10 Francja Jacques Pollet Gordini E 91 +9 okr.
8 Awans 7 48 Włochy Piero Taruffi
Belgia Paul Frère 		Ferrari E 50
36 		+14 okr.
9 Spadek 6 16 Wielka Brytania Stirling Moss Mercedes C 81 +19 okr. silnik
Niesklasyfikowani
  40 Włochy Cesare Perdisa
Francja Jean Behra 		Maserati P 40
46 		+14 okr. wypadek
  26 Włochy Alberto Ascari Lancia P 80 +20 okr. wypadek
  46 Stany Zjednoczone Harry Schell Ferrari E 68 +32 okr. silnik
  36 Argentyna Roberto Mieres Maserati P 64 +36 okr. tylna oś
  12 Francja Élie Bayol Gordini E 63 +37 okr. tylna oś
  2 Argentyna Juan Manuel Fangio Mercedes C 49 +51 okr. przekładnia
  8 Francja Robert Manzon Gordini E 38 +62 okr. skrzynia biegów
  4 Francja André Simon Mercedes C 24 +76 okr. silnik
  18 Wielka Brytania Mike Hawthorn Vanwall P 22 +78 okr. przepustnica
  14 Francja Louis Rosier Maserati P 8 +92 okr. zbiornik paliwa
  38 Włochy Luigi Musso Maserati P 7 +93 okr. przekładnia
Niezakwalifikowani
  22 Wielka Brytania Lance Macklin Maserati D 0
  24 Wielka Brytania Ted Whiteaway HWM-Alta D 0
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  4 Hans Herrmann Mercedes C 0 wypadek
  20 Wielka Brytania Ken Wharton Vanwall P 0 kontuzja
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[3]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
2 Argentyna Juan Manuel Fangio Mercedes 1:42,4 27

Prowadzenie w wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[4]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
2 Argentyna Juan Manuel Fangio Mercedes 1-49 49
32 Wielka Brytania Stirling Moss Mercedes 50-80 31
44 Francja Maurice Trintignant Ferrari 81-100 20

Klasyfikacja po wyścigu

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Lista systemów punktacji Formuły 1.

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku. Liczone było tylko 5 najlepszych wyścigów danego kierowcy. W nawiasach podano wszystkie zebrane punkty, nie uwzględniając zasady najlepszych wyścigów.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 +1 Francja Maurice Trintignant 2 11,33 1 1 1 - - -
2 -1 Argentyna Juan Manuel Fangio 2 10 1 - - 1 2 1
3 -1 Włochy Giuseppe Farina 2 6,33 - 1 1 - - -
4 N Włochy Eugenio Castellotti 2 6 - 1 - - - 1
5 -1 Argentyna José Froilán González 1 2 - 1 - 1 - -
6 N Francja Jean Behra 2 2 - - 1 - - -
7 N Włochy Cesare Perdisa 1 2 - - 1 - - -
8 -3 Argentyna Roberto Mieres 2 2 - - - - - 1
8 N Włochy Luigi Villoresi 2 2 - - - - - 1
10 -4 Włochy Umberto Maglioli 1 1,33 - - 1 - - -
11 -4 Wielka Brytania Stirling Moss 2 1 - - - - - -
12 -5 Hans Herrmann 1 1 - - - - - -
12 -5 Karl Kling 1 1 - - - - - -
P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ MONACO 1955 Qualifications. statsf1.com. [dostęp 2021-03-03]. (ang.).
  2. ↑ MONACO 1955 Result. statsf1.com. [dostęp 2021-03-03]. (ang.).
  3. ↑ MONACO 1955 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2021-03-03]. (ang.).
  4. ↑ MONACO 1955 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2021-03-03]. (ang.).

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Do roku 1977 Grand Prix Europy było honorowym tytułem przyznawanym eliminacjom rozgrywanym w Europie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
←1954 Grand Prix Formuły 1 w sezonie 1955 1956→
Grand Prix Monako zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Monako_1955&oldid=70691761”