Hammarstrand

Hammarstrand
Państwo	Szwecja
Region	Jämtland
Gmina	Ragunda
Powierzchnia	2,80 km²
Populacja (2018); • liczba ludności; • gęstość	; 1173; 418 os./km²
	Położenie na mapie Jämtlandu Hammarstrand
	Położenie na mapie Szwecji Hammarstrand
	63°06′37″N 16°21′13″E/63,110278 16,353611

Hammarstrand – miejscowość w Szwecji będąca siedzibą władz gminy Ragunda, najbardziej na wschód położonej gminy Jämtlandii. W 2005 zamieszkana przez 1061 mieszkańców^[2]. Miejscowość położona jest nad rzeką Indalsälven, na dnie dawnego jeziora Ragundasjön.

Historia

Jezioro, na którym obecnie znajduje się miasto, zostało całkowicie opróżnione jednej nocy z 6 na 7 czerwca 1796 roku przez Magnusa Hussa, który w celu spławiania drewna wykopał kanał omijający jeden z największych wówczas wodospadów Europy (33 m). Wodospad ten znajdował się na rzece Indalsälven i był naturalną zaporą tworzącą jezioro, ale uniemożliwiał spławianie drewna, ponieważ łamało się ono spadając z tej wysokości. Katastrofa spowodowana błędem technicznym konstruktora doprowadziła do powstania obszaru żyznych gleb na dnie dawnego jeziora, co z kolei umożliwiło rozwój rolnictwa w gminie.

Martwy wodospad (Döda fallet) jest atrakcją turystyczną gminy Ragunda. Inną atrakcją w tej gminie jest autentyczna tajska świątynia (Thailändskapaviljongen) wybudowana na pamiątkę pobytu w gminie Ragunda króla Tajlandii Chulalogkorna w 1897 roku^[3].

W Hammarstrand zobaczyć można również zbudowany z granitu nordycki kościółek z XIII wieku. Znajduje się tu również oddana do użytku w 1928 roku elektrownia wodna Hammarforsen. W XIX wieku, dzięki źródłom z wodą bogatą w żelazo Hammarstrand zyskało statut uzdrowiska z parkiem i sanatorium "Wärdshuset Wildhussen".

Od lat 60. do 80. XX w. Hammarstrand było głównym ośrodkiem bobslejowym i saneczkarskim Szwecji, w którym organizowano liczne mistrzostwa świata i Europy, jednak spadek zainteresowania bobslejami i saneczkarstwem spowodował zamknięcie tego naturalnego toru o długości 1045 m w roku 2001.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Statistiska tätorter 2018; befolkning, landareal, befolkningstäthet. Statistikmyndigheten SCB, 2020-03-20. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (szw.).
↑ Szwedzki Urząd Statystyczny SCB. scb.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)]. (szw.) [dostęp 2011-02-26]
↑ Historien om Kung Chulalongkorn. [w:] Thailändska Paviljongen [on-line]. [dostęp 2011-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-23)]. (szw.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona (szw.)

[scb-1] Statistiska tätorter 2018; befolkning, landareal, befolkningstäthet. Statistikmyndigheten SCB, 2020-03-20. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (szw.).

[2] Szwedzki Urząd Statystyczny SCB. scb.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)]. (szw.) [dostęp 2011-02-26]

[thaip-3] Historien om Kung Chulalongkorn. [w:] Thailändska Paviljongen [on-line]. [dostęp 2011-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-23)]. (szw.).

[1]

[2]

[3]