Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Harukichi Hyakutake

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harukichi Hyakutake
百武 晴吉
Ilustracja
Harukichi Hyakutake przed swoją kwaterą
w Rabaulu, 1942
Rikugun-chūjō generał porucznik Rikugun-chūjō
generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1888
prefektura Saga

Data i miejsce śmierci

10 marca 1947
Tokio

Przebieg służby
Lata służby

1909–1946[1]

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Stanowiska

dowódca
17 Armii
• 18 Dywizji Piechoty

Główne wojny i bitwy

Wojna chińsko-japońska (1937–1945)
II wojna światowa
wojna na Pacyfiku

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani IV klasy (Japonia) Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1937-1945 (Japonia) Medal Wojskowy za Wielką Wojnę Wschodnio-Azjatycką 1941-1945 (Japonia)

Harukichi Hyakutake (jap. 百武 晴吉 Hyakutake Harukichi; ur. 25 maja 1888 w prefekturze Saga, zm. 10 marca 1947 w Tokio)generał porucznik Cesarskiej Armii Japońskiej, dowódca 17. Armii podczas wojny na Pacyfiku w rejonie archipelagu Wysp Salomona (występuje także pod imionami Haruyoshi lub Seikichi). Dwaj jego starsi bracia: Gengo i Saburō byli admirałami Cesarskiej Marynarki Wojennej.

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

W latach 20. przebywał w Polsce. Przed wybuchem II wojny stał na czele szkół wojskowych[2]. W sierpniu 1942 otrzymał rozkaz odbicia Guadalcanalu z rąk Amerykanów. Uważając za swoje główne zadanie opanowanie Nowej Gwinei, lekceważył początkowo walki o Guadalcanal, a gdy wreszcie pojął znaczenie tego teatru działań, było już za późno: jego wojska zostały pokonane i rozbite. Sam został przetransportowany na Guadalcanal 8/9 października 1942 (przez krążownikTatsuta”)[3].

W wyniku dalszych ofensywnych działań Amerykanów odcięty i izolowany do końca wojny w Rabaulu, gdzie w 1944 doznał udaru mózgu. Na leczenie w Japonii mógł udać się dopiero w 1946, gdzie zmarł po kilku miesiącach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Smith, Bloody Ridge, s. 25.
  2. Stanisław Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 188, ISBN 978-83-63795-77-1.
  3. Eric Lacroix, Japanese Cruisers of the Pacific War, Linton Wells, London: Chatham Publ, 1997, s. 366, ISBN 1-86176-058-2, OCLC 222107331.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Joseph N. Mueller, Guadalcanal 1942 • The Marines Strike Back, Osprey Military, London 1997, ISBN 1-85532-253-6