Hatamoto
Hatamoto (jap. 旗本 u sztandaru) – samuraj w bezpośredniej służbie shōgunów Tokugawa w feudalnej Japonii. Mimo że wszystkie trzy siogunaty w historii Japonii posiadały oficjalnych wasali, w przypadku dwóch wcześniejszych określano ich jako gokenin. W okresie Edo hatamoto byli wyższą grupą wasali rodu Tokugawa[1], a gokenin niższą. Między grupami nie było wielu różnic, w tym w poziomie dochodu, natomiast hatamoto mieli prawo audiencji u shōguna (to prawo nie przysługiwało gokenin)[2]. Słowo hatamoto dosłownie oznacza „u podstawy sztandaru” i jest często tłumaczone jako „chorąży”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Herman Ooms: Charismatic bureaucrat: a political biography of Matsudaira Sadanobu, 1758-1829. Chicago: The University of Chicago press, 1975, s. 190. ISBN 0-226-63031-5.
- ↑ Kyōichi Ogawa: Edo no hatamoto jiten. Tokyo: Kōdansha, 2003, s. 43. ISBN 4-06-273616-0.