Henryk Komański
 pułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 kwietnia 2011 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1944–1975 |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
redaktor naczelny Na Rubieży |
| Odznaczenia | |
| Polonia Mater Nostra Est | |
Henryk Komański (ur. 2 września 1924 w Jezioranach Szlacheckich na Wołyniu, zm. 8 kwietnia 2011 we Wrocławiu) – pułkownik Wojska Polskiego, polski działacz kresowy, autor publikacji o zbrodniach OUN-UPA, redaktor naczelny „Na Rubieży”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie osadników wojskowych. 10 lutego 1940 r. jego rodzina została deportowana na Syberię. Jemu samu udało się uniknąć aresztowania przez NKWD. Uniknął też śmierci w czasie napadu UPA na jego rodzinną miejscowość w 1943 r., będąc naocznym świadkiem zamordowania swojej babci i krewnych[1].
W styczniu 1944 r. wstąpił do Armii Krajowej. W szeregach 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty walczył z Niemcami oraz bronił polskiej ludności cywilnej przez atakami UPA. W czerwcu 1944 r. kontynuował walkę w szeregach Wojska Polskiego. Po ukończeniu kursu oficerskiego brał udział w bojach nad Nysą Łużycką. Po wojnie pozostał w wojsku, awansując do stopnia pułkownika. Ukończył studia wyższe na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1975 r. przeszedł do rezerwy. Po utworzeniu Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów znalazł się w jego władzach. W 1993 r. wszedł w skład redakcji „Na Rubieży”, zostając jej redaktorem naczelnym. Brał czynny udział w dokumentacji zbrodni ukraińskich na Polakach i obywatelach polskich innej narodowości. Był autorem lub współautorem wielu monografii, książek i artykułów prasowych. Pochowany na cmentarzu przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu[2].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939 – 1946 (współautor Szczepan Siekierka); Wrocław 2004[3].
Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim w latach 1939–1947 (współautorzy Szczepan Siekierka, Krzysztof Bulzacki), Wrocław 2006[4]
Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim w latach 1939–1946 (współautorzy Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański), Wrocław 2008[5]
Ludobójstwo dokonane na duchownych obrządku łacińskiego przez OUN-UPA oraz zniszczenia obiektów sakralnych rzymskokatolickich na Kresach Południowo-Wschodnich 1939-1947 (współautor Szczepan Siekierka), Wrocław 2009[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ignacy Dec, Prawda fundamentem pojednania, wolności i pokoju, „Kwartalnik Stowarzyszenia „Łagierników” Żołnierzy AK”, 4 (61) 2011, s. 68–69, ISSN 1641-1587.
- ↑ Szczepan Siekierka, Michał Siekierka, Przywracanie pamięci. Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów w latach 1990–2018, 2019, s. 101, ISBN 978-83-85865-21-6.
- ↑ Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946 | Henryk Komański, Szczepan Siekierka [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).
- ↑ Siekierka – ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947 [online], antyksobieski.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).
- ↑ Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim w latach 1939 1946 – Szczepan Siekierka | książka w tezeusz.pl książki promocje, używane książki, nowości wydawnicze [online], tezeusz.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).
- ↑ Komański, Siekierka – ludobójstwo dokonane na duchownych obrządku łacińskiego przez OUN-UPA oraz zniszczenia obiektów sakralnych rzymskokatolickich na Kresach Południowo-Wschodnich II RP 1939–1947 [online], antyksobieski.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).