Inwestor instytucjonalny
Inwestor instytucjonalny – podmiot zajmujący się zawodowo działalnością inwestycyjną, który powołano w celu dokonywania inwestycji kapitałowych[a] w innych podmiotach gospodarczych[1].
Inwestor instytucjonalny lokuje kapitał powierzony mu np. w formie depozytu czy składek ubezpieczeniowych w celu osiągnięcia zysku z inwestycji wyższego, niż z lokat czy obligacji.
Największymi inwestorami instytucjonalnymi są fundusze emerytalne, instytucje ubezpieczeniowe, banki inwestycyjne i fundusze hedgingowe, które lokują środki swoich klientów w znajdujące się w publicznym obrocie akcje przedsiębiorstw[2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obejmowanie udziałów lub akcji.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ inwestor instytucjonalny, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-12-16].
- ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 170. ISBN 978-1-57660-351-2.