Ireneusz Jakubowski
| Data i miejsce urodzenia |
31 maja 1952 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
30 marca 2020 |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Ireneusz Jakubowski (ur. 31 maja 1952 w Łodzi, zm. 30 marca 2020 tamże)[1] – polski śpiewak (tenor), prawnik i pedagog; solista Teatru Wielkiego w Łodzi.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył PWSM w Bydgoszczy w klasie śpiewu Władysława Malczewskiego[2][3]. W 1978 zadebiutował w roli Posłańca w Aidzie Giuseppe Verdiego w Teatrze Wielkim w Łodzi, z którym współpracował do 1982 i ponownie w latach 1991–2011. W latach 1982–1991 był solistą Teatru Muzycznego w Łodzi, gdzie zadebiutował rolą księcia Su-Czonga w Krainie uśmiechu Franza Lehára[3][4]. Równocześnie w latach 1987–1996 występował w Operze Bydgoskiej, biorąc udział w wielu przedstawieniach premierowych[2]. Współpracował ze wszystkimi teatrami muzycznymi w Polsce. Brał udział w licznych tournée artystycznych po Europie, występując w Niemczech, Holandii, we Włoszech i na Malcie[2][3][5].
W swoim bogatym repertuarze miał główne partie tenorowe w operach od Vincenza Belliniego do Krzysztofa Pendereckiego, a także klasyczne role operetkowe i partie oratoryjne[6]. Jako tenor o mocnym i nośnym głosie był szczególnie predestynowany do wykonywania włoskiego repertuaru. Występował m.in. w partii Pinkertona w Madame Butterfly Giacoma Pucciniego, Don Josego w Carmen Georges’a Bizeta oraz w operach Giuseppe Verdiego: w partii Alfreda w Traviacie, Księcia w Rigoletcie i Cassia w Otellu, a także w operach Gaetana Donizettiego, Charlesa Gounoda, Ruggera Leoncavalla, Pietra Mascagniego, Richarda Wagnera i w tytułowej roli Ubu Rex Krzysztofa Pendereckiego[2][3].
Niemniej udane były jego role w klasycznych operetkach: Tassila w Hrabinie Maricy Imre Kálmána, Hrabiego Zedlau w Wiedeńskiej krwi Johanna Straussa, Parysa w Pięknej Helenie Jacques’a Offenbacha, Kamila de Rosillon w Wesołej wdówce i księcia Su-Czonga w Krainie uśmiechu Lehára – roli, którą wykonywał około 200 razy i która stała się niejako jego artystyczną wizytówką[2][3][5].
Poza działalnością artystyczną Jakubowski był również doktorem nauk prawnych i cenionym specjalistą prawa rzymskiego. W latach 1973–2019 wykładał na Uniwersytecie Łódzkim[3][4][6]. Był autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych z dziedziny prawa i uczestnikiem licznych konferencji krajowych i zagranicznych[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Iwona Marchewka: Odszedł Ireneusz Jakubowski. Cyfrowe Muzeum Teatru Wielkiego w Łodzi, 3030-30-03. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-04)]. (pol.).
- ↑ a b c d e Alicja Weber: Jakubowski Ireneusz. Akademia Muzyczna w Bydgoszczy. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-03)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Dariusz Pawłowski: Jubileusz Ireneusza Jakubowskiego. Dziennik Łódzki, 2009-02-27. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-03)]. (pol.).
- ↑ a b c Zmarł dr Ireneusz Jakubowski. Uniwersytet Łódzki, 2020-03-30. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-03)]. (pol.).
- ↑ a b Jarosław Bińczyk: Łódź. Zmarł Ireneusz Jakubowski, śpiewak operowy i wykładowca prawa rzymskiego UŁ. Encyklopedia teatru polskiego, 2020-03-31. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-03)]. (pol.).
- ↑ a b Dariusz Pawłowski: Zmarł Ireneusz Jakubowski, śpiewak, solista Teatru Wielkiego w Łodzi. Dziennik Łódzki, 2020-03-31. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-03)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ireneusz Jakubowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-11].
- Dorobek artystyczny Ireneusza Jakubowskiego. [w:] Cyfrowe Muzeum Teatru Wielkiego w Łodzi [on-line]. [dostęp 2020-04-04]. (pol.).