Iwanka Christowa
| Pełne imię i nazwisko |
Iwanka Marinowa Christowa | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1941 | |||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
24 lutego 2022 | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
172 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Iwanka Marinowa Christowa, buł. Иванка Маринова Христова (ur. 19 listopada 1941 w Osikowicy, zm. 24 lutego 2022 w Sofii[1]) – bułgarska lekkoatletka, która specjalizowała się w pchnięciu kulą.
Podczas VII Mistrzostw Europy w 1962 zajęła siódmą lokatę. W 1967 i 1969 zdobywała srebrne medale europejskich igrzysk halowych[2]. Podczas XIX Letnich Igrzysk Olimpijskich w mieście Meksyk (1968) była szósta, a rok później uplasowała się na czwartej pozycji podczas IX Mistrzostw Europy. W 1971 zajęła szóste miejsce podczas X Mistrzostw Europy, a w 1972 zdobyła brązowy medal podczas XX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium. W 1970 i 1971 była piąta, a w 1972, 1973 i 1974 czwarta podczas kolejnych edycji halowych mistrzostw Starego Kontynentu. Podobnie jak w 1969 także w 1974 zajęła czwartą lokatę podczas XI Mistrzostw Europy. Zimą 1975 zdobyła w Katowicach brązowy medal podczas halowych mistrzostw Europy. W 1976 najpierw została halową mistrzynią Europy, a latem zdobyła złoty medal podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Złota medalistka mistrzostw Bułgarii w hali i na stadionie[3][4]. Reprezentowała swój kraj w pucharze Europy[5][6] oraz meczach międzypaństwowych[7].
3 lipca i 4 lipca 1976 w Belmeken z wynikami 21,87 m i 21,89 m ustanawiała rekordy świata. W ciągu swojej kariery Christowa aż 35 razy poprawiała rekord Bułgarii w pchnięciu kulą od wyniku 15,42 m w 1962 roku do 21,89 m w 1976 roku[8].
Rekordy życiowe: stadion – 21,89 m (4 lipca 1976, Belmeken); hala – 20,78 m (14 lutego 1976, Sofia). Wyniki uzyskane przez tę miotaczkę są wciąż aktualnymi rekordami Bułgarii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ivanka Hristova
- ↑ European Indoor Championships (Women) [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-24] (ang.).
- ↑ Bulgarian Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-24] (ang.).
- ↑ Bulgarian Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-24] (ang.).
- ↑ European Cup A Final and Super League (Women) [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-24] (ang.).
- ↑ European Cup Semi-Finals [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-24] (ang.).
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia Spotkań Międzypaństwowych Reprezentacji Polski – część I: Seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Iwanka Christowa, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodniczki w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-15)]. (ang.).
- Bułgarscy kulomioci
- Bułgarscy medaliści olimpijscy
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1976
- Urodzeni w 1941
- Zmarli w 2022
- Rekordziści świata w lekkoatletyce