Izabela Lotaryńska

Izabela Lotaryńska
	księżna Górnej Lotaryngii
Okres	od 1431; do 28 lutego 1453
Poprzednik	Karol II
	Dane biograficzne
Dynastia	z Châtenois
Data urodzenia	1400
Data śmierci	28 lutego 1453
Ojciec	Karol II Lotaryński
Matka	Małgorzata z Palatynatu
Mąż	René I Andegaweński
Dzieci	Jan II,; Jolanta,; Małgorzata,; 7 innych dzieci (zmarłych w dzieciństwie)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Izabela I Lotaryńska (ur. 1400, zm. 28 lutego 1453) – księżna Lotaryngii od 1431 do śmierci.

Była córką Karola II, księcia Lotaryngii, i Małgorzaty z Palatynatu (córki elektora Palatynatu i króla niemieckiego Ruprechta i Elżbiety Hohenzollern). Odziedziczyła Lotaryngię po śmierci swojego ojca i rządziła nią razem ze swoim mężem – René I Andegaweńskim, królem Neapolu i księciem Bar. To ona poprowadziła armię, aby ratować Rene przed księciem Burgundii.

Dzieci Izabeli i Rene

Jan II, tytularny król Neapolu, książę Lotaryngii (1425–1470),
Jolanta Andegaweńska (1428–1483), poślubiła Fryderyka de Vaudémont; była matką René II, księcia Lotaryngii,
Małgorzata Andegaweńska (1429–1482), poślubiła Henryka VI, króla Anglii,
7 innych dzieci, które zmarły w dzieciństwie.