Język ulumanda’
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
30 tys. (1986)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ulm | ||
| IETF | ulm | ||
| Glottolog | ulum1237 | ||
| Ethnologue | ulm | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ulumanda’ (a. ulumanda, ulumandak, oeloemanda)[2], także: awo-sumakuyu, botteng-tappalang, kado, tubbi, ulunda[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Zachodni w Indonezji (kabupateny Majene, Mamuju, Polewali Mandar). Według danych z 1986 roku posługuje się nim 30 tys. osób[1].
Katalog Ethnologue wyróżnia dialekty: sondoang, tappalang, botteng. Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Został wyróżniony jako odrębny język dopiero w latach 80. XX w.[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ulumanda’, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Barbara F. Grimes, Joseph E. Grimes, Malcolm D. Ross, Charles E. Grimes, Darrell T. Tryon: Listing of Austronesian languages. W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Berlin: Walter de Gruyter, 1995, s. 270, seria: Trends in Linguistics. Documentation 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.201. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. (ang.).
- ↑ David Mead: Ulumanda’. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).