Jan Biczycki

Jan Biczycki

Imię i nazwisko	Jan Paweł Biczycki
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1931 Katowice, Polska
Data i miejsce śmierci	18 lutego 1996 Monachium, Niemcy
Zawód	aktor, reżyser, dyrektor teatru, pedagog
Współmałżonek	Roma Ligocka

Jan Paweł Biczycki (ur. 20 czerwca 1931 w Katowicach, zm. 18 lutego 1996 w Monachium) – polski aktor, reżyser, wykładowca.

Życiorys

Absolwent polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów pracował jako asystent reżysera w Teatrze Polskim w Warszawie. W latach 1955–1957 występował w Teatrze Syrena. W 1957 był współzałożycielem klubu „Stodoła”, w którym (do 1960 roku) był kierownikiem artystycznym. W latach 1959–1961, m.in. jako reżyser, współpracował z koszalińskim Teatrem Dramatycznym. W kolejnych latach reżyserował spektakle w wielu teatrach w Polsce. Od 1962 do 1963 roku był reżyserem w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, a w latach 1964–1965 pracował w warszawskim Teatrze Komedia, w którym był reżyserem, dyrektorem oraz kierownikiem artystycznym. W 1965 roku wyjechał na stypendium Herberta von Karajana do Salzburga, a w roku 1968 zamieszkał w Monachium. Tam również występował i reżyserował, wykładał też na tamtejszym uniwersytecie (był docentem).

Był mężem Romy Ligockiej, z którą miał syna Jakuba. Został pochowany na Cmentarzu Leśnym w Monachium.

Nagrody

• 1961: wyróżnienie za reżyserię przedstawienia Archaniołowie nie grają w bilard Dario Fo w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie na I Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
• 1964: nagroda za reżyserię przedstawienia Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie na V FPSW we Wrocławiu

Spektakle teatralne (wybór)

Role

• 1955: Diabli nadali (reż. Stanisława Perzanowska)
• 1956: Kłopoty z popiersiami (reż. S. Perzanowska)
• 1956: Sprawa Kowalskiego jako sprzątacz; aniołek II (reż. Barbara Kilkowska)
• 1957: Maman do wzięcia jako Ignacy (reż. Kazimierz Krukowski)
• 1957: Bez dewiz jako dyrygent (reż. K. Krukowski)
• 1958: Baloniki... Baloniki... jako sprzedawca uliczny (reż. K. Krukowski)
• 1980: Kim był ten człowiek? jako Janusz Korczak (reż. Helena Kaut-Howson)

Prace reżyserskie

1959: Pan inspektor wyszedł 1960: Słomkowy kapelusz (reżyseria z Jadwigą Marso) 1960: Młodość, miłość, czas 1960: Królewna Śnieżka 1961: Archaniołowie nie grają w bilard 1961: Świetny Włodzio i rzemieślnicy 1961: Ifigenia w Taurydzie 1961: Szkoła żon 1961: Człowiek z głową 1962: Opera za trzy grosze 1962: Ostatni odcinek drogi 1962: Szantan to jest zabawa 1962: 12 krzeseł 1962: Wesołe kobiety z Windsoru 1962: Don Kichot 1962: Don Pasqual 1963: Improwizacja paryska 1963: Dwa razy południe 1963: Pięć pytań i nic więcej

1963: Dwa razy południe 1963: Sen nocy letniej 1963: Śmierć porucznika 1963: Zabawa 1964: Karol 1964: Na pełnym morzu 1964: Strip-Tease 1964: Niech no tylko zakwitną jabłonie 1964: Rozkoszna wojna 1965: Śniadanie u Tiffany’ego 1965: Ptak 1965: My Fair Lady 1966: Iwona, księżniczka Burgunda 1973: Katarzyna Izmajłowna 1975: Na dnie 1976: Sadko 1976: Wesele Figara 1977: Das halste ja im Kopf nicht... 1977: Eugeniusz Oniegin

Filmografia (wybór)

• 1970: Tatort jako Ksiądz
• 1982: Imperatyw (Imperativ) jako pop
• 1984: Sinobrody (Blaubart)
• 1985: Paradygmat, czyli potęga zła (Paradigma)
• 1986: Róża Luksemburg (Rosa Luxemburg) jako August Bebel
• 1987: Wygasłe czasy (Erloschene Zeiten) jako Zygmunt Freud
• 1988: Lęk i miłość jako Cecchini
• 1990: Eine Wahnsinnsehe
• 1991: Moskau – Petuschki dziadek Mitritsch

Źródło.

Linki zewnętrzne

• Jan Biczycki w bazie Filmweb
• Jan Biczycki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
• Jan Biczycki w bazie IMDb (ang.)