Jan Szatsznajder

Jan Szatsznajder (ur. 14 listopada 1921^[1] w Warszawie, zm. 19 sierpnia 1997 we Wrocławiu) – dziennikarz, pisarz; kapral podchorąży Polskich Sił Zbrojnych.

W marcu 1940 próbował przedostać się z Warszawy do Francji, ale w okolicach Worochty na Huculszczyźnie, w pobliżu dawnej granicy polsko-węgierskiej, schwytany został przez strażników sowieckich i trafił do więzienia, a potem z wyrokiem do łagru na Dalekiej Północy ZSRR.

Po utworzeniu przez gen. Władysława Andersa oddziałów Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR trafił do wojska. Był potem w 2 Korpusie Polskim; dowodził plutonem czołgów w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich w 2 Warszawskiej Brygadzie Pancernej. We Włoszech uczestniczył m.in. w walkach o Monte Cassino, Bolonię, za co uhonorowany został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Po wojnie powrócił do Polski w maju 1947 i osiadł we Wrocławiu. Był dziennikarzem „Gazety Robotniczej”^[2] (specjalizował się m.in. w problematyce zagłębia miedziowego), napisał też kilka książek. Autor cykli reportaży „Ludzie i megawaty” o kopalni i elektrowni Turów oraz „Ludzie i miedź” o zagłębiu miedziowym w Lubinie.

Był prezesem oddziału dolnośląskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.

Został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim (grób 26/730/2)^[1].

Książki

Jan Szatsznajder, „Dziś i jutro Lubina”, wyd. PWN, Warszawa 1975, OCLC 491228626
Jan Szatsznajder, „Cichociemni. Z Polski do Polski”, wyd. 1, Krajowa Agencja Wydawnicza, Wrocław 1985, ISBN 83-03-01001-8; wyd. 2, Presstrust, Wrocław 1991
Jan Szatsznajder, „Drogi do Polski”, wyd. Klub Motorowy „Rzemieślnik”, 1989, OCLC 644481264
Jan Szatsznajder, „Dopisany życiorys... Władysława Ossowskiego”, wyd. „W Kolorach Tęczy”, Wrocław 1994, OCLC 37512898.

Przypisy

↑ ^a ^b Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu: Jan Szatsznajder. Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu. [dostęp 2022-05-22]. (pol.).
↑ Dziś dziennik ten wychodzi jako „Gazeta Wrocławska”.

Bibliografia

Jan Akielaszek, rozdział „Od wydawcy” w: Dopisany życiorys... Władysława Ossowskiego
Aleksandra Dankowiakowska-Korman, „Jan Szatsznajder kolega doskonały” – wspomnienie
Tomasz Orlicz, „Wuja” – wspomnienie o Janie Szatsznajderze, film TVP Oddział Wrocław z 1997 r. na stronie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP
Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5, s. 803

[szatszgrob-1] Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu: Jan Szatsznajder. Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu. [dostęp 2022-05-22]. (pol.).

[2] Dziś dziennik ten wychodzi jako „Gazeta Wrocławska”.

[1]

[2]