Jazz awangardowy

Jazz awangardowy (avant-jazz) – jeden z trzech głównych stylów muzyki jazzowej (inne to: jazz tradycyjny i jazz nowoczesny). Przez środowisko jazzowe nazywany po prostu awangardą.

Geneza

Wyrósł na kanwie eksperymentów przeprowadzanych przez muzyków będących entuzjastami muzyki poważnej. W Polsce kreował się w latach sześćdziesiątych XX wieku. Powstał wtedy tzw. Trzeci nurt (z angielskiego tzw. Third Stream), który łączył w sobie elementy muzyki poważnej z najistotniejszymi elementami jazzu, zwłaszcza free jazzu. W związku z tym jazz awangardowy jest zwykle kojarzony z free jazzem, nieraz traktowany jako synonimy.

Charakterystyka stylu

Cechy stylu awangardowego to zarówno jazzowa improwizacja, jak i powaga oraz klasycyzm. Jazz awangardowy ponadto wyróżnia się nietypowym użyciem instrumentów, jak np. przeciąganie szczotką ryżową po strunach gitary.

Przedstawiciele polskiego nurtu jazzu awangardowego

• Tomasz Stańko
• Janusz Muniak
• Zbigniew Seifert
• Aleksander Korecki
• Andrzej Bieżan
• Andrzej Przybielski
• Czesław Gładkowski
• Helmut Nadolski
• Jan Fryderyk Dobrowolski
• Krzysztof Zgraja
• Marianna Wróblewska
• Michał Zduniak
• Władysław Jagiełło
• Włodzimierz Kiniorski
• Wojciech Konikiewicz
• Formacja Muzyki Współczesnej
• Koncert Figur Niemożliwych
• Sesja 72
• Studio Jazzowe Polskiego Radia
• Teatr Instrumentalny

Zobacz też

• muzyka kreatywna