Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Jean Louis d’Usson de Bonnac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Louis d’Usson de Bonnac
Ilustracja
Data urodzenia

1672

Data śmierci

1 września 1738

Ambasador Francji w Szwecji, Polsce, Hiszpanii i Turcji
Okres

od 1701 - 1724

Jean Louis d’Usson de Bonnac (ur. 1672, zm. 1 września 1738) – francuski dyplomata.

W młodości zaciągnął się do Królewskich Muszkieterów. W 1694 towarzyszył swemu przyrodniemu bratu François de Bonrepaus do jego ambasady w Holandii.

W 1701 został dowódcą regimentu i w tym samym roku francuskim przedstawicielem przy królu Szwecji (Karol XII), od 1707 zaś przy Stanisławie Leszczyńskim. Po bitwie pod Połtawą (1709) wrócił do Francji. Bonnac stwierdzał, że decydujący głos doradczy w otoczeniu Stanisława I miała jego matka, a także wuj Jan Stanisław Jabłonowski.

W czasie wojny północnej został pochwycony przez wojska Grzegorza Ogińskiego. August II Mocny nakazał wówczas natychmiast go uwolnić.

W 1711 wydał w Paryżu dziennik wojenny: Mémoire de ce qui s’est passé de plus considérable dans le Nord depuis l’année 1700 jusques en 1710.

W latach 1711–1713 był francuskim ambasadorem w Madrycie, w latach 1716–1724 ambasadorem Francji w Konstantynopolu, a od 1726 do 1733 w Szwajcarii.

Jego synem był Pierre Chrysostème Dusson de Bonnac (ur. 1724), również francuski dyplomata.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]