Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Johannes Joachim Degenhardt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johannes Joachim Degenhardt
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Surrexit Dominus vere
Zmartwychwstał Pan prawdziwie
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1926
Schwelm

Data i miejsce śmierci

25 lipca 2002
Paderborn

Arcybiskup Paderborn
Okres sprawowania

1974–2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 sierpnia 1952

Nominacja biskupia

12 marca 1968

Sakra biskupia

1 maja 1968

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Liborio

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Order Zasługi Hesji Kawaler Wielkiego Krzyża Orderu Grobu Świętego
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 maja 1968

Konsekrator

Lorenz Jäger

Współkonsekratorzy

Franz Hengsbach
Paul Heinrich Nordhues

Johannes Joachim Degenhardt (ur. 31 stycznia 1926 w Schwelm, zm. 25 lipca 2002 w Paderborn) – niemiecki duchowny katolicki, arcybiskup Paderborn, kardynał.

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

Studiował filozofię i teologię w seminariach w Paderborn i Monachium, przyjął święcenia kapłańskie 6 sierpnia 1952 w Paderborn z rąk Lorenza Jägera, arcybiskupa Paderborn i późniejszego kardynała. Uzupełniał studia w seminarium w Würzburgu, gdzie obronił doktorat z teologii. Pełnił funkcję prefekta Seminarium Teologicznego w Paderborn, prowadził pracę duszpasterską wśród studentów, od 1966 kierował dekanatem Hochstift.

12 marca 1968 został mianowany biskupem pomocniczym Paderborn; otrzymał stolicę tytularną Vico di Pacato, sakry udzielił mu 1 maja 1968 kardynał Jäger. W lipcu 1973 po przejściu Jägera w stan spoczynku Degenhardt został powołany na wikariusza kapitulnego Paderborn, a 4 kwietnia 1974 papież Paweł VI mianował go kolejnym arcybiskupem. W ciągu ponad 25-letniej pracy na arcybiskupstwie Degenhardt brał udział w watykańskich sesjach Światowego Synodu Biskupów, a także uczestniczył aktywnie w pracach Episkopatu Niemiec (kierował m.in. komisją ds. ekumenizmu). W 1991 cofnął prawo nauczania teologii katolickiej księdzu Eugenowi Drewermannowi[1].

W lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Liborio. Kardynał Degenhardt zmarł półtora roku później na zawał serca i został pochowany w krypcie katedry metropolitalnej w Paderborn. Jego następcą na stolicy arcybiskupiej został po rocznym wakacie dotychczasowy biskup pomocniczy, Hans-Josef Becker (któremu Degenhardt udzielił w 1977 święceń kapłańskich).

Kuzynem kardynała był Franz Josef Degenhardt, niemiecki poeta, piosenkarz, działacz praw człowieka.

W 2001 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dariusz Zalewski, Katolewica, czyli wyśniony „Kościół” bezbożnika. Wydawnictwo Antyk Komorów, 1998, s. 122.
  2. M.P. z 2002 r. nr 11, poz. 195.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]