Jorge Lorenzo

Jorge Lorenzo

Jorge Lorenzo Guerrero w 2010 roku
Imię i nazwisko	Jorge Lorenzo Guerrero
Państwo	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	4 maja 1987 Palma de Mallorca
Sezon 2018
Seria	Motocyklowe Mistrzostwa Świata w klasie MotoGP
Zespół	Repsol Honda
Motocykl	Honda RC213V
Nr startowy	"99" (od 2009)
Partnerzy	Marc Marquez
Sukcesy
2006-2007: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (mistrz klasy 250 cm³) 2009: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (wicemistrz klasy MotoGP) 2010: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (mistrz klasy MotoGP) 2012: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (mistrz klasy MotoGP) 2013: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (wicemistrz klasy MotoGP) 2014: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (II wicemistrz klasy MotoGP) 2015: Motocyklowe Mistrzostwa Świata (mistrz klasy MotoGP) 2016:Motocyklowe Mistrzostwa Świata (II wicemistrz MotoGP)
Strona internetowa

Jorge Lorenzo Guerrero (ur. 4 maja 1987 w Palma de Mallorca) – hiszpański motocyklista ścigający się od sezonu 2008 w kategorii MotoGP w zespole Yamaha Factory Team. Trzykrotny mistrz świata Moto GP w sezonie 2010, 2012 i 2015. W sezonach 2006 i 2007 zdobył tytuł Mistrza Świata w kategorii 250 cm³ reprezentując zespół Fortuna Aprilia. W 2013 roku zdobył tytuł wicemistrza świata w Moto GP, natomiast rok później zdobył tytuł II wicemistrza w tej samej klasie.

Kariera

125 cm³ (2002-2004)

Debiut Jorge w klasie 125 cm³ Motocyklowych Mistrzostw Świata nastąpił w roku 2002, podczas trzeciej rundy sezonu, o GP Hiszpanii. Szansę udziału w wyścigach Grand Prix otrzymał od ekipy Derbi. W pierwszym wyścigu Hiszpan nie był jednak w stanie zdobyć punktów. Pierwszy raz na punktowanej pozycji dojechał trzy eliminacje później, w GP Katalonii (był wówczas czternasty). W ciągu czternastu rund Lorenzo trzykrotnie jeszcze ukończył wyścigi na punktowanym miejscu (najlepiej spisał się podczas GP Brazylii, kiedy to zajął siódme miejsce). To pozwoliło mu zakończyć sezon na 21. miejscu.

W kolejnym roku startów Hiszpan był już etatowym kierowcą tej ekipy. Pierwsza połowa sezonu nie była jednak udana dla Jorge, który w ciągu ośmiu wyścigów tylko trzykrotnie ukończył zmagania, w tym dwukrotnie na punktowanej lokacie. Druga część okazała się jednak zdecydowanie lepsza. W tym czasie po raz pierwszy w karierze zwyciężył w wyścigu, a miało to miejsce w GP Brazylii. Po nieukończonym GP Pacyfiku, w rundzie na torze w Malezji, Hiszpan po raz pierwszy sięgnął po pole position. Wyścig ostatecznie zakończył na trzecim miejscu. Dzięki mocnej końcówce sezonu Jorge został sklasyfikowany na 12. pozycji w końcowej klasyfikacji.

Ostatni rok startów w najniższej klasie był najlepszy w wykonaniu Hiszpana. W tym czasie siedmiokrotnie stanął na podium, z czego trzy razy na najwyższym stopniu (podczas Grand Prix w Holandii, Czechach oraz Katarze). Poza tym Jorge dwukrotnie zdołał wywalczyć pierwsze pole startowe (podczas GP Katalonii i Kataru). Dorobek blisko dwustu punktów pozwolił Lorenzo ukończyć cykl zmagań tuż za podium, na 4. miejscu.

250 cm³ (2005-2007)

Po udanym sezonie w najniższej kategorii, Hiszpan awansował do klasy ćwierć-litrówek, w której podpisał kontrakt z japońską ekipą Hondy. Już w piątym podejściu, podczas GP Włoch, Jorge sięgnął po pole position. Dzień później nie był jednak w stanie pokonać swojego rodaka Daniego Pedrosy. W dalszej części sezonu Hiszpan jeszcze trzykrotnie startował z pierwszej pozycji, jednakże ponownie nie udało mu się zwyciężyć. Ostatecznie sześć razy stanął na podium, a w ostatecznej klasyfikacji zajął 5. pozycję.

W roku 2006 Lorenzo przeniósł się do włoskiej stajni Aprilia. Dwuletnia współpraca z Włochami okazała się niezwykle udana, gdyż Hiszpan stał się dominującą postacią w 250 cm³, sięgając dwukrotnie po tytuł mistrzowski. W obu sezonach jego największymi rywalami byli Włoch Andrea Dovizioso oraz reprezentant San Marino, Alex de Angelis. W tym czasie Jorge stanął 23 razy na podium, z czego aż siedemnaście na najwyższym stopniu. Poza tym aż dziewiętnastokrotnie zdobył pole position.

MotoGP (2008–)

Po dwuletniej dominacji w średniej kategorii, Hiszpan dostał szansę startów u boku samego Valentino Rossiego, w japońskiej stajni Yamaha. Dzięki świetnie spisującym się francuskim oponom Michelin, Lorenzo sprawił sensację, startując aż trzy razy z pierwszej pozycji, w pierwszych trzech wyścigach w kalendarzu mistrzostw. Po pierwsze zwycięstwo sięgnął w trzecim podejściu, podczas GP Portugalii. Pomimo rewelacyjnego debiutu, w dalszej części mistrzostw Hiszpan nie radził sobie już tak dobrze. Począwszy od GP Chin Lorenzo często zaliczał upadki, a po ciężkim wypadku podczas GP Włoch, był zmuszony opuścić kolejną eliminację, rozegraną na hiszpańskim torze Circuit de Catalunya. Ostatecznie po pięciokrotnym stanięciu na podium, Jorge w klasyfikacji generalnej zajął 4. miejsce.

W drugim roku startów Lorenzo włączył się do walki o tytuł ze swoim zespołowym partnerem, Rossim. Między tą dwójką doszło do kilku bardzo emocjonujących pojedynków, z których częściej zwycięsko wychodził Włoch. Do historii przeszła już wspaniała walka pomiędzy nimi na torze w Barcelonie, gdzie na ostatnim zakręcie wyścigu Valentino wyprzedził Hiszpana. Lorenzo pomimo seryjnych miejsc na podium, kilkukrotnie jednak nie wytrzymywał napięcia rywalizacji i w konsekwencji z własnej winy nie ukończył czterech rund. Ostatecznie został sklasyfikowany na 2. lokacie, z dorobkiem 12 miejsc na podium, w tym 4 wygranych.

Sezon 2010 był mistrzowskim w wykonaniu Hiszpana. Jorge w pierwszych dziesięciu wyścigach siedmiokrotnie znalazł się na najwyższym stopniu. Drogę to tytułu ułatwiła mu kontuzja Valentino podczas GP Włoch, która wyeliminowała go z rywalizacji. Podobny los spotkał jego rodaka Daniela Pedrosę, który goniąc go w klasyfikacji generalnej doznał poważnego upadku podczas GP Japonii. Dzięki temu na kilka rund przed zakończeniem zmagań Lorenzo zapełnił sobie mistrzostwo. W trakcie sezonu siedmiokrotnie zwyciężył, uzyskując rekordową liczbę punktów w ciągu roku. Wyrównał również rekord szesnastu miejsc podium (w tym dwanaście z rzędu).

W 2011 roku nowym partnerem Lorenzo został Amerykanin Ben Spies. Sezon rozpoczął od drugiego miejsca w Katarze i zwycięstwa w Hiszpanii, potem do głosu zaczął dochodzić Casey Stoner. Jorge Lorenzo nie udało się obronić tytułu mistrza. Wygrał trzy wyścigi i dziesięciokrotnie stawał na podium. Sezon zakończył na drugim miejscu zdobywając 260 punktów i ostatecznie musiał uznać wyższość szybszego w tym sezonie Caseya Stonera.

W 2012 roku po niezwykle równej jeździe (nie schodził poniżej 2 miejsca z wyjątkiem GP Holandii, którego nie ukończył po zabraniu z toru przez Alvaro Bautistę, i GP Walencji na koniec sezonu) wywalczył 2 w karierze tytuł mistrza świata MotoGP, wygrywając walkę o koronę z Danim Pedrosą.

Pechowo dla Lorenzo zakończył się 2013, Hiszpan podczas treningów przed TT Assen, zaliczył bardzo groźny upadek łamiąc lewy obojczyk, to zdecydowanie utrudniło mu obronę mistrzowskiego tytułu. Po wylocie do Hiszpanii i przejściu operacji wstawienia tytanowej płytki, Jorge wrócił jeszcze na te same zawody. Jego heroiczna postawa i walka z bólem starczyły na zajęcie 5 miejsca, stracił jedynie 15 sekund do zwycięzcy. Idąc za ciosem postanowił wystartować w Grand Prix Niemiec na torze Sachsenring, gdzie chciał zminimalizować straty do lidera mistrzostw, Marca Marqueza.

W trakcie trwania 2 sesji treningowej Lorenzo po raz kolejny uległ groźnemu wypadkowi i wygiął wcześniej wstawioną tytanową płytkę. Nie mając większego wyboru zrezygnował z dalszego uczestnictwa w Grand Prix Niemiec, początkowo wykluczając udział w następnym wyścigu na torze Laguna Seca, jednak w ostatniej chwili on i jego rodak, Dani Pedrosa, który także zaliczył kontuzję obojczyka, zdecydowali się na start w Ameryce nie chcąc tracić więcej punktów do świetnie dysponowanego Marqueza. Walką do końca i nieustępliwością Jorge Lorenzo zachował marzenia o obronie tytułu do ostatniego wyścigu w Walencji, tam, po pasjonujących zmaganiach, zwyciężył przed Pedrosą i Marquezem, to jednak nie starczyło i mistrzem świata został jego młodszy kolega z Hondy. W sezonie 2014 Lorenzo walczył wraz z Rossim i Pedrosą o wicemistrzostwo w królewskiej klasie, jednak zaprzepaścił swoje szanse po nieukończeniu ostatniego wyścigu, podczas gdy Włoch zajął 2. miejsce. W sezonie 2015 Hiszpan od początku sezonu mocno naciskał na Rossiego, by w ostatnim wyścigu w Walencji odebrać mu prowadzenie w klasyfikacji generalnej. Sezon ten zakończył z siedmioma wygranymi wyścigami (Hiszpania, Francja, Włochy, Katalonia, Czechy, Aragonia, Walencja), tym samym zdobywając trzeci w karierze tytuł, przedłużając liczbę zwycięskich tytułów z rzędu w „królewskiej klasie” przez hiszpańskich motocyklistów.

Statystyki

Sezony

Sezon	Klasa	Motocykl	Zespół	Wyścig	Zwycięstwa	Podium	PP	NO	Pkt	Poz
2002	125 cm³	Derbi RS 125		14	0	0	0	0	21	21
2003	125 cm³	Derbi RS 125		16	1	2	1	1	79	12
2004	125 cm³	Derbi RSA 125		16	3	7	2	2	179	4
2005	250 cm³	Honda RS250RW		15	0	6	4	0	167	5
2006	250 cm³	Aprilia RSW 250		16	8	11	10	1	289	1
2007	250 cm³	Aprilia RSW 250		17	9	12	9	3	312	1
2008	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	17	1	6	4	1	190	4
2009	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	17	4	12	5	4	261	2
2010	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	18	9	16	7	4	383	1
2011	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	15	3	10	2	2	260	2
2012	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	18	6	16	7	5	350	1
2013	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	17	8	14	4	2	330	2
2014	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Yamaha Motor Racing	18	2	11	1	2	263	3
2015	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Movistar Yamaha MotoGP	18	6	11	4	5	335	1
2016	MotoGP	Yamaha YZR-M1	Movistar Yamaha MotoGP	18	4	10	4	2	233	3
2017	MotoGP	Ducati Desmosedici GP17	Ducati Team	18	0	3	0	0	137	7
2018	MotoGP	Ducati Desmosedici GP18	Ducati Team	14	3	4	4	2	134	9
2019	MotoGP	Honda RC213V	Honda Repsol	0*
Łącznie				282	68	152	69	37	3918

* – sezon w trakcie

Klasy wyścigowe

Klasa	Sezon	Pierwsze GP	Pierwsze podium	Pierwsza wygrana	Wyścigi	Wygrane	Podia	PP	Najsz. okr.	Pkt.	WCh.
125 cc	2002–2004	Hiszpania 2002	Rio de Janeiro 2003	Rio de Janeiro 2003	46	4	9	3	3	279	0
250 cc	2005–2007	Hiszpania 2005	Włochy 2005	Hiszpania 2006	48	17	29	23	4	768	2
MotoGP	2008–	Katar 2008	Katar 2008	Portugalia 2008	142	41	100	36	26	2432	3
Razem	2002–				236	62	138	62	33	3479	5

Starty

Rok	Klasa	Motocykl	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	Poz.	Pkt.
2002	125 cm³	Derbi	JPN	RSA	SPA 22	FRA 19	ITA 20	CAT 14	NED 16	GBR 13	GER 17	CZE 20	POR NS	BRA 7	PAC 9	MAL 20	AUS NS	VAL 22			21	21
2003	125 cm³	Derbi	JPN NS	RSA 24	SPA 15	FRA NS	ITA NS	CAT 6	NED NS	GBR NS	GER 21	CZE 12	POR 6	BRA 1	PAC NS	MAL 3	AUS 8	VAL 11			12	79
2004	125 cm³	Derbi	RSA 16	SPA NS	FRA 3	ITA 10	CAT 5	NED 1	BRA NS	GER 6	GBR 3	CZE 1	POR 3	JPN 7	QAT 1	MAL NS	AUS 2	VAL NS			4	179
2005	250 cm³	Honda	SPA 6	POR 10	CHN 9	FRA 5	ITA 2	CAT NS	NED 3	GBR 8	GER NS	CZE 2	JPN NS	MAL EX	QAT 2	AUS 3	TUR 4	VAL 2			5	167
2006	250 cm³	Aprilia	SPA 1	QAT 1	TUR NS	CHN 4	FRA NS	ITA 1	CAT 2	NED 1	GBR 1	GER 3	CZE 1	MAL 1	AUS 1	JPN 3	POR 5	VAL 4			1	289
2007	250 cm³	Aprilia	QAT 1	SPA 1	TUR 2	CHN 1	FRA 1	ITA 8	CAT 1	GBR NS	NED 1	GER 4	CZE 1	RSM 1	POR 3	JPN 11	AUS 1	MAL 3	VAL 7		1	312
2008	MotoGP	Yamaha	QAT 2	SPA 3	POR 1	CHN 4	FRA 2	ITA NS	CAT	GBR 6	NED 6	GER NS	USA NS	CZE 10	RSM 2	IND 3	JPN 4	AUS 4	MAL NS	VAL 8	4	190
2009	MotoGP	Yamaha	QAT 3	JPN 1	SPA NS	FRA 1	ITA 2	CAT 2	NED 2	USA 3	GER 2	GBR NS	CZE NS	IND 1	RSM 2	POR 1	AUS NS	MAL 4	VAL 3		2	261
2010	MotoGP	Yamaha	QAT 2	SPA 1	FRA 1	ITA 2	GBR 1	NED 1	CAT 1	GER 2	USA 1	CZE 1	IND 3	RSM 2	ARA 4	JPN 4	MAL 3	AUS 2	POR 1	VAL 1	1	383
2011	MotoGP	Yamaha	QAT 2	SPA 1	POR 2	FRA 4	CAT 2	GBR NS	NED 6	ITA 1	GER 2	USA 2	CZE 4	IND 4	RSM 1	ARA 3	JPN 2	AUS DNS	MAL	VAL	2	260
2012	MotoGP	Yamaha	QAT 1	SPA 2	POR 2	FRA 1	CAT 1	GBR 1	NED NS	GER 2	ITA 1	USA 2	IND 2	CZE 2	RSM 1	ARA 2	JPN 2	MAL 2	AUS 2	VAL NS	1	350
2013	MotoGP	Yamaha	QAT 1	AME 3	SPA 3	FRA 7	ITA 1	CAT 1	NED 5	GER DNS	USA 6	IND 3	CZE 3	GBR 1	RSM 1	ARA 2	MAL 3	AUS 1	JPN 1	VAL 1	2	330
2014	MotoGP	Yamaha	QAT NU	AME 10	ARG 3	SPA 4	FRA 6	ITA 2	CAT 4	NED 13	GER 3	IND 2	CZE 2	GBR 2	RSM 2	ARA 1	JPN 1	AUS 2	MAL 3	VAL NU	3	263
2015	MotoGP	Yamaha	QAT 4	AME 4	ARG 5	SPA 1	FRA 1	ITA 1	CAT 1	NED 3	GER 4	IND 2	CZE 1	GBR 4	RSM NU	ARA 1	JPN 3	AUS 2	MAL 2	VAL 1	1	335
2016	MotoGP	Yamaha	QAT 1	ARG NU	AME 2	ESP 2	FRA 1	ITA 1	CAT NU	NED 10	GER 15	AUT 3	CZE 17	GBR 8	SMR 3	ARA 2	JPN NU	MAL 6	AUS 3	VAL 1	3	233
2017	MotoGP	Ducati	QAT 11	ARG NU	AME 9	ESP 3	sezon w trakcie

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zawodnika. (ang. • hiszp. • wł.).