Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Jurij Maksymow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Maksymow
Юрій Максимов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Wiljowycz Maksymow

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1968
Chersoń

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Krystał Chersoń
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989 Krystał Chersoń 7 (1)
1989–1990 Tawrija Symferopol 49 (5)
1990–1991 Krystał Chersoń 48 (27)
1991–1994 Dnipro Dniepropetrowsk 84 (17)
1994–1997 Dynamo Kijów 54 (18)
1997–2001 Werder Brema 67 (9)
2001–2003 SV Waldhof Mannheim 27 (3)
2003 FK Rostów 18 (2)
2003–2004 Borysfen Boryspol 8 (4)
2004–2005 Metałurh Zaporoże 8 (1)
W sumie: 370 (87)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2002  Ukraina 27 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2005 Dynama Mińsk (asystent)
2006–2007 CSKA Kijów
2008–2009 Obołoń Kijów
2010–2012 Krywbas Krzywy Róg
2012–2013 Metałurh Donieck
2013–2014 Mordowija Sarańsk
2016 FK Taraz
2017–2018 Keşlə Baku
2019–2022 Worskła Połtawa
  1. Aktualne na: 15.05.2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Wiljowycz Maksymow, ukr. Юрій Вільйович Максимов, ros. Юрий Вильевич Максимов, Jurij Wiljewicz Maksimow (ur. 8 grudnia 1968 w Chersoniu, Ukraińska SRR) – ukraiński trener piłkarski i piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Krystału Chersoń, skąd w 1989 trafił do drużyny seniorów Krystału, a potem do Tawrii Symferopol. Na rok wrócił do Krystału Chersoń. W 1991 został zaproszony do Dnipra Dniepropetrowsk. W latach 19941997 występował w Dynamie Kijów, z którym odnosił największe sukcesy: Mistrzostwo Ukrainy w 1995, 1996 i 1997 oraz puchar krajowy w 1996. Po trzech sezonach w Dynamie chciał grać w zagranicznym klubie. W 1997 za 3,5 mln marek został sprzedany do niemieckiego klubu Bundesligi Werderu Brema, z którym zdobył puchar Niemiec w 1999. Częste kontuzje przeszkadzali mu grać, dlatego stracił miejsce w podstawowym składzie Werderu i był zmuszony przejść do lidera II ligi SV Waldhof Mannheim. Jednak klub nie awansował do Bundesligi i w 2003 przeszedł do FK Rostów, a potem wrócił do Ukrainy, gdzie występował w klubach Borysfen Boryspol i Metałurh Zaporoże. W 2005 zakończył karierę piłkarską w wieku 37 lat.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

28 października 1992 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu towarzyskim z Białorusią zremisowanym 1:1, strzelając swojego debiutanckiego gola. Łącznie zaliczył 27 gier reprezentacyjnych, strzelił 5 goli.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej od lipca do listopada 2005 był asystentem trenera w klubie Dynama Mińsk. Potem do 2007 pracował na stanowisku głównego trenera CSKA Kijów, a następnie Obołoni Kijów. W styczniu 2010 objął stanowisko głównego trenera Krywbasu Krzywy Róg[1]. 21 kwietnia 2012 po serii nieudanych gier podał się do dymisji[2], ale kierownictwo klubu nie zaakceptowało jego podania. Dopiero za drugim razem, 9 czerwca 2012 klub zadowolił prośbę trenera o zakończeniu współpracy[3]. 23 sierpnia 2012 podpisał 3-letni kontrakt z Metałurhiem Donieck[4]. 5 sierpnia 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[5]. Jednak długo nie przebywał bez pracy, 21 sierpnia podpisał 2 letni kontrakt z rosyjską Mordowiją Sarańsk[6]. W pierwszym sezonie zdobył z drużyną awans do Priemier-ligi, jednak 18 maja 2014 został zwolniony z pracy[7]. 15 maja 2016 stał na czele kazachskiego FK Taraz[8], którym kierował do listopada 2016. 25 grudnia 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera azerskiego Keşlə Baku[9]. 17 lipca 2018 opuścił klub z Baku[10]. 15 listopada 2019 stał na czele Worskły Połtawa[11].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]