Kalcymimetyki
Kalcymimetyki – grupa leków stosowana głównie w leczeniu objawowym wtórnej nadczynności przytarczyc celem zmniejszenia stężenia PTH (w zakresie 2–9-krotności górnej granicy przedziału wartości prawidłowych). Zwykle dotyczy to osób z przewlekłą chorobą nerek leczonych dializami. Leki tej grupy działają obniżając próg wrażliwości receptorów na stężenie wapnia we krwi[1][2].
Stosowanym lekiem tej grupy (w monoterapii, bądź w kombinacji z pochodnymi witaminy D lub parikalcytolem) jest cynakalcet (w dawce 30–180 mg/d).
Kalcymimetyk jest lekiem pierwszego wyboru w sytuacji hiperkalcemii lub hiperfosfatemii u chorego z wtórną nadczynnością przytarczyc w przebiegu przewlekłej choroby nerek. Jeśli do zaburzeń tego typu dochodzi w trakcie leczenia kalcymimetykiem i witaminą D, wskazane jest wówczas zredukowanie lub odstawienie kalcymimetyku. Redukcja dawki bądź rezygnacja z zastosowania kalcymimetyku wskazana jest również w przypadku wystąpienia hipokalcemii – wcześniejsze dołączenie pochodnych witaminy D pozwala uniknąć tego powikłania.
Kalcymimetyki (cynakalcet) są skuteczne w zwalczaniu hiperkalcemii u chorych z rakiem przytarczyc[1]. Postuluje się również ich skuteczność w pierwotnej nadczynności przytarczyc[2], celem zmniejszenia kalcemii u chorych nie wyrażających zgody na postępowanie operacyjne[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Witold Chudziński: 50.4.2. Pierwotna nadczynność przytarczyc. W: Podstawy chirurgii • Podręcznik dla lekarzy specjalizujących się w chirurgii ogólnej. Pod redakcją Jacka Szmidta i Jarosława Kużdżała. Wyd. on-line (eMPendium). Kraków: Medycyna Praktyczna, 2012. ISBN 978-83-7430-336-1.
- ↑ a b Andrzej Lewiński. Endokrynologia – postępy 2009. „Medycyna Praktyczna • Wydanie specjalne 2010/01 • Endokrynologia 2009/2010 • Postępy i wytyczne”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Myśliwiec: V.C.2. Przewlekła choroba nerek. W: Interna Szczeklika • Podręcznik chorób wewnętrznych • 2012. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2012, s. 1415. ISBN 978-83-7430-336-1.
