Karol Fischer

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	19 maja 1901
Miejscowość	Przemyśl
Miejsce	katedra przemyska
Konsekrator	Józef Sebastian Pelczar
Współkonsekratorzy	Kostiantyn Czechowycz; Anatol Nowak
Współkonsekrowani biskupi
Władysław Bandurski	30 grudnia 1906
Paweł Kubicki	1 grudnia 1918
Bolesław Twardowski	12 stycznia 1919
Petro Gebey	3 sierpnia 1924

Karol Fischer
	Biskup tytularny Mallus
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1847 ; Jasło
Data i miejsce śmierci	21 września 1931 ; Przemyśl
	Biskup pomocniczy przemyski
Okres sprawowania	1901–1931
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	18 lipca 1869
Nominacja biskupia	15 kwietnia 1901
Sakra biskupia	19 maja 1901
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Józef Fischer^[1] (ur. 13 marca 1847 w Jaśle, zm. 21 września 1931 w Przemyślu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy przemyski w latach 1901–1931.

Życiorys

Urodził się 13 marca 1847 w Jaśle^[1]. Kształcił się w Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie, Gimnazjum św. Anny w Krakowie^[2] i Gimnazjum w Rzeszowie, gdzie w 1865 złożył świadectwo dojrzałości^[3]. W latach 1865–1869 odbył studia teologiczne^[3] w przemyskim seminarium duchownym^[1]. Święcenia prezbiteratu otrzymał 18 lipca 1869 w Przemyślu^[1]. W 1871^[3] został skierowany na dalsze studia do seminarium św. Augustyna w Wiedniu, które po kilku miesiącach przerwał ze względów zdrowotnych^[2].

Pracował jako wikariusz w Sanoku (1869–1870)^[4], Drohobyczu (1870–1871) i Jaśle (1872–1874)^[3]. W latach 1874–1888 był proboszczem w Tarnowcu^[3]. W tym czasie rozszerzył kult Matki Bożej tarnowieckiej, odnowił wnętrze kościoła parafialnego^[2], a od 1886 pełnił funkcję wicedziekana jasielskiego^[3]. W latach 1888–1899 zarządzał parafią w Dobrzechowie^[5], gdzie kierował budową kościoła, a także prowadził działalność społeczną i wspierał rozwój spółdzielczości^[2]. Przyczynił się do utworzenia na terenie parafii jednostek straży ogniowej, kółek rolniczych, szkół, czytelni ludowych, sklepów oraz kas Stefczyka^[2]. W 1896 został kanonikiem honorowym, a w 1899 kanonikiem gremialnym kapituły przemyskiej^[3].

Był uznanym kaznodzieją i rekolekcjonistą^[1]. Publikował kazania, które ze względu na zrozumiały przekaz i znajomość środowiska wiejskiego były wykorzystywane przez polskich kapłanów^[3]. Pisał także prace z zakresu liturgii^[6]. W 1899 otrzymał propozycję objęcia katedry teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, której nie przyjął^[3].

W latach 1894–1900^[3] reprezentował okręg rzeszowsko-kolbuszowski w Radzie Państwa w Wiedniu, będąc członkiem Koła Polskiego^[2]. W działalności parlamentarnej zajmował się głównie sprawami wsi i jej mieszkańców^[2]. Od 1897 należał do Rady Powiatowej w Rzeszowie^[3].

15 kwietnia 1901 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej ze stolicą tytularną Mallus^[1]. Święcenia biskupie otrzymał 19 maja 1901 w katedrze przemyskiej^[2]. Konsekrował go biskup diecezjalny przemyski Józef Sebastian Pelczar, któremu asystowali Kostiantyn Czechowycz, biskup diecezjalny przemyski obrządku greckokatolickiego, i Anatol Nowak, biskup pomocniczy krakowski^[7]. Sprawował urzędy wikariusza generalnego, oficjała oraz prepozyta kapituły przemyskiej^[3], a po śmierci biskupa Józefa Sebastiana Pelczara^[3], od 3 kwietnia do 23 listopada 1924 zarządzał diecezją jako wikariusz kapitulny^[1]. Utrzymywał dobre stosunki z ludnością ukraińską. Podczas dwukrotnego oblężenia Przemyśla w latach 1914–1915 pozostał w mieście, występując u władz wojskowych w obronie interesów cywilów. Publicznie potępił pogrom Ukraińców oskarżonych o nielojalność wobec Austrii. Należał do Towarzystwa Szkoły Ludowej oraz Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu^[3].

Był współkonsekratorem podczas sakry biskupów pomocniczych lwowskich: Władysława Bandurskiego (1906) i Bolesława Twardowskiego (1919), biskupa pomocniczego sandomierskiego Pawła Kubickiego (1918) i biskupa diecezjalnego mukaczewskiego obrządku greckokatolickiego Petra Gebeya (1924)^[7].

Zmarł 21 września 1931 w Przemyślu. Został pochowany w krypcie miejscowego kościoła Najświętszego Serca Jezusowego^[2].

Odznaczenia

Przed 1914 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa^[8].

W 1909 otrzymał w Jerozolimie Krzyż Pielgrzyma^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g K. Krasowski: Biskupi katoliccy II Rzeczypospolitej. Słownik biograficzny. Poznań: Bene Nati, 1996, s. 62–63. ISBN 83-86675-03-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ W. Hap: Poczet wybitnych jaślan i ludzi związanych z regionem. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2005, s. 75–79. ISBN 83-917660-5-5. [dostęp 2015-07-09].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ G. Delmanowicz: Nota biograficzna Karola Fischera na stronie archidiecezji przemyskiej. przemyska.pl (arch.). [dostęp 2021-06-19].
↑ Wizytacye kanoniczne. Sanok. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 11, rok 12, s. 370, listopad 1912. [dostęp 2016-05-03].
↑ Korespondencye „Głosu Rzeszowskiego”. „Głos Rzeszowski”. Nr 21, rok 3, s. 2, 21 maja 1899. [dostęp 2015-07-09].
↑ P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 100. ISBN 83-211-1311-7.
↑ ^a ^b Karol Fischer. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-07-09]. (ang.).
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 551. [dostęp 2019-05-14].
↑ J. Gallus: Wspomnienie z pielgrzymki mojej do Ziemi Świętej. Opole: 1909, s. 6, 121–122. [dostęp 2024-05-15].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Karola Fischera na stronie archidiecezji przemyskiej (arch.). [dostęp 2021-06-19].
Karol Fischer [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-27] (ang.).
Publikacje Karola Fischera w bibliotece Polona. [dostęp 2021-12-27].

[Krasowski-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g K. Krasowski: Biskupi katoliccy II Rzeczypospolitej. Słownik biograficzny. Poznań: Bene Nati, 1996, s. 62–63. ISBN 83-86675-03-9.

[Hap-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ W. Hap: Poczet wybitnych jaślan i ludzi związanych z regionem. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2005, s. 75–79. ISBN 83-917660-5-5. [dostęp 2015-07-09].

[nota_biograficzna-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ G. Delmanowicz: Nota biograficzna Karola Fischera na stronie archidiecezji przemyskiej. przemyska.pl (arch.). [dostęp 2021-06-19].

[Wizytacye_kanoniczne._Sanok-4] Wizytacye kanoniczne. Sanok. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 11, rok 12, s. 370, listopad 1912. [dostęp 2016-05-03].

[Głos_Rzeszowski-5] Korespondencye „Głosu Rzeszowskiego”. „Głos Rzeszowski”. Nr 21, rok 3, s. 2, 21 maja 1899. [dostęp 2015-07-09].

[Nitecki-6] P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 100. ISBN 83-211-1311-7.

[catholic-hierarchy-7] Karol Fischer. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-07-09]. (ang.).

[Szematyzm_Królestwa_Galicyi_i_Lodomeryi_z_Wielkim_Księstwem_Krakowskiem_na_rok_1914-8] Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 551. [dostęp 2019-05-14].

[Gallus-9] J. Gallus: Wspomnienie z pielgrzymki mojej do Ziemi Świętej. Opole: 1909, s. 6, 121–122. [dostęp 2024-05-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]