Kazik na Żywo
Grupa podczas podpisywania płyty Bar La Curva / Plamy na słońcu, Warszawa 5 grudnia 2011 | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Aktywność |
1992–2004, 2009–2015, 2016 |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Kult, Acid Drinkers, Turbo, Luxtorpeda, Flapjack, Kr’shna Brothers |
Strona internetowa |
Kazik na Żywo, również KNŻ i Kaenżet – polska grupa wykonująca muzykę z pogranicza rapcore i rocka.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pomysłodawcą zespołu był basista Michał Kwiatkowski, który zaproponował Kazikowi Staszewskiemu realizację koncertowej wersji solowego albumu wokalisty Kultu pt. Spalam się (1991)[2]. Zespół początkowo istniał pod nazwą Kazik, a jego skład uzupełnili gitarzysta Adam Burzyński i perkusista Kuba Jabłoński, zaś menedżerem został Paweł Walczak[3]. Formacja początkowo grała numery ze Spalam się oraz utwory zagranicznych zespołów: Deep Purple, Black Sabbath i Led Zeppelin, a z czasem zaczęli pisać własne piosenki[2]. Mimo że na pierwszych ośmiu koncertach zgromadzili kilkusetosobową widownię, po emisji w telewizji jednego z ich koncertów zawiesili działalność z powodu braku zainteresowania publiczności występami formacji[4]. Najważniejszym koncertem na początku istnienia kapeli był występ podczas festiwalu w Sopocie w 1992.
W 1994 wydali album pt. Na żywo, ale w studio, który promowali singlem „Artyści”[5]. Album początkowo nie sprzedawał się najlepiej[6]. Tuż po nagraniu płyty z grupy odszedł Kuba Jabłoński, a nowym perkusistą został Tomasz Goehs, z którym wystąpili jako support przed koncertem Rage Against the Machine na warszawskim Torwarze[7]. W 1995 w nowym składzie, uzupełnionym o gitarzystę Roberta „Litza” Friedricha, nagrali i wydali album pt. Porozumienie ponad podziałami[8].
W 1998 dołączyli do projektu Muzyka Przeciwko Rasizmowi, a ich utwór znalazł się na pierwszej składance Muzyka przeciwko rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”[9].
W 1999 wydali album pt. Las Maquinas de la Muerte. W połowie 2000 z zespołu odszedł Robert Friedrich, a jego miejsce zajął Olaf Deriglasoff[10]. W 2002 wydali album pt. Występ, który stanowił podsumowanie ich dotychczasowej kariery koncertowej. W 2004 przerwali działalność, a ostatni koncert grupa zagrali 23 maja 2004 w Parku Skaryszewskim w Warszawie[11]. Rok później menedżer zespołu, Piotr Wieteska założył zespół Buldog, do którego zaprosił byłych członków Kultu – Kazika Staszewskiego i Jacka Szymoniaka[12]. Grupa, występująca jako Kazik & Buldog, na koncertach grała własne piosenki i najbardziej znane utwory Kazika Na Żywo.
Pod koniec maja 2008 muzycy podjęli decyzję o reaktywacji zespołu Kazik Na Żywo[13]. Powrócili do składu z lat 1995–2000 (gitarzystą ponownie został Robert Friedrich), a pierwszy koncert po reaktywacji zagrali 14 lutego 2009 w toruńskim Studenckim Klubie Pracy Twórczej „Od Nowa”[14].
13 września 2011 poinformowali o rozpoczęciu nagrań nowej płyty pt. Bar La Curva / Plamy na słońcu, którą zarejestrowali w studiu RecPublica w Lubrzy. Album wydali 28 listopada nakładem wytwórni S.P. Records[15]. W ciągu tygodnia od premiery odnotowano sprzedaż co najmniej 15 tys. egzemplarzy albumu, za co odebrali certyfikat złotej płyty[16].
8 listopada 2014 ogłosili na swojej oficjalnej stronie internetowej zakończenie działalności i rozpad zespołu w 2015. Ostatnią trasę koncertową, pod hasłem Ostatni koncert w mieście, zaplanowali na luty i marzec 2015[17]. 19 sierpnia 2016 zagrali jedyny koncert w roku, w ramach Cieszanowskiego Rock Festiwalu (3x Kazik)[18].
13 października 2018 w Poznaniu zagrali trzy utwory w ramach koncertu z okazji 50. urodzin „Litzy” w Poznaniu. Zespół wystąpił w składzie: Litza, Burza, Kwiatek i Goehs, a Kazik nie wystąpił z zespołem, ponieważ był w tym czasie na wakacjach za granicą. Michał Kwiatkowski zaśpiewał utwory "Tata Dilera" i "Kalifornia ponad wszystko", następnie zespół zagrał "Przy słowie" z gościnnym udziałem perkusisty Luxtorpedy, Tomasza Krzyżaniaka jako wokalisty.
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Oś czasu
[edytuj | edytuj kod]Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Teledyski
[edytuj | edytuj kod]Rok | Tytuł | Reżyseria/Realizacja | Album |
---|---|---|---|
1994 | „Celina”[potrzebny przypis] | — | Na żywo, ale w studio |
1995 | „Przy słowie” | — | Porozumienie ponad podziałami |
„Tata dilera” | — | ||
1999 | „Las Machinas de la Muerte” (vocoderwersja) | — | Las Maquinas de la Muerte |
„Las Maquinas de la Muerte” | — | ||
„W południe” | — | ||
„Legenda ludowa” | — | ||
2002 | „I'm On The Top” | Kazik Staszewski, Sławomir Pietrzak[30] | Występ |
„Spalam się”[potrzebny przypis] | — | ||
2011 | „Plamy na Słońcu” | Oczy Ważki[31] | Bar La Curva / Plamy na słońcu |
2012 | „Polska jest ważna” | Sławomir Pietrzak, Arkadiusz Szymański[32] | |
2016 | „Legenda ludowa” | — | Ostatni koncert w mieście |
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Rok | Kategoria | Nagroda | Uwagi |
---|---|---|---|
1995 | Najlepszy teledysk („Artyści”) | Fryderyk | Nagroda[33] |
2000 | Album Roku – Piosenka Poetycka (Las Maquinas de la Muerte) | Nagroda[34] | |
2012 | Album roku rock (Bar La Curva / Plamy na słońcu) | Nominacja[35] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leszek Gnoiński: Kult Kazika. Poznań: In Rock, 2000, s. 207. ISBN 83-86365-39-0.
- ↑ a b Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 269.
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 269–270.
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 170.
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 270, 275.
- ↑ O tym, skąd się wziął Kazik Na Żywo i co zrobił nocą w Katowicach [online], śląskie naszemiasto, 14 września 2009 [dostęp 2023-11-04] .
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 268, 271.
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 268, 271–272.
- ↑ „Muzyka przeciwko rasizmowi” ciągle gra. Kultowa płyta 20 lat później. nigdywiecej.org, 2017-12-12. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 275.
- ↑ Kazik na Żywo. rmf.fm. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 283.
- ↑ Patryk Ciechanowski: KNŻ – Reaktywacja w oryginalnym składzie!. naszwroclaw.net, 2009-01-05. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)]. (pol.).
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 404.
- ↑ a b Kazik Na Żywo – „Bar La Curva/Plamy na Słońcu”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]. (pol.).
- ↑ a b „Bar La Curva” Kazika Na Żywo złotą płytą po tygodniu od premiery. kultura.gazetaprawna.pl, 2011-12-06. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
- ↑ KNŻ przechodzi do historii. knz.art.pl. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ Jedyny koncert w 2016 roku. cieszanowrockfestiwal.pl. [dostęp 2016-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.07.2018 – 26.07.2018. olis.onyx.pl. [dostęp 2018-08-02]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 23.09.2002 – 29.09.2002. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-08-10]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 28.11.2011 – 04.12.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2011-12-12]. (pol.).
- ↑ Premiera nowego wydawnictwa KNŻ. „Ostatni koncert w mieście” już w sprzedaży. muzyka.onet.pl, 2016-05-20. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.05.2016 – 26.05.2016. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-06-02]. (pol.).
- ↑ a b KNŻ - Archiwum Listy Przebojów Trójki. lp3.pl. [dostęp 2010-08-10]. (pol.).
- ↑ a b KNŻ – Archiwum Szczecińskiej Listy Przebojów. radio.szczecin.pl. [dostęp 2010-08-10]. (pol.).
- ↑ Kazik Na Żywo – Andrzej Gołota. polskirock.art.pl. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
- ↑ Kazik Na Żywo – Las Maquinas de la Muerte. polskirock.art.pl. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-20)]. (pol.).
- ↑ Kazik Na Żywo – W południe. polskirock.art.pl. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ Kazik Na Żywo – Polska jest ważna. polskirock.art.pl. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ Kazik Na Żywo: "Występ". muzyka.interia.pl, 2002-08-14. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-14)]. (pol.).
- ↑ Zobacz „Plamy na słońcu”. rp.pl, 2011-12-12. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ Zobacz najnowszy teledysk Kazika Na Żywo. muzyka.onet.pl, 2012-04-28. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
- ↑ Nominowani i laureaci 1994. zpav.pl. [dostęp 2012-02-16]. (pol.).
- ↑ Nominowani i laureaci 1999. zpav.pl. [dostęp 2012-02-16]. (pol.).
- ↑ Fryderyki 2012: nominowani. zpav.pl. [dostęp 2012-02-22]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazik Staszewski , Rafał Księżyk , Idę tam, gdzie idę. Autobiografia, Wydawnictwo Kosmos Kosmos, 2015, ISBN 978-83-942140-1-2 .