Kazimierz Walczak
płk Kazimierz Walczak (przed 1932) | |
pułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1886 |
---|---|
Data śmierci |
18 stycznia 1945 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
38 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
dowódca batalionu sztabowego |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Kazimierz Walczak (ur. 15 lipca 1886 w Kaczycach, zm. 18 stycznia 1945) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kazimierz Walczak urodził się 15 lipca 1886[1] w Kaczycach[2]. Był oficerem rezerwy cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915 roku, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 roku. Jego oddziałem macierzystym był 34 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Jarosław, który w 1917 roku został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 34[3][4].
19 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej z dniem 1 listopada 1918 roku, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 roku, zaliczony do 1 Rezerwy armii z powołaniem do służby czynnej do czasu demobilizacji i przydzielony do oddziału detaszowanego Krasiczyn 37 pułku piechoty[5].
15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Ekspozyturze Sądu Wojskowego Dowództwa okręgu Generalnego „Lwów”[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 194. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Do jesieni 1924 roku pełnił służbę w 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu między innymi w 1923 roku na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[8][9][10]. Z dniem 3 października 1924 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu[11]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W 1925 roku objął dowództwo 14 batalionu granicznego w Borszczowie[13]. 5 listopada 1928 roku ogłoszono jego przeniesienie z KOP do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[14]. 23 grudnia 1929 roku został przeniesiony do 60 pułku piechoty wielkopolskiej w Ostrowie Wielkopolskim na stanowisko dowódcy pułku[15][16]. 10 grudnia 1931 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17]. 15 października 1937 roku inspektor armii, generał dywizji Juliusz Rómmel wystawił mu następującą opinię: „rutynowany dowódca pułku, inteligencja przeciętna, instruktor bardzo dobry, wychowawca też, organizator średni, administrator bardzo dobry, taktycznie średni – decyzji nie ma, charakter wpływowy, przeciętny”[18]. W opinii za 1936 rok generał Rómmel stwierdził między innymi: „może być dowódcą piechoty dywizyjnej”[19]. W 1938 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
Zmarł 18 stycznia 1945. Został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojennym w Ramleh w Palestynie (miejsce 5-14)[20][21].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (19 października 1926)[22]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[4]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy (Austro-Węgry)[3]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 275-276, tu podano, że urodził się w miejscowości Kaczyce, w powiecie jarosławskim. Prawdopodobnie chodzi o wieś Kaszyce.
- ↑ Kazimierz Walczak [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2023-02-20] .
- ↑ a b c Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1916 ↓, s. 57.
- ↑ a b Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 95, 353.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 26 z 8 marca 1919 roku, poz. 838, 841.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, poz. 671.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 30.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 129, 931.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 236, 401.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 219, 344.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 395.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 164.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 371. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 82, sprostowano podane błędnie imię z „Jakub” na „Kazimierz”.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 381.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 18, 588.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 11 grudnia 1931 roku, s. 395.
- ↑ Opinie pułkowników piechoty, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 87.
- ↑ Opinie dowódców pułków piechoty za 1936 rok, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 50.
- ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 275–276.
- ↑ Cmentarz Wojenny Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. 2korpus.itgo.com. [dostęp 2018-08-29].
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 705 „za zasługi, położone przy organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
- Dowódcy 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
- Dowódcy batalionów Korpusu Ochrony Pogranicza
- Dowódcy batalionu KOP „Borszczów”
- Kwatermistrzowie 38 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na brytyjskim cmentarzu wojennym w Ramli
- Polacy – oficerowie cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej
- Polacy odznaczeni Medalem Waleczności
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1886
- Zastępcy dowódcy 11 Pułku Piechoty (II RP)
- Zmarli w 1945