Klany japońskie

Grobowiec klanu Kikkawa z Iwakuni na górze Kōya. Znajduje się tu wiele grobowców klanowych

Klany japońskie – grupy powiązanych ze sobą Japończyków, najczęściej poprzez pochodzenie od wspólnego przodka, rzadziej z jednej grupy zawodowej.

Opis

Wyodrębnienie się rodów ze wspólnot neolitycznych przypisuje się dotarciu na Wyspy Japońskie metod uprawy ryżu i idącej za tym możliwości gromadzenia i przechowywania towaru stanowiącego podstawę bogacenia się.

W epoce Kofun rody składały się z rodzin zasiedlających określone terytorium, wywodzących swoje pochodzenie od wspólnego przodka, a także czczących wspólne bóstwo rodowe ujigami. Część rodów wywodziła się z ugrupowań zawodowych zajmujących się dziedzicznie określonymi funkcjami, m.in. kapłańskimi, wróżbiarskimi, rytualnymi. Jeden z rodów – ród cesarski – posiadał supremację nad pozostałymi, które zaczęły zajmować dziedziczne pozycje na dworze cesarskim i w systemie państwowym.

W późniejszych czasach rody powstawały z wyodrębnienia gałęzi genealogicznych potomków cesarzy – w okresie Heian książętom krwi, dla których zabrakło stanowisk w aparacie administracyjnym, nadawano nazwiska i ziemię. Do najczęściej nadawanych nazwisk należały: Taira (Heishi) i Minamoto (Genji). Poszczególne gałęzie rodów noszących wspólne nazwisko rozróżnia się poprzez dodanie imienia cesarza, od którego pochodzą, np. Daigo-Genji. W języku japońskim, dla oznaczenia szlachectwa, do nazwiska rodowego wraz z partykułą dzierżawczą no dodawane jest słowo uji (jap. 氏) o znaczeniu: nazwisko rodowe, rodowód, np. Taira-no-uji (平氏) – ród Taira, Minamoto-no-uji (源氏) – ród Minamoto.

Najważniejsze rody w historii Japonii

Okresy Kofun i Asuka

Okresy Nara i Heian

Okresy późniejsze

Pozostałe rody japońskie

Zobacz też

kamon

Bibliografia

Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii, Ossolineum, Wrocław 1984, ISBN 83-04-01486-6
Paul Varley: Kultura japońska, WUJ, Kraków 2006, ISBN 83-233-2172-8