Kolcomysz złotawa
Acomys russatus[1] | |||
(Wagner, 1840)[2] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kolcomysz złotawa | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7] | |||
Kolcomysz złotawa[8] (Acomys russatus) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Kolcomysz złotawa występuje na Bliskim Wschodzie zamieszkując w zależności od podgatunku[9]:
- A. russatus russatus – Synaj (Egipt), Izrael, Palestyna (Zachodni Brzeg), południowo-zachodnia Syria, Jordania i Półwysep Arabski.
- A. russatus aegyptiacus – Pustynia Arabska w Egipcie.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1840 roku niemiecki zoolog Johann Andreas Wagner nadając mu nazwę Mus russatus[2]. Holotyp pochodził z Synaju, w Egipcie[10].
A. russatus był zawsze uważany za odrębny gatunek na podstawie jego morfologii i analiz molekularnych[9]. Ma niezwykły garnitur chromosomowy (2n = 66, FN = 66 lub większy), podobny do A. lewisi z Jordanii (2n = 66, FN = 76); A. lewisi został zsynonimizowany z A. russatus w 1986 roku[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunków[9].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Acomys: gr. ακη akē „ostry punkt”; μυς mus, μυός muos „mysz”[12].
- russatus: łac. russatus „ubrany w czerwień, zaczerwieniony”, od russus „rudy”[13].
- aegyptiacus: łac. Aegyptiacus „egipski, Egipcjanin”, od gr. Αιγυπτιακος Aiguptiakos „z Egiptu”, od Αιγυπτος Aiguptos „Egipt”[14].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 100–120 mm, długość ogona 68–78 mm, długość ucha 19–22 mm, długość tylnej stopy 20–21 mm; masa ciała 40–77 g[15].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Nie potrafi kopać, więc na pustyni szuka dziur w dużych skałach. Jej największymi wrogami to myszy domowe (Mus musculus) przywiezione tam przez człowieka i węże. Gdy myszy domowe są najbardziej aktywne, kolcomysz złotawa potrafi zmienić tryb życia na dzienny.
W 1 miocie na świat przychodzi 6-8 młodych.
Żywi się przede wszystkim owadami[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Acomys russatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c J.A. Wagner. Beschreibung einiger neuer Nager, welche auf der Reise des Herrn Hofraths von Schubert gesammelt wurden, mit Bezugnahme auf einige andere verwandte Formen. „Abhandlungen der Mathematisch-Physikalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 3, s. 195, 1843. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. 108. (ang.).
- ↑ S.I. Atallah. A new species of spiny mouse (Acomys) from Jordan. „Journal of Mammalogy”. 48 (2), s. 258, 1967. DOI: 10.2307/1378029. (ang.).
- ↑ S.I. Atallah. A new subspecies of the Golden spiny mouse, Acomys russatus (Wagner), from Jordan. „Occasional Papers, University of Connecticut”. Biological Science Series. 1, s. 202, 1970. (ang.).
- ↑ J.L.J. Bonhote. [A further collection of Mammals from Egypt, which he had received from Capt. S.S. Flower]. „Abstracts of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 103, s. 3, 1912. (ang.).
- ↑ a b G. Shenbrot , Acomys russatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-29] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 258. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Species: Acomys (Acomys) russatus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-10].
- ↑ M.B. Qumsiyeh, D.A. Schlüter & A.M. Disi. New records and karyotypes of small mammals from Jordan. „Zeitschrift für Säugetierkunde”. 51, s. 139–146, 1986. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 75, 1904. (ang.).
- ↑ russatus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-29] (ang.).
- ↑ aegyptiacus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-29] (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 600. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).