Kolmex (biurowiec)
 Biurowiec Kolmex od strony ul. Towarowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grzybowska 80/82 |
| Typ budynku |
biurowo-usługowy |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Tadeusz Spychała przy współpracy Janiny Chrzanowskiej-Neykoff, Andrzeja Kapuścika, Grzegorza Keplera, Hermana Kittela i Herberta Swobody |
| Inwestor |
PHZ Kolmex |
| Kondygnacje |
9 (8 naziemnych i 1 podziemna) |
| Powierzchnia użytkowa |
14 435 m² |
| Rozpoczęcie budowy |
1990 |
| Ukończenie budowy |
1992 |
| Pierwszy właściciel |
PHZ Kolmex |
| Obecny właściciel |
Kolmex Inwest |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
 52°14′01,864″N 20°58′58,408″E/52,233851 20,982891
| |
| Strona internetowa | |
Kolmex, pierwotna nazwa Kolmex. Centrum Handlowo-Usługowe – budynek biurowo-usługowy znajdujący się na warszawskiej Woli przy ul. Grzybowskiej 80/82.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Jeden z pierwszych nowoczesnych budynków biurowych wzniesionych w Warszawie po 1989. Został zaprojektowany przez Tadeusza Spychałę przy współpracy Janiny Chrzanowskiej-Neykoff, Andrzeja Kapuścika, Grzegorza Keplera, Hermana Kittela i Herberta Swobody[1]. Reprezentuje umiarkowany dekonstruktywizm inspirowany twórczością Franka Gehry'ego[2].
Ośmiopiętrowy budynek na planie kwadratu z dziedzińcem przykrytym szklanym dachem wzniesiono w latach 1990–1992. Biurowiec zajmuje narożnik skrzyżowania ulic Grzybowskiej i Towarowej, jednak boczne ściany od strony wschodniej i północnej pozostawiono ślepe z uwagi na spodziewane zabudowanie w przyszłości przylegających do niego działek.
Budynek był nominowany do I edycji konkursu „Życie w Architekturze” na najlepszy budynek Warszawy 1989–1995[3].
Obecny właściciel rozważa rozbiórkę budynku i wybudowanie w jego miejscu wieżowca[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marta Leśniewska: Architektura w Warszawie 1989-2001. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2002, s. 82. ISBN 83-908950-5-6.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 160. ISBN 83-908950-1-3.
- ↑ Finaliści. Życie w Architekturze I edycja. Najlepszy Budynek Warszawy 1989-1995. architektura.muratorplus.pl. [dostęp 2014-02-23].
- ↑ Michał Wojtczuk: Oryginalny biurowiec do rozbiórki. W zamian wieżowiec. warszawa.gazeta,pl, 06.07.2013. [dostęp 2014-02-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 160. ISBN 83-908950-1-3.