Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Kolumbijska Partia Konserwatywna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolumbijska Partia Konserwatywna
Ilustracja
Państwo

 Kolumbia

Lider

Efrain Cepeda Serabia

Data założenia

4 października 1849

Adres siedziby

Avenida 22 37–09, Barrio La Soledad, Bogota

Ideologia polityczna

narodowy konserwatyzm chrześcijańska demokracja

Poglądy gospodarcze

liberalizm

Członkostwo
międzynarodowe

International Democrat Union

Barwy

     niebieski

Obecni posłowie
25/188
Obecni senatorowie
15/108
Strona internetowa

Kolumbijska Partia Konserwatywna (hisz. Partido Conservador Colombiano) - konserwatywna partia założona w 1849 przez Mariano Ospina Rodrigueza.

Po upadku junty w 1953 rządziła przez ponad 50 lat razem z liberałami. Konserwatyści byli mniejszą z koalicyjnych partii, jednak po połączeniu wyników wyborczych obu partii wychodziły takie liczby, że przez cały ten czas scena polityczna była zamrożona i kontrolowana przez te dwie partie rozdzielające między siebie stanowiska.

W 2006 roku konserwatyści zerwali tradycyjny sojusz z liberałami i wspólnie z prezydencką partią "U" i Radykalną Zmianą utworzyli nowy rząd, mimo tego, że w izbie niższej liberałowie byli największą partią. Konserwatyści zaangażowali się w walkę z FARC i szerzenie narodowo konserwatywnego programu nie krępowani liberałami. w 2010 roku wybory przyniosły największą klęskę liberałów i tryumf konserwatystów i sprzymierzonych z nimi. KPK stało się największą partią w Senacie i drugą w izbie reprezentantów (zaraz za Społeczną Partią Jedności Narodowej czyli partią "U").

Okres walk wewnętrznych

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: La Violencia.

9 kwietnia 1948 roku na inauguracyjnym posiedzeniu Organizacji Państw Amerykańskich w stolicy kraju, zamordowany został jeden z liderów liberałów, Jorge Eliécer Gaitán. Morderstwo to doprowadziło do wybuchu zamieszek zwanych jako bogotazo. Konserwatywny rząd prezydenta Laureano Gómeza rozpoczął przeciwko liberałom represje które zmieniły się w wojnę domową w której starły się z liberalnymi i komunistycznymi partyzantami starły się konserwatywne milicje[1].

Program

[edytuj | edytuj kod]
  • szerzenie nauk Kościoła Katolickiego
  • obrona własności prywatnej
  • gospodarka wolnorynkowa
  • ochrona obywateli przed komunizmem i kartelami narkotykowymi
  • walka z korupcją

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 50 ans de guerre en Colombi, www.monde-diplomatique.fr. [dostęp 2013-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-23)].