Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Kuków (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuków
wieś
Ilustracja
Szkoła
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

suski

Gmina

Stryszawa

Wysokość

420–480 m n.p.m.

Liczba ludności (31 grudnia 2010)

1310[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-206[3]

Tablice rejestracyjne

KSU

SIMC

0068647

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kuków”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuków”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kuków”
Położenie na mapie gminy Stryszawa
Mapa konturowa gminy Stryszawa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kuków”
Ziemia49°43′51″N 19°29′21″E/49,730833 19,489167[1]
Nieoficjalny herb wsi Kuków

Kukówwieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa.

W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kuków, po jej zniesieniu w gromadzie Krzeszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Kuków znajduje się w dolinie potoku Kocońka, przy drodze wojewódzkiej nr 946 z Żywca do Suchej Beskidzkiej, na średniej wysokości 430 m[4]. Znajduje się w dwóch mezoregionach geograficznych, dolina Kocońki oddziela bowiem Pasmo Pewelskie zaliczane do Beskidu Makowskiego od Beskidu Małego[5]. Pola i zabudowania Kukowa zajmują dno doliny Kocońki oraz zbocza otaczających go szczytów: od południa i zachodu są to Palenica (624 m) i Wajdów Groń (677 m) należące do Pasma Pewelskiego, od północy i wschodu Kamienna Góra (605 m), Kukowska Gajka (595 m) i Capia Górka (623 m) zaliczane do Beskidu Małego[4].

Za Kukowem rozpoczyna się województwo śląskie, o czym informuje stosowna tablica przy wyjeździe z miejscowości w kierunku zachodnim.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Kuków[6][7]
części wsi Babcówka, Bacówka, Budzinówka, Chuściajkówka, Dolny Kuków, Dyduchówka, Gawłówka, Głodówka, Gnidówka, Górki, Grajnówka, Ispówka, Janeczkówka, Kachlówka, Kapalówka, Kawówka, Knapiakówka, Korzeniówka, Kubielasówka, Kubińcówka, Ligusówka, Markówka, Miasto, Olejarzówka, Palichlebówka, Paniczkówka, Rzeczki, Sajnogówka, Skupniówka, Stanaszkówka, Szczygłówka, Ścieżkówka, Wajdówka, Wątrobówka, Zawiłówka, Żakówka, Żdziebel

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kuków założony został w drugiej połowie XVI w. przez Wołochów[8]. W 1931 ukończona została budowa dwóch szkół podstawowych: jednej na Kukowie Dolnym, natomiast drugiej na Górnym[9]. Ochotnicza Straż w Kukowie powstała w 1945 r. z inicjatywy ówczesnego sołtysa Pawła Kachla[10]. W 1980 r. z inicjatywy Felicyty Wójcik powstało Koło Gospodyń Wiejskich[11].

W 2003 zamknięta została Szkoła Podstawowa Nr 1 i jeszcze w tym samym roku w budynku byłej szkoły otworzone zostały warsztaty terapii zajęciowych dla osób niepełnosprawnych[9].

W Kukowie od 2005 działa orkiestra dęta pod batutą Krzysztofa Górskiego, mająca osiągnięcia na szczeblu lokalnym, powiatowym i wojewódzkim[12].

Walory turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Kuków jest dobrym miejscem do wypadów w pasma Beskidu Małego (Leskowiec), jak i Średniego (Wajdów Groń, Palenica). Płynąca przez cały Kuków rzeka Kocońka (dawniej Kukówka) jest dobrym miejscem do kąpieli. W kilku miejscach zbudowane są betonowe baseny. Od 2003 w Kukowie znajduje się drewniana wiata turystyczna. W jej skład wchodzi również duże murowane palenisko, natomiast w odległości ok. 50 m znajdują się boiska do piłki nożnej i plażowej oraz fragment sztucznej plaży.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Główne zabytki w Kukowie stanowi mała architektura sakralna[13]. Do najcenniejszych kapliczek zalicza się:

  • Kapliczka na os. Gawłówka z 1708 roku
  • Kapliczka na os. Bacówka z 1883 roku
  • Kapliczka na os. Olejarzówka z 1905 roku
  • Kapliczka na os. Ligusówka z 1918 roku

Na os. Grajnówka znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza z czasów II Wojny Światowej

W Kukowie znajduje się również kilkanaście domów, chałup i spichlerzy z końca XIX w. i początku XX w.[14]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 64956
  2. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Stryszawa. Stryszawa: 2012.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 633 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
  5. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. GUS. Rejestr TERYT
  8. Historia wsi Kuków. kukow.pl. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-14)].
  9. a b Historia edukacji we wsi Kuków. kukow.pl. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-14)].
  10. Z kroniki OSP Kuków. kukow.pl. [dostęp 2010-07-15].
  11. Koło Gospodyń Wiejskich w Kukowie. kukow.pl. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-14)].
  12. Orkiestra Dęta OSP Gminy Stryszawa. kukow.pl. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-14)].
  13. Kapliczki we wsi Kuków. kukow.pl. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-24)].
  14. Zabytki Gminy Stryszawa. stryszawa.pl. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-23)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]