Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Kumano Sanzan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kumano Sanzan
熊野三山
Ilustracja
Pagoda w świątyni Seiganto-ji
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Kumano

Typ budynku

świątynie i chramy

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kumano Sanzan”
Ziemia33°46′46,1698″N 135°53′40,4963″E/33,779492 135,894582
Strona internetowa

Kumano Sanzan (jap. 熊野三山 Kumano-sanzan) – zespół świątyń buddyjskich i chramów shintō[a], który jest głównym ośrodkiem dla ok. 3 tysięcy sanktuariów w całej Japonii. Znajdują się w górach Kii w Japonii, w regionie Kinki (prefektura Wakayama) na półwyspie Kii, na terenie Parku Narodowego Yoshino-Kumano.

W 2004 sanktuaria zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu Święte miejsca i drogi pielgrzymkowe w regionie gór Kii[1][2][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zespół sakralny Kumano Sanzan składa się z trzech chramów: Kumano Hongū-taisha, Kumano Hayatama-taisha i Kumano Nachi-taisha oraz z dwóch świątyń: Seiganto-ji i Fudarakusan-ji, które łączy trasa pielgrzymkowa, zwana Kumano Sankeimichi.

Kumano Sanzan reprezentuje rzadki obecnie w Japonii synkretyzm shintō-buddyjski, który został w znacznym stopniu zlikwidowany w okresie Meiji. Region jest związany z kultem Trzech Świętych Gór: Hongū, Shingū i Nachi, których kami utożsamiono z emanacjami Buddy.

Według kroniki Nihon-shoki, tutaj został pochowany demiurg Izanagi. Potem rozwinął się tu synkretyczny kult gór Shugendō, związany z ezoterycznym buddyzmem. Miejsce stało się popularnym celem pielgrzymek, zwłaszcza od XI wieku. Góra Nachi związana jest z kultem Kannon, góra Hongū z kultem Buddy Amidy, góra Myōhō z kultem przodków. Czciciele Kumano Sanzan rozpowszechnili swój synkretyczny kult w całej Japonii, zakładając liczne filie, zwane bunsha[3][4].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]