Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Laila Freivalds

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laila Freivalds
Ilustracja
Laila Freivalds (2004)
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1942
Ryga

Minister spraw zagranicznych Szwecji
Okres

od października 2003
do marca 2006

Przynależność polityczna

Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza

Poprzednik

Anna Lindh

Następca

Jan Eliasson

Laila Ligita Freivalds, łot. Laila Freivalde (ur. 22 czerwca 1942 w Rydze[1]) – szwedzka polityk i prawniczka łotewskiego pochodzenia, w latach 1988–1991 i 1994–2000 minister sprawiedliwości, od 2003 do 2006 minister spraw zagranicznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1944 jej rodzina, po ucieczce przed wkraczającymi na teren Łotwy wojskami radzieckimi, znalazła się w obozie dla uchodźców w Niemczech. W 1947 osiedliła się w Landskronie. W 1970 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie w Uppsali. Pracowała w sądownictwie i w administracji parlamentarnej. W 1976 została zatrudniona w Konsumentverket, szwedzkiej agencji konsumenta. W 1983 objęła stanowisko dyrektora generalnego tej instytucji[2]. Dołączyła do Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej[3].

Od października 1988 do października 1991 sprawowała urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Ingvara Carlssona[4]. Później praktykowała jako prawniczka[2]. Na funkcję ministra sprawiedliwości powróciła w październiku 1994 w nowym gabinecie Ingvara Carlssona, pozostała na stanowisku również w utworzonym w marcu 1996 rządzie Görana Perssona. Zakończyła urzędowanie we wrześniu 2000[4]. Podała się do dymisji w atmosferze skandalu związanego z wykupem mieszkania[5]. Zajmowała następnie dyrektorskie stanowisko w Svensk Scenkons, organizacji pracodawców branży kulturalnej[6].

Do rządu Görana Perssona powróciła w październiku 2003, gdy po zabójstwie Anny Lindh premier powierzył jej stanowisko ministra spraw zagranicznych[4]. Naraziła się na krytykę za brak reakcji na wydarzenia związane z tsunami w Azji w grudniu 2004, czego symbolem stała się jej wizyta w teatrze wkrótce po katastrofie, w której zginęło wielu obywateli Szwecji[5][7]. W marcu 2006 zrezygnowała z funkcji ministra w związku ze sprawą nacisków ze strony MSZ na dostawcę usług internetowych, mających doprowadzić do zamknięcia strony ugrupowania Sverigedemokraterna, na której zaprezentowano duńskie karykatury Mahometa. Polityk twierdziła, że nie wiedziała o tych działaniach urzędnika jej resortu, choć później ujawniono, że prowadziła z nim rozmowę na ten temat[5]. Kierownictwo ministerstwa przejął tymczasowo wicepremier Bosse Ringholm[4]. Po odejściu z rządu została prezesem Dansalliansen, organizacji branży artystycznej[6].

Odznaczona m.in. Orderem Trzech Gwiazd II klasy (1997). Zamężna, ma córkę Letti, która również zajęła się działalnością polityczną[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The International Who’s Who of Women 2002, Londyn: Europa Publications Limited, 2002, s. 189 [dostęp 2020-04-23] (ang.).
  2. a b Flyktingflickans väg till makten [online], aftonbladet.se, 22 września 2000 [dostęp 2020-04-23] (szw.).
  3. Laila Freivalds (S) [online], riksdagen.se [dostęp 2020-04-23] (szw.).
  4. a b c d Rulers: Sweden: Ministries, etc. [online], rulers.org [dostęp 2020-04-23] (ang.).
  5. a b c Därför avgick Laila Freivalds [online], aftonbladet.se, 21 marca 2006 [dostęp 2020-04-23] (szw.).
  6. a b Freivalds ordförande för Dansalliansen [online], svd.se, 10 października 2006 [dostęp 2020-04-23] (szw.).
  7. Freivalds regrets suffering of tsunami Swedes [online], thelocal.se, 16 lutego 2006 [dostęp 2020-04-23] (ang.).
  8. „Politiken är gubbig och kan kännas trög”, metro.se, 4 lipca 2006 [zarchiwizowane 2016-05-15] (szw.).