Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Laura Kenny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laura Kenny
Ilustracja
Laura Trott (2015)
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1992
Harlow

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 Omnium
złoto Londyn 2012 Druż. na dochodzenie
złoto Rio de Janeiro 2016 Omnium
złoto Rio de Janeiro 2016 Druż. na dochodzenie
złoto Tokio 2020 Madison
srebro Tokio 2020 Druż. na dochodzenie
Mistrzostwa świata
złoto Apeldoorn 2011 Druż. na dochodzenie
złoto Melbourne 2012 Druż. na dochodzenie
złoto Melbourne 2012 Omnium
złoto Mińsk 2013 Druż. na dochodzenie
złoto Cali 2014 Druż. na dochodzenie
złoto Londyn 2016 Omnium
złoto Londyn 2016 Scratch
srebro Mińsk 2013 Omnium
srebro Cali 2014 Omnium
srebro Paryż 2015 Omnium
srebro Paryż 2015 Druż. na dochodzenie
srebro Apeldoorn 2018 Druż. na dochodzenie
srebro Pruszków 2019 Druż. na dochodzenie
srebro Berlin 2020 Druż. na dochodzenie
brąz Londyn 2016 Druż. na dochodzenie
Mistrzostwa Europy
złoto Pruszków 2010 Druż. na dochodzenie
złoto Apeldoorn 2011 Druż. na dochodzenie
złoto Apeldoorn 2011 Omnium
złoto Apeldoorn 2013 Druż. na dochodzenie
złoto Apeldoorn 2013 Omnium

Laura Rebecca Kenny z d. Trott (ur. 24 kwietnia 1992 w Harlow[1]) – brytyjska kolarka torowa, czterokrotna mistrzyni olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Laura Trott osiągnęła w 2010 roku, kiedy na mistrzostwach Europy w Pruszkowie zdobyła złoty medal w wyścigu drużynowym na dochodzenie. W tej samej konkurencji wspólnie z Danielle King i Wendy Houvenaghel zwyciężyła na mistrzostwach świata w Apeldoorn w 2011 roku i na mistrzostwach Europy w Apeldoorn. Na ME 2011 Trott najlepsza była także w omnium, w której to konkurencji zwyciężyła również podczas mistrzostw świata w Melbourne w 2012 roku, wyprzedzając Australijkę Annette Edmondson i Amerykankę Sarę Hammer. Na australijskich mistrzostwach razem z King i Joanną Rowsell ponownie zwyciężyła w drużynowym wyścigu na dochodzenie. W tym samym roku brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie, zdobywając złote medale w drużynowym wyścigu na dochodzenie oraz omnium.

W 2013 roku zdobyła kolejne trzy złote medale: na mistrzostwach świata w Mińsku wygrała drużynowy wyścig na dochodzenie, a na mistrzostwach Europy w Apeldoorn była najlepsza w tej samej konkurencji oraz omnium. Swój czwarty z rzędu tytuł drużynowej mistrzyni świata zdobyła na mistrzostwach świata w Cali w 2014 roku, gdzie partnerowały jej Elinor Barker, Katie Archibald, Elinor Barker i Joanna Rowsell. Następnie na mistrzostwach świata w Paryżu w 2015 roku zajmowała drugie miejsce w drużynowym wyścigu na dochodzenie i omnium, przegrywając tylko z Annette Edmondson. Podczas mistrzostw świata w Londynie w 2016 roku trzykrotnie stawała na podium: w omnium i scratchu była najlepsza, a w drużynowym wyścigu na dochodzenie była trzecia. Parę miesięcy później wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, gdzie zwyciężyła w drużynowym wyścigu na dochodzenie i omnium.

Następnie zdobywała srebrne medale w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas mistrzostw świata w Apeldoorn (2018), mistrzostw świata w Pruszkowie (2019) i mistrzostw świata w Berlinie (2020). Z igrzysk olimpijskich w Tokio wróciła z dwoma medalami: w drużynowym wyścigu na dochodzenie zdobyła srebrny medal, a w madisonie zdobyła kolejny złoty medal.

Od igrzysk w Tokio jest pierwszą Brytyjką, która zdobyła złote medale na trzech kolejnych igrzyskach. Wyprzedziła też Holenderkę Leontien van Moorsel, zostając najbardziej utytułowaną kolarką olimpijską w historii[2]. Jej mężem od 2016 roku jest Jason Kenny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]