Lenfilm

Lenfilm
Ленфильм
Państwo	Rosja
Siedziba	Petersburg
Adres	Kamiennostrowskij pr. 10, Petersburg 197101
Data założenia	1918
Forma prawna	wytwórnia filmowa
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Lenfilm (ros. Киностудия Ленфильм) − rosyjska (niegdyś radziecka) wytwórnia filmowa z siedzibą w Petersburgu.

Historia

Wytwórnia została utworzona w Piotrogrodzie w 1918 roku na bazie dwóch znacjonalizowanych wytwórni filmowych – Ominium Film i Neptun pod nazwą Piotrogradskij Kinokomitiet Sojuza Siewiernych Komun. Później jej nazwa była zmieniana aż osiem razy, by w końcu w 1934 roku stać się Leningradzką Fabryką „Lienfilm”^[1].

W okresie II wojny światowej i blokady Leningradu wytwórnia została ewakuowana do Ałmaty i Samarkandy. Jednocześnie do 1944 nosiła nazwę Centralnaja Obiedinionnaja Kinostudija. Wielu jej operatorów pojechało na front kręcić kroniki wojenne, 359 z nich zginęło^[2].

Logo wytwórni to pomnik Piotra I (słynny „Miedziany Jeździec”), podświetlany dwoma krzyżującymi się smugami reflektorów. Zostało ono opracowane przez artystkę Mariję Bołogowską i operatora filmowego Edgara Sztyrckobera i pojawia się przed wszystkimi filmami studia od 1966 roku do dnia dzisiejszego. W 2015 roku logo przeszło wizualny lifting. Poza powszechnym skojarzeniem z wytwórnią, jest ono obecnie uważane również za jeden z symboli Petersburga^[3].

W czasach ZSRR Lenifilm był drugą po Mosfilmie radziecką wytwórnią filmową. W sumie wytwórnia wyprodukowała ok. 1500 filmów pełnometrażowych^[4].

Od 2004 Lenfilm jest w pełni prywatnym przedsiębiorstwem (OAO) należącym do kilku osób prywatnych i prywatnych studiów filmowych^[5].

Wybrane filmy

1934 – Czapajew
1935 – Młodość Maksyma
1937 – Powrót Maksyma
1939 – Maksym
1937 – Piotr I
1947 – Kopciuszek
1949 – Aleksandr Popow
1955 – Wieczór Trzech Króli
1956 – Dziadek Hassan
1957 – Don Kichot
1958 – Mister Iks
1960 – Dama z pieskiem (nagroda specjalna w Cannes w 1960)
1961 – Tygrysy na pokładzie
1962 – Diabeł morski (Srebrny Żagiel na MFF w Trieście w 1962)
1964 – Hamlet (Złoty Lew i nagroda jury na festiwalu w Wenecji w 1964, nagroda jury na festiwalu w San Sebastián w 1966, dwie nominacje BAFTA w 1966, nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszego filmu obcojęzycznego w 1967)
1976 – Błękitny ptak (nominowany do Nagrody Saturn w 1976)
1978 – Samotny głos człowieka (Grand-prix na festiwalu w Locarno w 1987)
1986 – Listy martwego człowieka (nagroda Francuskiej Federacji Kinowej w Cannes w 1987, grand-prix na festiwalu w Mannheim w 1986, nagroda za reżyserię na MFF w Madrycie w 1987)
1987 – Wyspa zaginionych okrętów
1990 – Taxi blues (nagroda dla najlepszego reżysera i nagroda jury w Cannes w 1990)

Przypisy

↑ Ленфильм. Деловой Петербург. [dostęp 2023-09-28]. (ros.).
↑ Кино. Энциклопедический словарь. С. И. Юткевич (red. nacz.); Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд i inni (red.). Москва: Советская энциклопедия, 1987, s. 234. (ros.).
↑ Один из символов города. Киностудия «Ленфильм», 31.05.2016. [dostęp 2023-09-28]. (ros.).
↑ Киностудия «ЛЕНФИЛЬМ». [dostęp 2023-09-28]. (ros.).
↑ АО Ленфильм. AK&M. [dostęp 2023-09-28]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona wytwórni (ros.)

[1] Ленфильм. Деловой Петербург. [dostęp 2023-09-28]. (ros.).

[2] Кино. Энциклопедический словарь. С. И. Юткевич (red. nacz.); Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд i inni (red.). Москва: Советская энциклопедия, 1987, s. 234. (ros.).

[3] Один из символов города. Киностудия «Ленфильм», 31.05.2016. [dostęp 2023-09-28]. (ros.).

[4] Киностудия «ЛЕНФИЛЬМ». [dostęp 2023-09-28]. (ros.).

[5] АО Ленфильм. AK&M. [dostęp 2023-09-28]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]