Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Lenny Kravitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lenny Kravitz
Ilustracja
Lenny Kravitz (2013)
Imię i nazwisko

Leonard Albert Kravitz[1]

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1964[2]
Nowy Jork[3]

Instrumenty

gitara, gitara basowa, perkusja, harmonijka ustna, instrumenty klawiszowe, sitar

Typ głosu

tenor

Gatunki

rock alternatywny, indie rock[4], rock albumowy[4], rock tradycyjny[4], neo-psychodelia[4], contemporary pop/rock[4]

Zawód

muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów, producent muzyczny, aktor

Aktywność

od 1989

Wydawnictwo

Virgin Records

Odznaczenia
Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lenny Kravitz, właściwie Leonard Albert Kravitz[5] (ur. 26 maja 1964 w Nowym Jorku) – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów, producent muzyczny i aranżer[3], a także aktor. Czterokrotny laureat nagrody amerykańskiego przemysłu fonograficznego Grammy[4].

12 marca 2024 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 1750 North Vine Street[6][7][8].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Jest jedynym dzieckiem Roxie Alberthy Roker, pochodzącej z Bahamów aktorki, i Seymoura „Sy” Kravitza, producenta telewizyjnej sieci NBC pochodzenia ukraińsko-żydowskiego[9][10].

Lenny Kravitz, 2004

Kravitz spędził dzieciństwo głównie na Manhattanie i Brooklynie w towarzystwie Milesa Davisa, Counta Basiego, Elli Fitzgerald i Duke’a Ellingtona.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po przeprowadzce do Los Angeles wraz z rodziną w 1974 roku, Kravitz przez trzy lata śpiewał w chłopięcym chórze kalifornijskim i występował w miejscowej The Metropolitan Opera w takich klasycznych dziełach, jak Czarodziejski flet i Carmen. Śpiewał w Hollywood Bowl pod dyrekcją Erika Leinsdorfa i nagrywał płyty z Zubinem Mehta. W wieku piętnastu lat odszedł od rodziców i zamieszkał w wynajętym samochodzie. W 1982 roku ukończył Beverly Hills High School, gdzie zaprzyjaźnił się ze Slashem, późniejszym gitarzystą zespołu Guns N’ Roses.

We wrześniu 1989 roku ukazała się jego debiutancka płyta Let Love Rule, której krytycy zarzucali zbyt duży wpływ twórczości Jimiego Hendriksa, lecz która zyskała przychylność publiczności[11]. W 1990 roku współpracował z Madonną i był kompozytorem inspirowanej rapem piosenki „Justify My Love”. Na początku 1991 roku wydany został jego drugi album Mama Said, który uzyskał w Stanach Zjednoczonych status złotej płyty[12][13]. Stworzył nową aranżację do utworu Johna Lennona „Give Peace a Chance” i napisał przebój „It Ain’t Over ‘Til It’s Over”, który nagrał pod wspólną nazwą Peace Choir (Chór Pokoju) wraz z Yoko Ono i Seanem Lennonem. W marcu roku 1993 została zrealizowana trzecia płyta Are You Gonna Go My Way, która zdobyła miano złotej, miesiąc później platynowej, a w styczniu 1995 roku album miał w USA status podwójnej płyty platynowej[14][13]. Jego piosenka „Are You Gonna Go My Way” została nagrodzona przez MTV tytułem najlepszego męskiego teledysku. W maju drugi album Mama Said został także platynowy[13]. W sierpniu tego roku do grona złotych płyt dołączył Let Love Rule[13].

Lenny Kravitz, 2008

Kolejny album Circus pojawił się we wrześniu 1995 roku, a w maju 1998 roku do sprzedaży trafiła płyta 5, po kilku nominacjach w poprzednich latach w końcu wokalista za utwór „Fly Away” otrzymał nagrodę Grammy w kategorii najlepsza męska piosenka rockowa[15][16][17]. Napisał soundtrack do komedii Austin Powers: Szpieg, który nie umiera nigdy (1999) z utworami „American Woman” i „Like Father Like Son” w duecie z Eltonem Jonem. W lutym 2000 roku odebrał drugą nagrodę Grammy za „American Woman”[17]. Na rynku ukazała się składanka najlepszych przebojów Greatest Hits, w kwietniu 2001 została potrójną platynową płytą w USA, a w lutym Kravitz został uhonorowany trzecią z nagrodą Grammy za utwór „Again”[13][18][17]. W październiku 2001 roku została wydana płyta Lenny, w grudniu płyta została platynową, a za utwór „Dig In” Lenny otrzymał czwartą w swojej karierze nagrodę Grammy[13][19][17]. Pod koniec 2001 roku nagrał przebój „God Gave Me Everything” w duecie z Mickiem Jaggerem.

18 maja 2004 roku w sklepach ukazała się kolejna studyjna płyta Baptism[20], a 4 lutego 2008 roku ujrzał światło dzienne ósmy album It Is Time for a Love Revolution[21]. W 2011 została wydana studyjna płyta Black And White America[22].

23 września 2014 roku miał premierę dziesiąty longplay Strut, który promowały single „The Chamber”, „New York City” i „Sex”[23]. Album został pozytywnie przyjęty przez krytyków muzycznych[24].

W 2020 został ambasadorem Y, męskiego zapachu od Yves Saint Laurent Beaute[25].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Spotykał się z Naomi Campbell[26]. W 1985 roku poznał aktorkę Lisę Bonet, znaną z sitcomu NBC The Cosby Show[9], z którą ożenił się 16 listopada 1987. Mają córkę Zoë Kravitz (ur. 1 grudnia 1988)[27]. 13 kwietnia 1993 doszło do rozwodu. Spotykał się z Kylie Minogue (1991)[26], Vanessą Paradis (1992-97)[26], Natalie Imbruglią (1998)[26], Kate Moss (1999)[26], Ananda Lewis (2000), Devon Aoki (2001), brazylijską modelką Adrianą Limą (2001-2003)[26], Nicole Kidman (2003–2004)[26], Marisą Tomei (2004)[26], Isis Arrudą (2004) i Michelle Rodriguez (2005)[26].

Występy w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz wystąpił w Polsce, koncertując na lotnisku Bemowo w Warszawie w 2004 w ramach trasy koncertowej promującej album Baptism. 20 czerwca 2009 zagrał w ramach krakowskich Wianków[28]. W ramach trasy koncertowej Black and White Europe (płyta Black And White America) zagrał na warszawskim Torwarze (9 listopada 2011 roku)[29]. W ramach trasy koncertowej Strut Lenny Kravitz zagrał w łódzkiej Atlas Arenie (15 grudnia 2014 roku)[30], w hali Ergo Arena na granicy Gdańska i Sopotu (8 sierpnia 2015)[31] oraz w krakowskiej Tauron Arenie (8 czerwca 2018). 8 maja 2019 wystąpił ponownie w Atlas Arenie w Łodzi przed ponad 12 tys. widzów[32]. W krakowskiej Tauron Arenie wystąpił ponownie 21 lipca 2024 w ramach trasy koncertowej Blue Electric Light Tour 2024[33].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[34] 		CAN
[34] 		UK
[35] 		AUS
[36] 		FRA
[37] 		POL
[38] 		NLD
[39] 		NOR
[40] 		AUT
[41]
Let Love Rule
  • Data: wrzesień 1989[11]
  • Wydawca: Virgin Records
 61 35 56 45 – – 23 12 –
  • USA: złota płyta[13]
  • CAN: platynowa płyta[42]
  • UK: złota płyta[43]
Mama Said
  • Data: 2 kwietnia 1991[12]
  • Wydawca: Virgin Records
 39 13 8 10 – – 5 4 12
  • USA: 2x platynowa płyta[13]
  • CAN: platynowa płyta[42]
  • UK: platynowa płyta[43]
  • GER: złota płyta[44]
Are You Gonna Go My Way
  • Data: 9 marca 1993[14]
  • Wydawca: Virgin Records
 12 1 1 1 – – 3 6 3
  • USA: 2x platynowa płyta[13]
  • CAN: 4x platynowa płyta[42]
  • UK: platynowa płyta[43]
  • NOR: złota płyta[45]
  • GER: złota płyta[44]
Circus
  • Data: 12 września 1995[15]
  • Wydawca: Virgin Records
 10 7 5 2 – – 1 7 3
  • USA: złota płyta[13]
  • UK: złota płyta[43]
  • FRA: złota płyta[46]
5
  • Data: 12 maja 1998[16]
  • Wydawca: Virgin Records
 28 22 18 17 9 – 8 7 1
  • USA: 3x platynowa płyta[13]
  • CAN: platynowa płyta[42]
  • AUS: platynowa płyta[47]
  • UK: złota płyta[43]
  • FRA: 2x złota płyta[46]
  • POL: złota płyta[48]
  • NOR: złota płyta[45]
  • GER: złota płyta[44]
Lenny
  • Data: 30 października 2001[19]
  • Wydawca: Virgin Records
 12 3 55 44 17 13 7 14 1
  • USA: złota płyta[13]
  • CAN: platynowa płyta[42]
  • GER: platynowa płyta[44]
  • BEL: złota płyta[49]
Baptism
  • Data: 18 maja 2004[20]
  • Wydawca: Virgin Records
 14 – 74 42 8 7 3 17 4
  • USA: złota płyta[13]
  • CAN: złota płyta[42]
It Is Time for a Love Revolution
  • Data: 5 lutego 2008[21]
  • Wydawca: Virgin Records
 4 5 42 47 5 2 2 28 2
  • FRA: złota płyta[46]
  • POL: złota płyta[50]
  • GER: złota płyta[44]
Black And White America
  • Data: 22 sierpnia 2011[22]
  • Wydawca: Roadrunner/Atlantic
 17 45 75 59 7 6 2 – 2
  • FRA: złota płyta[46]
  • POL: złota płyta[51]
Strut
  • Data: 23 września 2014[23]
  • Wydawca: Roxie/Kobalt Label Services
 19 – 21 31 3 4 – 26 3
Raise Vibration
  • Data: 7 września 2018[52]
  • Wydawca: Roxie
 – – – – – – – – –
Blue Electric Light
  • Data: 24 maja 2024[53]
  • Wydawca: BMG Rights Management
 – – – – – – – – –
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[34] 		CAN
[34] 		UK
[35] 		AUS
[36] 		FRA
[37] 		POL
[54] 		NLD
[39] 		NOR
[40] 		AUT
[41]
Greatest Hits
  • Data: 24 października 2000[18]
  • Wydawca: Virgin Records
 2 2 12 14 89 3 4 6 1
  • USA: 3x platynowa płyta[13]
  • CAN: 4x platynowa płyta[42]
  • UK: 3x platynowa płyta[43]
  • AUS: 2x platynowa płyta[55]
  • GER: 2x platynowa płyta[44]
  • FRA: platynowa płyta[46]
  • POL: platynowa płyta[56]
  • NOR: platynowa płyta[45]
  • FIN: złota płyta[57]
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Certyfikat Album
USA
[34] 		CAN
[34] 		UK
[35] 		AUS
[58] 		FRA
[59] 		POL
[60]
„Let Love Rule” 1989 89 – 39 36 – – Let Love Rule
„I Build This Garden for Us” 1990 – – 83 83 – –
„Be” – – – – – –
„Mr. Cab Driver” – – 58 – – –
„Does Anybody Out There Even Care” – – – – – –
„Always on the Run” 1991 – 55 41 43 – – Mama Said
„It Ain’t Over ‘til It’s Over” 2 2 11 10 29 –
„Fields of Joy” – – – – – –
„Stand by My Woman” 76 – 55 46 36 –
„What the Fuck Are We Saying?” – – – – – –
„Stop Draggin’ Around” – – – – – –
„What Goes Around Comes Around” – – – – – –
„Are You Gonna Go My Way” 1993 – 5 4 1 4 –
  • FRA: złota płyta[46]
  • UK: srebrna płyta[43]
 Are You Gonna Go My Way
„Believe” 60 9 30 8 33 –
„Heaven Help” – 25 20 76 41 –
„Spinning Around Over You” – – – – – – Reality Bites (ścieżka dźwiękowa)
„Is There Any Love in Your Heart” – 53 52 32 – – Are You Gonna Go My Way
„Deuce” 1994 – 77 – – – – Kiss My Ass: Classic Kiss Regrooved
„Rock and Roll Is Dead” 1995 75 16 22 26 – – Circus
„Circus” – 85 54 – – –
„Can’t Get You Off My Mind” 1996 62 33 54 – – –
„The Resurrection” – – – – – –
„I Belong to You” 1998 71 – 75 – 24 – 5
„If You Can’t Say No” – – 48 55 97 –
„Thinking of You” – – – – – –
„Fly Away” 1999 12 3 1 8 56 –
  • UK: srebrna płyta[43]
  • AUS: złota płyta[61]
„Black Velveteen” – – 83 – – –
„American Woman” 49 26 177 14 88 –
  • AUS: złota płyta[61]
 Austin Powers: The Spy Who Shagged Me
(ścieżka dźwiękowa)
„Again” 2000 4 – – 30 57 –
  • AUS: złota płyta[62]
 Greatest Hits
„Dig In” 2001 31 – – – – – Lenny
„Stillness of Heart” 2002 – 22 44 – 83 –
„Believe in Me” – – – – – –
„If I Could Fall in Love” – – – – – –
„Yesterday Is Gone (My Dear Kay)” – – – – – –
„Show Me Your Soul” (oraz P. Diddy, Loon i Pharrell Williams) 2004 – – 35 45 – – Bad Boys II (ścieżka dźwiękowa)
„Where Are We Runnin’?” 69 – – 52 – – Baptism
„California” – – 62 – – –
„Storm” (oraz Jay-Z) 98 – – – – –
„Calling All Angels” 2005 – – – – – –
„Lady” 27 – – – – –
  • USA: złota płyta[13]
„Breathe” – – – – – – –
„Bring It On” 2007 – 52 – – – – It Is Time for a Love Revolution
„I’ll Be Waiting” 73 45 104 – 27 –
„Love Love Love” 2008 – – – – – –
„Dancin’ Til Dawn” – – – – – –
„Come On Get It” 2011 – – – – – – Black and White America
„Stand” – – – – – –
„Rock Star City Life” – – – – – –
„Black and White America” – – – – 100 –
„Push” – – – – – –
„Superlove” 2012 – – 49 – – –
„The Chamber” 2014 – – – – 11 6 Strut
„Sex” – – – – 107 –
„New York City” – – – – – –
„The Pleasure and the Pain” 2015 – – – – – –
„–” singel nie był notowany.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
2001 Zoolander[63] w roli samego siebie Ben Stiller
2009 Hej, skarbie (Precious)[27] pielęgniarz John Lee Daniels
2012 Igrzyska śmierci (The Hunger Games)[64] Cinna Gary Ross
2013 Kamerdyner (The Butler)[65] James Holloway Lee Daniels
Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia (The Hunger Games: Catching Fire)[66] Cinna Francis Lawrence
2016 Zoolander 2[67] w roli samego siebie Ben Stiller
2016−2017 Star (serial)[68] Roland Crane Lee Daniels
2022 Wystrzałowe wesele (Shotgun Wedding)[69] Sean Hawkins Jason Moore

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Tytuł
1993 MTV Video Music Awards Najlepszy wykonawca wideo[70] „Are You Gonna Go My Way”
1998 Grammy Najlepszy wykonawca – wokalista rockowy[17] „Fly Away”
1999 „American Woman”
2000 „Again”
2001 „Dig In”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Lenny Kravitz w bazie IMDb (ang.)
  2. ↑ Lenny Kravitz w bazie Notable Names Database (ang.)
  3. ↑ a b Lenny Kravitz w bazie Discogs.com (ang.)
  4. ↑ a b c d e f Greg Prato: Lenny Kravitz Biography. AllMusic. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  5. ↑ Personalidade: Lenny Kravitz (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2016-07-20]. (port.).
  6. ↑ Lenny Kravitz. Walk of Fame, 12 marca 2024. [dostęp 2024-08-21]. (ang.).
  7. ↑ Asia Moore, Lenny Kravitz answers video call from ‘big brother’ Denzel Washington onstage in Italy, „„[[Los Angeles Times]]””, 16 marca 2024 [dostęp 2024-08-21] (ang.).
  8. ↑ Cassie Carpenter, Lenny Kravitz talks turning 60 and going nearly nude for his TK421 music video: 'It's all about longevity now', „„[[Daily Mail]]””, 13 marca 2024 [dostęp 2024-08-21] (ang.).
  9. ↑ a b Lenny Kravitz (26 de Maio de 1964). Filmow. [dostęp 2016-07-20]. (port.).
  10. ↑ Lenny Kravitz: ludzie spluwali na widok moich rodziców. 29 listopada 2013. [dostęp 2024-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  11. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Let Love Rule review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  12. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Mama Said review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o RIAA: Lenny Kravitz. riaa.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  14. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Are You Gonna Go My Way review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  15. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Circus review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  16. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz 5 review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  17. ↑ a b c d e Grammy: Lenny Kravitz. grammy.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  18. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Greatest Hits review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  19. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Lenny review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  20. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Baptism review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  21. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz It Is Time for a Love Revolution review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  22. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Black and White America review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  23. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Lenny Kravitz Strut review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  24. ↑ Sergiusz Królak: Recenzja: Lenny Kravitz „Strut”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2014-12-26. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  25. ↑ Natalia Jeziorek: Lenny Kravitz w kampanii perfum Y od Yves Saint Laurent Beaute. „Vogue”, 202-09-08. [dostęp 2020-12-18]. (pol.).
  26. ↑ a b c d e f g h i Lenny Kravitz Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-09-09]. (ang.).
  27. ↑ a b Lenny Kravitz w bazie Filmweb
  28. ↑ Wianki w Krakowie [online], wianki.krakow.pl [dostęp 2017-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-13].
  29. ↑ Lenny Kravitz wystąpił na Torwarze [online], Onet.pl, 10 listopada 2011 [dostęp 2018-09-14] (pol.).
  30. ↑ Dariusz Pawłowski: Lenny Kravitz w łódzkiej Atlas Arenie! Zobacz zdjęcia z koncertu. lodz.naszemiasto.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  31. ↑ Łukasz Stafiej: Lenny Kravitz wystąpił w Ergo Arenie. rozrywka.trojmiasto.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  32. ↑ Dariusz Pawłowski: Lenny Kravitz wystąpił w Atlas Arenie w Łodzi. Lenny Kravitz na jedynym koncercie w Polsce [ZDJĘCIA]. [w:] Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Kultura [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2019-05-08. [dostęp 2019-05-09].
  33. ↑ https://gazetakrakowska.pl/lenny-kravitz-w-krakowie-koncert-gwiazdy-przyciagnal-fanow-do-tauron-areny/ar/c13-18690383
  34. ↑ a b c d e f Lenny Kravitz Billboard Chart History. billboard.com. [dostęp 2016-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
  35. ↑ a b c Lenny Kravitz UK Chart History. officialcharts.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  36. ↑ a b Lenny Kravitz Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  37. ↑ a b Lenny Kravitz French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  38. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 03.12.2001 – 09.12.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 01.12.2014 – 07.12.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 26.07.2004 – 01.08.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 04.02.2008 – 10.02.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 29.08.2011 – 04.09.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  39. ↑ a b Lenny Kravitz Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2016-07-20]. (niderl.).
  40. ↑ a b Lenny Kravitz Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  41. ↑ a b Lenny Kravitz Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-07-20]. (niem.).
  42. ↑ a b c d e f g Music Canada: Lenny Kravitz. musiccanada.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  43. ↑ a b c d e f g h BPI: Lenny Kravitz. bpi.co.uk. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  44. ↑ a b c d e f Gold-/Platin-Datenbank (wyszukaj Lenny Kravitz w bazie danych). musikindustrie.de. [dostęp 2016-07-20]. (niem.).
  45. ↑ a b c IFPI Norsk platebransje (wyszukaj w bazie danych Lenny Kravitz). ifpi.no. [dostęp 2016-07-20]. (norw.).
  46. ↑ a b c d e f SNEP: Lenny Kravitz. snepmusique.com. [dostęp 2016-07-20]. (fr.).
  47. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 1999 Albums. aria.com.au. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  48. ↑ ZPAV: złote płyty 1999. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  49. ↑ GOUD EN PLATINA – ALBUMS – 2002. ultratop.be. [dostęp 2016-08-03]. (niderl.).
  50. ↑ ZPAV: złote płyty 2008. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  51. ↑ ZPAV: złote płyty 2011. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  52. ↑ Lenny Kravitz. itunes.apple.com. [dostęp 2018-09-12]. (ang.).
  53. ↑ Blue Electric Light. allmusic.com. [dostęp 2024-05-26].
  54. ↑ Sprzedaż w okresie 11.12.2000 – 31.12.2000 [online], OLiS, 8 stycznia 2001 [dostęp 2020-08-06].
  55. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2001 Albums. aria.com.au. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  56. ↑ ZPAV: platynowe płyty 2002. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  57. ↑ IFPI FI: Lenny Kravitz. ifpi.fi. [dostęp 2016-07-20]. (fiń.).
  58. ↑ Lenny Kravitz Australian Singles Chart. australian-charts.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  59. ↑ Lenny Kravitz French Singles Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  60. ↑ ZPAV: 27.09. – 03.10.2014. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-07-20]. (pol.).
  61. ↑ a b ARIA Charts – Accreditations – 1999 Singles. aria.com.au. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  62. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2001 Singles. aria.com.au. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  63. ↑ Zoolander (2001) w bazie IMDb (ang.)
  64. ↑ Igrzyska smierci (2012) w bazie IMDb (ang.)
  65. ↑ Kamerdyner (2013) w bazie IMDb (ang.)
  66. ↑ Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia (2013) w bazie IMDb (ang.)
  67. ↑ Zoolander 2 (2016) w bazie IMDb (ang.)
  68. ↑ Star (2016) w bazie IMDb (ang.)
  69. ↑ Shotgun Wedding (2022) w bazie IMDb (ang.)
  70. ↑ Emmett G. Price, III, Tammy Kernodle, Horace Maxille: Encyclopedia of African American Music. ABC-CLIO, 2010, s. 1026. ISBN 978-0-313-34199-1.
Laureaci nagrody MTV Video Music Award – teledysk męski
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lenny_Kravitz&oldid=74584765”