Leon Zamecznik
Data urodzenia |
20 lutego 1887 |
---|---|
Data śmierci |
25 lutego 1970 |
Starosta powiatu janowskiego | |
Okres |
od lat 20. |
Starosta powiatu zamojskiego | |
Okres |
od połowa 1932 |
Poprzednik | |
Następca | |
Starosta powiatu lwowskiego | |
Okres |
od 27 lutego 1937 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
major administracji | |
Data urodzenia |
20 lutego 1887 |
---|---|
Data śmierci |
25 lutego 1970 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Leon Kazimierz Zamecznik (ur. 20 lutego 1887, zm. 25 lutego 1970) – major administracji Wojska Polskiego, starosta w II Rzeczypospolitej, działacz społeczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 20 lutego 1887[1] jako syn Kazimierza[2]. Podczas I wojny światowej służył w I Korpusie Polskim w Rosji gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego i działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana korpusu administracyjnego ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i w 1923 pracował w Dziale Kontroli Gospodarczej Władz i Zakładów Centralnych jako oficer w tymczasowym stanie na etacie przejściowym[3]. Został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów kontroli administracji ze starszeństwem z 1 lipca 1923[4]. W 1924 był oficerem Wydziału Kontroli Budżetu i Kredytu w Wojskowej Kontroli Generalnej[5]. Został członkiem kierownictwa utworzonej 28/29 grudnia 1924 spółdzielni „Wojskowe Zjednoczenie Spożywcze, Spółdzielnia z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie”, powstałej w wyniku połączenia Centralnej Spółdzielni Wojskowej Spożywczej i Wojskowej Spółdzielni Spożywczej O. K. I, a działającej przy ulicy Nalewki w Warszawie[6]. W 1928 jako oficer działu kontroli administracji w korpusie oficerów administracyjnych służył w Biurze Kontroli[7]. W 1934 jako major administracji przeniesiony w stan spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraśnik[8].
Wstąpił do służby państwowej. Pełnił stanowisko starosty powiatu janowskiego[9] od końca lat 20. do 1932. W tym czasie został prezesem i członkiem honorowym powołanej w kwietniu 1929 Ochotniczej Straży Pożarnej w Zofiance Górnej[10]. Następnie od połowy 1932 do 1937 pełnił funkcję starosty powiatu zamojskiego[11][12]. W tym czasie w 1934 przyczynił się do reaktywacji oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Zamościu[13]. Został opiekunem i zwierzchnikiem Szkoły Przemysłowej im. Tadeusza Kościuszki w Zamościu[14]. Był prezesem oddziału rady powiatowej w Zamościu i członkiem zarządu okręgu Lubelskiego Okręgu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych R. P.[15]. 27 lutego 1937 objął urząd starosty powiatu lwowskiego[16]. Stanowisko pełnił nadal w 1939[17].
Był w grupie osób, wobec których w 1947 Delegatura Komisji Specjalnej w Łodzi skierowana akt oskarżenia do Sądu Okręgowego w Łodzi[18].
Zmarł 25 lutego 1970[19]. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 311-4-16)[20].
Jego pierwszą żoną była Joanna z Siudów (zm. 29 sierpnia 1918 w wieku 27 lat, pochowana w grobowcu rodziny Leona Zamecznika, gdzie spoczęli także Julian Zamecznik[21] zm. w 1951 w wieku 57 lat oraz Feliksa Zamecznik zm. 1964 w wieku 67 lat[22]), z którą miał dwóch synów bliźniaków, Henryka i Jerzego. Henryk służył w AK a Jerzy, po przegranej kampanii Francuskiej (gdzie wstąpił do Kawalerii Sikorskiego), w Lotnictwie Brytyjskim w Dywizjonie 307[potrzebny przypis]. Jego drugą żoną była Stanisława z domu Bogucka, z którą miał syna Władysława Ludwika (1921–1986, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, kawaler Orderu Virtuti Militari[23]).
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[24]
- Medal Międzyaliancki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-17].
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-10-31] .
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1073.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 870.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 29.
- ↑ Zawiadomienie. „Kurier Warszawski”, s. 21, Nr 6 z 6 stycznia 1925.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 683.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 389.
- ↑ Rys historyczny powiatu janowskiego. powiatjanowski.pl, 2007-04-02. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)].
- ↑ OSP Zofianka Górna. 2014-07-08. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)].
- ↑ Ruch służbowy. „Lubelski Dziennik Wojewódzki”, s. 318, nr 14 z 16 czerwca 1932.
- ↑ Starostowie zamojscy. bonadi.eu. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)].
- ↑ Historia Oddziału PTK -PTTK w Zamościu. zamosc.pttk.pl. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Co może inicjatywa działaczów społecznych? Wzorowa gospodarka powiatu zamojskiego. „Express Lubelski i Wołyński”, s. 3, Nr 57 z 26 lutego 1936.
- ↑ Sprawozdanie z Działalności Lubelskiego Okręgu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych R. P. za Rok 1936/37. Lublin: 1938, s. 4, 12.
- ↑ Nowy starosta powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 46 z 26 lutego 1937.
- ↑ Powiat lwowski na FON. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 91 z 22 kwietnia 1939.
- ↑ Marnotrawcy mienia państwowego przed sądem doraźnym. „Rzeczpospolita i Dziennik Gospodarczy”, s. 7, Nr 218 z 11 sierpnia 1947.
- ↑ Informacja o zmarłych: Leon Zamecznik. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAWA ZAMĘCZNIKOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
- ↑ Członek Straży Obywatelskiej w 1915, zob. Ze związku Straży Obywatelskiej 1915 r.. „Kurier Warszawski”, s. 5, Nr 166 z 19 czerwca 1937.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JOANNA ZAMECZNIKOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-06-27] .
- ↑ Władysław Zamecznik. kresy-siberia.org. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Działacze społeczni II Rzeczypospolitej
- Ludzie związani z Janowem Lubelskim
- Ludzie związani z Zamościem
- Ludzie związani ze Lwowem
- Majorowie administracji II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Starostowie powiatowi II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1887
- Zmarli w 1970
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie