Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Ligeia Mare

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ligeia Mare
Ilustracja
Mapa radarowa Ligeia Mare (w fałszywych barwach)
Położenie
Państwo

nie dotyczy
terytorium pozaziemskie

Region

Tytan

Morfometria
Powierzchnia

126 000 km²[1]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


500 km[2]
500 km[2]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


> 6 m
~100 m

Hydrologia
Rodzaj jeziora

jezioro węglowodorów

Położenie na mapie Tytana
Mapa konturowa Tytana, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Ligeia Mare”
Tytan79,70°N 112,10°E/79,700000 112,100000
Mapka jeziora
Mapa Ligeia Mare

Ligeia Marejezioro na Tytanie o współrzędnych 79,7°N; 247,9°W[2], wypełnione płynnymi węglowodorami, głównie metanem, mające średnicę ok. 500 km oraz powierzchnię ok. 126 000 km². Nazwa pochodzi od syreny Ligei z mitologii greckiej[2].

Proponowany lądownik

[edytuj | edytuj kod]
Wizualizacja lądownika na powierzchni jeziora

Na rok 2020 planowano wysłanie misji TSSM (Titan Saturn System Mission), wyposażonej w lądownik, który osiadłby na powierzchni jeziora i przeprowadził badania in situ[3], m.in. zrzucając sondę na dno jeziora. Początkowo proponowano wysłanie lądownika jako osobną misję TiME (Titan Mare Explorer). Żadna z tych misji nie wyszła jednak poza etap prac koncepcyjnych i nie została wybrana do realizacji[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Titan Polar Maps - 2015. [w:] Cassini Solstice Mission [on-line]. Jet Propulsion Laboratory, 2015-10-09. [dostęp 2016-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
  2. a b c d Ligeia Mare. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS, NASA. [dostęp 2016-02-22]. (ang.).
  3. Jeremy Hsu: Nuclear-Powered Robot Ship Could Sail Seas of Titan. [w:] Space.com [on-line]. 2009-10-14. [dostęp 2016-02-22]. (ang.).
  4. Leigh Fletcher. Future exploration of the outer solar system. „Astronomy & Geophysics”. 54 (2), s. 2.14-2.20, 2013. DOI: 10.1093/astrogeo/att032. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]