Love and Theft
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Bob Dylan | ||||
| Wydany |
11 września 2001 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
maj 2001 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
57:30 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Jack Frost[a] | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Love and Theft (stylizowane jako "Love And Theft") – 31. album studyjny, nagrany przez Boba Dylana w maju 2001 r. i wydany we wrześniu tego samego roku
Historia i charakter albumu
[edytuj | edytuj kod]18 kwietnia 2001 r. Bob Dylan rozpoczął Wiosenne Tournée po USA, które zakończyło się 6 maja. Prawie natychmiast, bo 9 maja artysta rozpoczął nagrania do nowego albumu. Sesje trwały do 26 maja. Grupą nagrywającą był aktualny zespół koncertowy Dylana.
Dylan tak określił metodę pisania piosenek do tego albumu: Wiele z tych piosenek zostały napisane w nastroju pewnego rodzaju strumienia świadomości, ja nie siedzę i nie zwlekam, i nie medytuję nad każdą linijką. Moje podejście to po prostu pozwolić, żeby to się działo a następnie odrzucić to, co nie działa[8]. Wiele piosenek zostało przez Dylana napisanych już w trakcie sesji nagraniowych.
Cały album został nagrany ulubioną metodą Dylana, czyli „na żywo”, prawie bez żadnych poprawek i overdubbingu.
Dylan zapewne świadomie nawiązał do muzyki przeszłości, do jej dawnych form, treści, idiomów i ideałów. Jak napisał Paul Williams, album był zbiorowym portretem (kolażem) spraw i ideałów z pewnego okresu jakiegoś narodu, czy grupy narodów[9].
W wywiadzie udzielonym Mikalowi Gilmore’owi we wrześniu Dylan powiedział: Cały ten album zajmuje się mocą... ten album zajmuje się mocą, bogactwem, wiedzą i zbawieniem – w sposób jak ja na to patrzę. Jeśli to jest wielki album – a mam nadzieję, że jest taki – jest to wielki album ponieważ zajmuje się wielkimi tematami. Mówi wzniosłym językiem (...)[10].
W 2003 album został sklasyfikowany na 467. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[11].
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]- Bob Dylan – śpiew, gitara, pianino
- Larry Campbell – gitara, skrzypce, bandżo, mandolina
- Charlie Sexton – gitara
- Augie Meyers – organy (Vox i Hammond), akordeon
- David Kemper – perkusja
- Clay Meyers – bongosy (1, 9)
Spis utworów
[edytuj | edytuj kod]1. Tweedle Dee & Tweedle Dum 4:46 2. Mississippi 5:20 3. Summer Days 4:52 4. Bye and Bye 3:16 5. Lonesome Day Blues 6:05 6. Floater (Too Much to Ask) 4:59 7. High Water (for Charley Patton)[b][c] 4:04 8. Moonlight 3:23 9. Honest with Me 5:49 10. Po' Boy[b] 3:05 11. Cry a While 5:05 12. Sugar Baby 6:40 57:24
Opis albumu
[edytuj | edytuj kod]- Producent – Jack Frost (Bob Dylan)
- Główny inżynier – Chris Shaw
- Nagranie i miksowanie – Chris Shaw
- Asystent – Jeremy Welch
- Miejsce i data nagrania
- Sony Music Studios, Nowy Jork; 9–25 maja 2001
- Mastering – George Marino
- Kierownictwo artystyczne – Geoff Gans z Culver City
- Fotografie
- Kevin Mazur (przód okładki i zespół)
- David Gahr (tył okładki i tył wkładki)
- Czas – 57 min 30 s
- Firma nagraniowa – Columbia/Legacy
- Numer katalogowy – CK 85975
- Data wydania – 11 września 2001
Listy przebojów
[edytuj | edytuj kod]Album
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| 2001 | Billboard USA. Albumy popowe | 5 |
| 2001 | Wielka Brytania. Albumy popowe | 3 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bob Dylan – "Love And Theft". Discogs. [dostęp 2022-12-07]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Love and Theft – Bob Dylan. AllMusic. [dostęp 2022-12-07]. (ang.).
- ↑ Douglas Wolk: Bob Dylan – “Love and Theft”. Blender. [dostęp 2022-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-30)]. (ang.).
- ↑ Love and Theft by Bob Dylan. Metacritic. [dostęp 2022-12-07]. (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2008-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-22)].
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 262. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Robert Christgau – Bob Dylan
- ↑ Williams 2004 ↓, s. 201.
- ↑ Williams 2004 ↓, s. 328.
- ↑ Williams 2004 ↓, s. 325.
- ↑ Rolling Stone (USA) Lists – The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Williams: Bob Dylan. Performing Artist 1986-1990 & Beyond. Mind Out of Time. Omnibus Press, 2004. ISBN 1-84449-281-8.
- Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Okładka. homepage.mac.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-26)].