Maciej Bieniasz

Maciej Bieniasz
	; Autoportret, 1976
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1938 ; Kraków
Zawód, zajęcie	grafik
Alma Mater	ASP w Krakowie
Wyznanie	katolickie
Małżeństwo	Małgorzata Bieniasz
Dzieci	Bartłomiej (ur. 1970); Agnieszka (ur. 1971)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maciej Stanisław Bieniasz (ur. 22 grudnia 1938 w Krakowie) – polski malarz, grafik, rysownik, pedagog, poeta, autor eseistyki kulturalnej.

Życiorys

Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Emila Krchy; dyplom uzyskał w 1963. W 1974 rozpoczął pracę pedagogiczną w katowickiej filii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (obecnie ASP w Katowicach). Był profesorem tej uczelni, wykładając na niej przez 35 lat. Od 1996 pedagog Instytutu Sztuki cieszyńskiej filii Uniwersytetu Śląskiego. W 1966 wraz ze Zbylutem Grzywaczem, Jackiem Waltosiem, Leszkiem Sobockim założyli Grupę Wprost. Uczestniczył we wszystkich wystawach grupy.

W czasie stanu wojennego prof. Bieniasz udzielał się w biskupim komitecie pomocy uwięzionym i internowanym. Przez jakiś czas musiał się ukrywać. Tworzył wówczas wiersze, które przepisywane na maszynie przez żonę Małgorzatę, zostawiał pod ławkami w kościołach i w autobusach. Jednym ze znanych wierszy jest Idą pancry na Wujek, będący odwołaniem do pacyfikacji kopalni Wujek w grudniu 1981^[1].

W latach 90. XX w. malarz tworzył graficzną oprawę katolickiego miesięcznika dla dzieci Mały Gość Niedzielny, którego redaktorem naczelnym była jego żona Małgorzata Bieniasz. Prof. Bieniasz był w grupie ludzi, którzy założyli Związek Górnośląski. Sam zaprojektował logo związku. Oddał legitymację związkową urażony antagonizmami Śląsk–Zagłębie^[2].

Artysta w latach 1969–2012 mieszkał i pracował w Katowicach. W 1993 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[3]. W 1998 Związek Górnośląski uhonorował go Nagrodą im. Wojciecha Korfantego^[4]. W 2012 otrzymał nagrodę Lux ex Silesia (laudację wygłosił rektor Akademii Sztuk Pięknych Marian Oslislo). Obecnie mieszka w Tarnowie. Ma syna Bartłomieja (ur. 1970) i córkę Agnieszkę (ur. 1971)^[5].

Prace Macieja Bieniasza znajdują się w następujących galeriach i muzeach^[6]^[7]:

Bibliografia autorska

2011 – Wiersze, Księgarnia św. Jacka, Katowice, ISBN 978-83-7030-811-7.

Nagrody i odznaczenia

1967 – Nagroda Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida
1984 – Nagroda Muzeum Archidiecezji Warszawskiej dla grupy Wprost (wraz z innymi twórcami)
1987 – Nagroda Kulturalna „Solidarności” przyznawana przez Komitet Kultury Niezależnej
1993 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1994 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości
1998 – Nagroda im. Wojciecha Korfantego Związku Górnośląskiego^[8]
2007 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[9]
2012 – Nagroda Lux ex Silesia
2023 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[9]^[10]

Przypisy

↑ Marta Sudnik-Paluch: Los padł na Macieja. katowice.gosc.pl, 2012-10-15. [dostęp 2014-01-12].
↑ Przemysław Kucharczak: Ślązak z wyboru. katowice.gosc.pl, 2012-10-11. [dostęp 2014-01-12].
↑ Monitor Polski, poz. 13.
↑ Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego, www.zg.org.pl, 17 czerwca 2011 [dostęp 2014-01-12] [zarchiwizowane 2014-01-12] .
↑ Profesor Maciej Bieniasz. gosc.pl, 2012-08-23. [dostęp 2014-01-12].
↑ Maciej Bieniasz TU BYŁEM. www.asp.katowice.pl. [dostęp 2017-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)].
↑ Wirtualne Muzeum. Sztuka współczesna. muzeum.katowicka.pl. [dostęp 2024-06-23].
↑ KatarzynaK. Nowak KatarzynaK., Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego [online], archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-31] .
↑ ^a ^b Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-10)]. (pol.).
↑ BeataB. Malec-Suwara BeataB., Tarnów: 135-lecie Muzeum Diecezjalnego [online], Gość Niedzielny, 9 listopada 2023 [dostęp 2023-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-10] (pol.).

Linki zewnętrzne

Maciej Bieniasz · sylwetki sztuki wizualne· culture.pl. [dostęp 2013-03-19].
Prof. przew. kwal. I Maciej Stanisław Bieniasz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-09-15] .

[1] Marta Sudnik-Paluch: Los padł na Macieja. katowice.gosc.pl, 2012-10-15. [dostęp 2014-01-12].

[2] Przemysław Kucharczak: Ślązak z wyboru. katowice.gosc.pl, 2012-10-11. [dostęp 2014-01-12].

[3] Monitor Polski, poz. 13.

[4] Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego, www.zg.org.pl, 17 czerwca 2011 [dostęp 2014-01-12] [zarchiwizowane 2014-01-12] .

[5] Profesor Maciej Bieniasz. gosc.pl, 2012-08-23. [dostęp 2014-01-12].

[6] Maciej Bieniasz TU BYŁEM. www.asp.katowice.pl. [dostęp 2017-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)].

[7] Wirtualne Muzeum. Sztuka współczesna. muzeum.katowicka.pl. [dostęp 2024-06-23].

[8] KatarzynaK. Nowak KatarzynaK., Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego [online], archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-31] .

[:0-9] Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-10)]. (pol.).

[10] BeataB. Malec-Suwara BeataB., Tarnów: 135-lecie Muzeum Diecezjalnego [online], Gość Niedzielny, 9 listopada 2023 [dostęp 2023-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-10] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]