Marie Boivin
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Doktor nauk medycznych | |
| Specjalność: Ginekologia, położnictwo, chirurgia i onkologia ginekologiczna | |
Marie-Anne Victoire Gillain Boivin (ur. 9 kwietnia 1773 w Wersalu, zm. 16 maja 1841 w Paryżu[1]) – francuska położna i ginekolog, pisarka i wynalazczyni. Uważana jest za jedną z najważniejszych kobiet w medycynie w XIX wieku[2]. Boivin wynalazła nowoczesny miednicomierz i wziernik dopochwowy[3], a podręczniki medyczne, które napisała, zostały przetłumaczone na różne języki i używane były przez ok. 150 lat[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Marie Anne Victoire Gillain urodziła się w 1773 roku w Wersalu[4]. Była wykształcona przez zakonnice w klasztorze w Étampes. Tam jej zainteresowanie medycyną zostało dostrzeżone przez Elżbietę Burbon (1764–1794), siostrę króla Ludwika XVI. Kiedy klasztor został zniszczony podczas rewolucji francuskiej, spędziła trzy lata studiując anatomię i położnictwo[5].
Jej studia medyczne zostały przerwane, gdy wyszła za mąż za urzędnika Ludwika Boivina w 1797 roku. Louis Boivin zmarł wkrótce potem, pozostawiając ją z córką i niewielką sumą pieniędzy[6]. Została położną w miejscowym szpitalu klinicznym, a w 1801 roku została kuratorem. W tej roli przekonała Jean-Antoine'a Chaptala, ministra spraw wewnętrznych, by ustanowić specjalną szkołę położnictwa przy klinice. Została później uczennicą tej szkoły, a po jej ukończeniu asystentką kierowniczki szpitala klinicznego Marie-Louise Lachapelle, która de facto była jej mentorką[6].
Boivin wynalazła nowy pelwimetr i wziernik pochwy używany do rozszerzania warg sromowych i badania szyjki macicy. Jej wynalazek pomógł nie tylko pacjentkom, ale także lekarzom. Jako jedna z pierwszych położnych używała stetoskopu do słuchania bicia serca płodu[3]. Boivin była również jednym z pierwszych lekarzy, którzy dokonali amputacji macicy oraz szyjki macicy w celu walki z jej nowotworem. Ponieważ Boivin była innowacyjnym i zręcznym ginekologiem, promując wkład kobiet w tę dyscyplinę medycyny, niemieckie uniwersytety stały się bardziej otwarte na przyjmowanie kobiet na zajęcia z chirurgii ginekologicznej[3]. Przypisuje się jej odkrycie przyczyny niektórych rodzajów krwawień, poronień oraz chorób łożyska i macicy[5].
W latach 1812–1823 wydała wiele publikacji, zarówno oryginalnych, jak i tłumaczeń. Jej pierwsze wydanie Memorial de l'Art des Accouchemens zostało opublikowane w 1812 roku. Zawierało notatki, które zaczerpnęła z nauczania Marie-Louise Lachapelle, a książka ta była używana jako podręcznik dla studentów medycyny i położnych. Trzecie wydanie Memorial de l'Art des Accouchemens zostało przetłumaczone na kilka języków europejskich. Jej praca o aborcji otrzymała wyróżnienie od Société royale de médecine w Bordeaux. Opublikowała także artykuły na temat własnych wynalazków w biuletynach „De la faculta de Medecine” i „Academie Royale de Medecine de Paris”[4].
Zmarła w ubóstwie 16 maja 1841 roku w Paryżu na udar mózgu[1].
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Medal Zasługi Obywatelskiej Prus, 1814[2],
- Doktor honoris causa uniwersytetu w Marburgu, 1827[4],
- Przedszkole nazwane na cześć Boivin w jej rodzinnym mieście, Wersalu[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b French Midwife and Doctor Named Marie Boivin [online], Geri Walton, 15 maja 2017 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
- ↑ a b Margaret Alic, Hypatia's Heritage: A History of Women in Science from Antiquity Through the Nineteenth Century, Beacon Press, 1986, ISBN 978-0-8070-6731-4 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
- ↑ a b c Marie Boivin - Inventor, Midwife [online], inventricity [dostęp 2020-03-08] (ang.).
- ↑ a b c d Autumn Stanley, Mothers and Daughters of Invention: Notes for a Revised History of Technology, Rutgers University Press, 1995, ISBN 978-0-8135-2197-8 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
- ↑ a b c Marie-Anne-Victoire GILLAIN BOIVIN (1773 - 1841 [online], web.archive.org, 12 grudnia 2013 [dostęp 2020-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-12].
- ↑ a b Laura Lynn Windsor, Women in Medicine an Encyclopedia, 2002, ISBN 1-57607-393-9.