Medal „Za zwycięstwo nad Japonią”
Awers | |
Rewers | |
Baretka | |
Ustanowiono | |
---|---|
Wielkość |
średnica 32 mm |
Kruszec | |
Wydano |
ok. 1 800 000 |
Powyżej |
Medal jubileuszowy „Czterdzieści lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” |
Poniżej |
Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” (ros. Медаль «За победу над Японией») – radzieckie odznaczenie wojskowe.
Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 30 września 1945 roku[1].
Zasady nadawania
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z regulaminem medal był nadawany:
- wszystkim żołnierzom i ochotnikom jednostek, związków taktycznych Armii Czerwonej, Floty Czerwonej i wojsk NKWD biorącym bezpośredni udział w działaniach bojowych przeciwko wojskom japońskim w okresie od 9 sierpnia do 23 sierpnia 1945 roku w składzie 1 i 2 Frontu Dalekowschodniego, Frontu Zabajkalskiego, Floty Oceanu Spokojnego oraz Amurskiej Flotylli Wojennej,
- żołnierzom organów NKO, NKWMF i NKWD biorącym udział w zabezpieczeniu działań bojowych wojsk radzieckich na Dalekim Wschodzie.
Łącznie Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” otrzymało ponad 1 mln 800 tys. osób
Opis odznaki
[edytuj | edytuj kod]Odznakę Medalu za zwycięstwem nad Japonią stanowi wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm. Na awersie umieszczono popiersie Józefa Stalina z prawego profilu w mundurze Marszałka Związku Radzieckiego oraz na obwodzie medalu w górnej części napis: ЗА ПОБЕДУ НАД ЯПОНИЕЙ (pol. „ZA ZWYCIĘSTWO NAD JAPONIĄ”). Na rewersie umieszczono pięcioramienną gwiazdę a pod nią napis 3 / СЕНТЯБРЯ / 1945 (3 września 1945 roku) – datę kapitulacji Japonii według czasu moskiewskiego (akt bezwarunkowej kapitulacji Japonii został podpisany 2 września 1945 o godz. 9:00 na pokładzie pancernika USS „Missouri” zakotwiczonego w Zatoce Tokijskiej).
Medal zawieszony jest na metalowej pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru czerwonego z dwoma białymi paskami na każdym z boków oraz wąskimi żółtymi paskami na obrzeżach.
Odznaczeni
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 248.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918 – 1991. Ворон, 1996.(ros. • ang.)
- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.