Mellivorinae
Wygląd
Mellivorinae | |||
J.E. Gray, 1865[1] | |||
Przedstawiciel podrodziny – ratel miodożerny (Mellivora capensis) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
Mellivorinae | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Mellivora Storr, 1780 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Mellivorinae – podrodzina ssaków z rodziny łasicowatych (Mustelidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Afryce i Azji[9].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj[10][9][11]:
- Mellivora Storr, 1780 – ratel – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Mellivora capensis (Schreber, 1776) – ratel miodożerny
Opisano również rodzaje wymarłe[12]:
- Dehmictis Ginsburg & Morales, 1992[13] – jedynym przedstawicielem był Dehmictis vorax (Dehm, 1950)
- Ekorus Werdelin, 2003[14] – jedynym przedstawicielem był Ekorus ekakeran Werdelin, 2003
- Eomellivora Zdansky, 1924[15]
- Erokomellivora Werdelin, 2003[16] – jedynym przedstawicielem był Erokomellivora lothagamensis Werdelin, 2003
- Howellictis Bonis, Peigné, Guy, Likius, Mackaye, Vignaud & Brunet, 2009[17] – jedynym przedstawicielem był Howellictis valentini Bonis, Peigné, Guy, Likius, Mackaye, Vignaud & Brunet, 2009
- Mellalictis Ginsburg, 1977[18] – jedynym przedstawicielem był Mellalictis mellalensis Ginsburg, 1977
- Moralesictis Valenciano & Baskin, 2022[19] – jedynym przedstawicielem był Moralesictis intrepida Valenciano & Baskin, 2022
- Namibictis Morales, Pickford, Soria & Fraile, 1998[20] – jedynym przedstawicielem był Namibictis senuti Morales, Pickford, Soria & Fraile, 1998
- Promellivora Pilgrim, 1932[21] – jedynym przedstawicielem był Promellivora punjabiensis (Lydekker, 1884)
- Sonitictis Wang Xiaoming, Tseng, Jiangzuo Qigao, Wang Shiqi & Wang Hongjiang, 2022[22] – jedynym przedstawicielem był Sonitictis moralesi Wang Xiaoming, Tseng, Jiangzuo Qigao, Wang Shiqi & Wang Hongjiang, 2022
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.E. Gray. Revision of the genera and species of Mustelidae contained in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 103, 1864. (ang.).
- ↑ J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 129. (niem.).
- ↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 6, 64, 1872. (ang.).
- ↑ É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. Ordre des carnivores. „Bulletin de la Société d’Études scientifiques d’Angers”. Quatorzième année (Supplément a l’année 1884), s. 1–108, 1885. (fr.).
- ↑ J.A. Orlov. Perunium ursogulo Orlov, a new gigantic extinct mustelid (A contribution to the morphology of the skull and brain and to the phylogeny of Mustelidae). „Acta Zoologica”. 29 (1), s. 64, 1948. DOI: 10.1111/j.1463-6395.1948.tb00028.x. (ang.).
- ↑ E. Thenius. Säugetierfährten aus dem Rohrbacher Konglomerat (Pliozän) von Niederösterreich. „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien”. 71, s. 374, 1967. JSTOR: 41781640. (niem.).
- ↑ S.D. Webb. The Burge and Minnechaduza Clarendonian mammalian faunas of north-central Nebraska. „University of California Publications in Geological Sciences”. 78, s. 68, 1969. (ang.).
- ↑ A. Valenciano & R. Govende. New fossils of Mellivora benfieldi (Mammalia, Carnivora, Mustelidae) from Langebaanweg, ‘E’ Quarry (South Africa, Early Pliocene): re-evaluation of the African Neogene mellivorines. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 40 (4), s. e1817754 (14), 2020. DOI: 10.1080/02724634.2020.1817754. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 450. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-20]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 158. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Mellivorinae Gray, 1865, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
- ↑ L. Ginsburg & J. Morales. Contribution à la connaissance des mustélidés (Carnivora, Mammalia) du Miocène d’Europe Trochictis et Ischyrictis, genres affines et genres nouveaux. „Comptes rendus de l’Académie des sciences”. Série II: Mécanique-physique, Chimie, Sciences de l’univers, Sciences de la Terre. 315 (11), s. 112, 1992. (fr.).
- ↑ Werdelin 2003 ↓, s. 265.
- ↑ O. Zdansky. Jungtertiäre carnivoren Chinas. „Palaeontologia Sinica”. Series C. 2 (1), s. 61, 1924. (niem.).
- ↑ Werdelin 2003 ↓, s. 274.
- ↑ L. de Bonis, S. Peigné, F. Guy, A. Likius, H.T. Mackaye, P. Vignaud & M. Brunet. A new mellivorine (Carnivora, Mustelidae) from the Late Miocene of Toros Menalla, Chad. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Abhandlungen”. 252 (1), s. 36, 2009. DOI: 10.1127/0077-7749/2009/0252-0033. (ang.).
- ↑ L. Ginsburg. Les carnivores du Miocène de Beni Mellal (Maroc). „Géologie méditerranéenne”. 4 (3), s. 226, 1977. DOI: 10.3406/geolm.1977.1005. (fr.).
- ↑ A. Valenciano & J.A. Baskin. Moralesictis intrepidus gen. et sp. nov., the long journey of a Miocene honey badger´s relative to the New World. „Historical Biology”. 34 (8), s. 1414, 2022. DOI: 10.1080/08912963.2021.2023138. (ang.).
- ↑ J. Morales, M. Pickford, M.D. Mayor Soria & S. Fraile. New carnivores from the basal Middle Miocene of Arrisdrift, Namibia. „Eclogae geologicae Helvetiae”. 91 (1), s. 32, 1998. DOI: 10.5169/seals-168406. (ang.).
- ↑ G.E. Pilgrim. The fossil Carnivora of India. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. New series. 18, s. 65, 1932. (ang.).
- ↑ X. Wang, Z.J. Tseng, Q. Jiangzuo, S. Wang & H. Wang. Sonitictis moralesi, gen. et sp. nov, a new hypercarnivorous and durophagous mustelid from middle Miocene Tunggur Formation, Inner Mongolia, China and its functional morphology. „Historical Biology”. 34 (8), s. 1362, 2022. DOI: 10.1080/08912963.2021.2004594. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- L. Werdelin: Mio-Pliocene Carnivora from Lothagam, Kenya. W: M.G. Leakey & J.M. Harris (redaktorzy): Lothagam: The Dawn of Humanity in Eastern Africa. New York: Columbia University Press, 2003, s. 261–328. ISBN 978-0-231-11870-5. (ang.).